Siervuurwerk en knalvuurwerk heb ik altijd allebei, maar uiteindelijk vind ik het knalvuurwerk toch wel het leukst om af te steken. Lekker lui staan gooien en dan dreeeeeuuuuuun, echt geweldig. Als je potten afsteekt moet je iedere keer weer rennen om afstand te houden, en ze kosten zoveel geld, maar ze horen er zeker te weten bij. Al die fijne brandende deeltjes in de lucht, de sterren van de effecten en de vonken van het in de lucht schieten, en die knallen erbij, ik vind het ook allemaal prachtig.
Als ik kijk naar vuurwerkshows sier en knal kijk ik ook het liefst naar knalshows, dan heb ik het natuurlijk over mascletas en dergelijke. Groot siervuurwerk is schitterend, zulke grote langdurige mooie effecten, maar indien goed opgesteld kan een mascleta voor mij net zoveel emotie uitdrukken als klassieke muziek. Het is een kunst met geluid, zonder ritme maar wel een opbouw die bestaat uit verschillende delen en drops. De vlinders die steeds sneller achter elkaar afgaan, het steeds snellere gefluit erbij, het geeft een enorme spanning, een gevoel van wat gaat er gebeuren, we wachten in spanning af. Dan komt die keiharde finale en dan krijg ik een soortgelijk gevoel als dat ik een stuk speel op een piano en het net afrond door onopzettelijk best wel hard op de toetsen te slaan en wild te bewegen. De muziek is afgelopen en het is een applaus waard. Knalvuurwerk is geweldig, niet zomaar vetcool, ik houd ervan!
. Om 12 uur geniet ik vooral van andere mensen die om mij heen vuurwerk afsteken.
Zou best kunnen nadat het filmpje verscheen van een 12" kamuro shell (vanuit Eindhoven > youtube psvpyromaan) 
