[WINACTIE - 2015] Win een Hallucinator! - WINNAARS BEKEND

Schot na schot werd gelanceerd, en ik was nog nooit zo gelukkig geweest. Opeens schoot hij 5 schoten tegelijk, en daar kwam het mooiste uit wat ik ooit gezien heb.
 
Maar toen gebeurde het....hij stopte. Nietsvermoedend bleef ik staan kijken hoe mijn geliefde hallucinator zijn laatste adem uitblies. Ik zag de laatste vleugjes rook nog verdwijnen in de koude nacht, en toen was het over.
 
Ik liep langzaam op de overledene af, maar voelde al dat er iets niet klopte. Toen ik mij realiseerde wat er gebeurd was, leek het alsof mijn wereld instortte. Huilend rende ik naar mijn hallucinator toe, gevuld met een ongekend verdriet. Hieronder een afbeelding ter illustratie:

eomer.jpg
 
Voor de laatste keer hield ik de hallucinator vast....wetende dat het leven nooit meer hetzelfde zou zijn. Ik heb hem begraven in mijn achtertuin, en breng elke dag nog bloemen.....wat moet ik nou? Wat moet ik nou?
 
Zo eindigt mijn tragische roman....triest verhaal is het niet? Nu leef ik zonder te leven, zonder enig doel. Maar er is één lichtpuntje verschenen aan de horizon. Juist, u raad het al, de prijsvraag van Vuurwerktotaal. Het is mijn enige en laatste kans om mijn geliefde hallucinator weer terug te zien. Dus ik vraag u allen vanuit het diepste van mijn hart....help mij om die hallucinator te krijgen.
 
De hallucinerende hallucinator hallucineerde over hoe hij aan het hallucineren was, zo is het het dus een hallucinerende hallucinerende hallucinator die hallucineert!
 
Mijn volgende verhaal is meer een thriller, dus rated M for mature. De hallucinator gaat namelijk niet alleen over rozen.
 
Donderdagnacht, het is 00:30. Ik ben nog niet moe en besluit daarom een wandeling te maken. Het regent, dat is jammer. Maar ik ben niet van suiker, dus ik pak de paraplu en ga op weg. Onderweg denk ik aan mijn geliefde hallucinator die omgekomen is....
 
Het is stil en verlaten buiten. Geen mens, geen hond, niets. Eindelijk rust...of? Ik loop langs het kerkhof en ruik een verbrande hallucinatorlucht. Het lijkt van het kerkhof af te komen. Ik check nog even of ik hallucineer, maar dat is zeker niet het geval. Vandaar dat ik besluit om op onderzoek uit te gaan.
 
Ik loop naar het hek van het kerkhof, waar ik tot de ontdekking kom dat het hek open is. Dat is gek, zo midden in de nacht. Maar ik ben niet bang uitgevallen en betreed het kerkhof. Piepend en hallucinerend duw ik het hek een stukje verder open. Ik ben binnen....
 
De bomen op het kerkhof ritselen in de wind, en een hallucinator-achtige kou besluipt me. Even twijfel ik nog, zal ik het wel doen? Ja natuurlijk, het is maar de wind. Ik loop verder over het donkere bospad...naast mij flitsen de eerste graven voorbij. Net als ik me weer een beetje op mijn gemak begin te voelen, hoor ik iets kraken achter mij...
 
Back
Bovenaan