[WINACTIE - 2015] Win een Hallucinator! - WINNAARS BEKEND

In een flits draai ik me om! Hoewel het hallucinerend koud is, lekken de eerste zweetdruppels al van mijn voorhoofd. Wat was dat? Een dier of toch iets anders? Ik loop naar de plek waar het geluid vandaan leek te komen, maar vind niets. Ik hallucineerde gewoon, dat moet wel!
 
Een hallucinator-uil krast in de verte. Bekomen van mijn angst loop ik verder het bospad af. Op hetzelfde moment dat ik het bospad weer betreed, hoor ik nu van links een schel geluid. Ik kijk maar zie niets. Plots hoor ik hetzelfde geluid, maar nu rechts van mij. Wat is het in godsnaam? Het lukt me maar niet om het geluid te plaatsen. Ik kijk naar rechts en zie niets. Toch een dier, denk ik nog....
 
Zodra ik mijn blik weer naar voren wend, staat hij daar. Geschokt analyseer ik het ding dat er een moment daarvoor nog niet was. Diep van binnen schreeuw ik het uit, zo bang ben ik. Want wat voor mij staat, kan onmogelijk menselijk zijn en ik weet dat ik niet hallucineer...
 
Daar staat het, recht voor mij....een gedaante van om en nabij 2 meter, geheel gehuld in zwarte doek. Zijn voeten en handen zijn bepantserd, maar verder is alles zwart. Waar zijn gezicht zou moeten zitten zie ik slechts een gapend zwart gat. Op wat zijn voorhoofd zou moeten zijn staan de letters H A L L U C I N A T O R. In de handen van het schepsel bevindt zich een enorm zwaard, groot genoeg om mij met één slag in tweeën te klieven....

nazgul_by_vbagi.jpg
 
Het schepsel blijft staan, en het lijkt alsof zijn hallucinatorgezicht mijn ziel naar binnen slurpt. Dan begint het te praten. Het geluid dat het maakt is afgrijselijk, het doet mij denken aan een krijsende hallucinator. 'Give me the ring, frodo', komt gillend uit het zwarte gat.....
 
Nee dat laatste klopt niet, dat is een heel ander verhaal.
Ik besluit het op een rennen te zetten en ren harder dan ik ooit heb gedaan. Daarnaast schreeuw ik de longen uit mijn lijf. HELP! ER ZIT EEN HALLUCINATOR ACHTER MIJ AAN! Ik probeer mijn gedachten op een rijtje te zetten en kom tot de conclusie dat thuis de veiligste plek zal zijn....
 
Rennen, rennen, rennen, rennen. Dat is het enigste waar ik aan kan denken. Sprintend schiet ik het kerkhof uit, de straat op. Nog steeds uitgestorven, niemand die kan helpen. Achter mij hoor ik het krijsende geluid weer, en ik weet dat het hallucinatorschepsel de achtervolging heeft ingezet. Hijgend spurt ik de hoek om, en ren de volgende straat in. Bijna thuis....
 
Voor mij zie ik dan eindelijk mijn huis opdoemen. Zal ik het redden? Achter mij is het stil geworden, geen geluid van voetstappen of ander hallucinerend gekrijs. Misschien heb ik hem wel afgeschud? Ik pak al rennend mijn sleutel en steek hem in het slot van de deur. Trillend open ik de deur, spring naar binnen en smijt de deur dicht. Wat moet ik nu? Eerst vergrendel ik snel alle sloten op zowel de voor- als achterdeur. Dan pak ik een mes uit de keuken en een telefoon. Ik besluit me te verschansen in mijn slaapkamer en de politie vervolgens te bellen. De trap kom ik maar moeizaam op, ik ben verstijfd van angst. Met mijn laatste krachten open ik mijn slaapkamer....
 
En daar staat het weer. Verlamd van schrik val ik op de grond. Het schepsel loopt naar me toe en heft zijn wapen. Ik vind nog net de kracht om mijn mes naar zijn gezicht te gooien, maar hij ketst het makkelijk af met zijn zwaard. Met één vloeiende beweging boort het zijn zwaard in mijn lichaam...

vlcsnap-2011-10-23-21h49m37s224.png

Ik kijk naar onder en zie bloed, veel bloed. Met één laatste wanhopige blik kijk ik naar het schepsel, maar het ding zegt niets. Alles wordt zwart. Mijn levenloze lichaam komt met een smak neer op het mooie parket.....

THE END.
 
Back
Bovenaan