Wietse Jilco
VWC lid
Begint weer goed.
Ik wacht op deel 2
Ik wacht op deel 2
Fictie vuurwerkverhalen
- Topic starter omepje
- Startdatum
markmt5
VWC lid
Om het topic wat meer leven te brengen wil ik ook mijn hele oude verhalen posten.
Deze verhalen kunnen goed al meer als 5 jaar geleden zijn gemaakt door mij en hebben ook maar 1 jaar op AVP gestaan.
Toch wil ik deze jullie niet ontnemen en plaats ze mooi hier neer.
Ik ben zelf helemaal niet actief in het schrijven, maar verbeter puntjes zijn altijd welkom voor mij en de echte schrijvers
.
Owjah heb ze nog wel even doorgelezen net, er wordt heel veel in "ik"-taal geschreven (leest misschien niet al te lekker maar toch...
)
Hierbij verhaal 1 (een korte):
Avondje fietsen.
Het begint te sneeuwen nu ik naar buiten loop. In de verte hoor ik al wat knallen opkomen. Het is nu kwart over acht en ik maak de rits van mijn jas nog even iets verder dicht. Het is behoorlijk koud en voel al aan mijn oren dat ze pijn beginnen te doen. Snel trek ik de muts over mijn oren heen. Ik loop naar ons vervallen schuur en trek daar mijn oude stations fiets eruit. De oude omafiets rammelt en piept aan alle kanten. Ik schop tegen de achterspatbord aan en het gekraak is een stuk minder. Ik spring op de zadel en fiets door de nog openstaande poort de straat op. Het begint al een beetje glad te worden merk ik, want mijn voorwiel zoekt even naar grip terwijl ik hevig naar rechts stuur. Al slingerend de bocht door gekomen fiets ik de straat uit. Ik fiets richting straat waar ik denk dat daar de knallen van vandaan komen. Ik passeer een oude mevrouw die met boodschappen van het dorp vandaan komt.
Ik zag nog net dat de oude mevrouw schrok, ik heb geen licht aan en scheur lekker hard rond over de nog net niet met sneeuw bedekte asfalt.
Ik draai links af en fiets de rotonde over. De sneeuwval wordt steeds erger naarmate ik verder van huis fiets. Ik voel dat mijn broek al een beetje doorweekt begint te worden. Maar vind dit niet erg want ik wil graag genieten van de mooie kerstavond die wordt ingeluid met hier en daar wat knallen. Ik fiets richting het plein waar men kan schaatsen. Het is behoorlijk druk en ik plaats mijn fiets tegen een boom aan. Dat ruikt goed als ik de poffertjes tent voorbij loop. Ik loop richting de warme chocolademelk kraam om daar een warme kop te kunnen pakken.
Ik zie een hoop kinderen met ouders rondschaatsen. Onder het kijken drink ik de warme kop leeg. Dat was heerlijk. Ik vervolg mijn weg en fiets wat straten voorbij. Links zie ik wat jonge kinderen met hun vader vuurwerk afsteken. Ik stop met fietsen en ga tegen het hek aan leunen en kijk naar dit gezellig tafereel dat voor mij afspeelt.
Het is een mooi gezicht dat de kinderen het vuurwerk mogen afsteken. Met deze sneeuw erbij geeft het nog een veel mooier effect. Af en toe komt ook de geur tegemoet van het afgestoken vuurwerk. Wat ruikt dit zalig zo in de koude lucht. Deze geur maakt mij helemaal warm van binnen.
Na een kwartier blijven kijken naar de kinderen is het toch eens tijd dat ik weer naar huis toe ga. Ik ga weer goed op mijn zadel zitten en fiets deze keer rustig weg. Het begint nu aardig glad te worden en fiets op mijn dooie gemak richting huis. Thuis aangekomen is het bijna onmogelijk om nog te fietsen. Dus de laatste 15 meter loop ik maar. De poort staat nog open en loods me eigen en de fiets door de poort naar binnen. Ik leg de fiets weer ongeveer op de zelfde plek terug vanwaar ik hem ook vandaan gehaald heb.
Ik klop me eigen af en loop het warme huis in. Hier is het aangenamer. Ik maak het licht aan en ga voor de televisie zitten.
Het is saai hier, ik moet kerstavond in me eentje door brengen me ouders zijn bij me tante op visite die twee uur rijden hiervandaan woont. Ik zap een paar keer door tot ik op een leuke kerst film uitkom. Dit is Home Alone 2. Deze kijk ik af en maak dan ommekeer richting bed. Ik loop de deuren langs en maak ze op slot. Ik schiet mijn pyjama aan. Ik kruip onder de dekens en doe het licht uit.
Morgen weer een dag….
Deze verhalen kunnen goed al meer als 5 jaar geleden zijn gemaakt door mij en hebben ook maar 1 jaar op AVP gestaan.
Toch wil ik deze jullie niet ontnemen en plaats ze mooi hier neer.
Ik ben zelf helemaal niet actief in het schrijven, maar verbeter puntjes zijn altijd welkom voor mij en de echte schrijvers
. Owjah heb ze nog wel even doorgelezen net, er wordt heel veel in "ik"-taal geschreven (leest misschien niet al te lekker maar toch...
)Hierbij verhaal 1 (een korte):
Avondje fietsen.
Het begint te sneeuwen nu ik naar buiten loop. In de verte hoor ik al wat knallen opkomen. Het is nu kwart over acht en ik maak de rits van mijn jas nog even iets verder dicht. Het is behoorlijk koud en voel al aan mijn oren dat ze pijn beginnen te doen. Snel trek ik de muts over mijn oren heen. Ik loop naar ons vervallen schuur en trek daar mijn oude stations fiets eruit. De oude omafiets rammelt en piept aan alle kanten. Ik schop tegen de achterspatbord aan en het gekraak is een stuk minder. Ik spring op de zadel en fiets door de nog openstaande poort de straat op. Het begint al een beetje glad te worden merk ik, want mijn voorwiel zoekt even naar grip terwijl ik hevig naar rechts stuur. Al slingerend de bocht door gekomen fiets ik de straat uit. Ik fiets richting straat waar ik denk dat daar de knallen van vandaan komen. Ik passeer een oude mevrouw die met boodschappen van het dorp vandaan komt.
Ik zag nog net dat de oude mevrouw schrok, ik heb geen licht aan en scheur lekker hard rond over de nog net niet met sneeuw bedekte asfalt.
Ik draai links af en fiets de rotonde over. De sneeuwval wordt steeds erger naarmate ik verder van huis fiets. Ik voel dat mijn broek al een beetje doorweekt begint te worden. Maar vind dit niet erg want ik wil graag genieten van de mooie kerstavond die wordt ingeluid met hier en daar wat knallen. Ik fiets richting het plein waar men kan schaatsen. Het is behoorlijk druk en ik plaats mijn fiets tegen een boom aan. Dat ruikt goed als ik de poffertjes tent voorbij loop. Ik loop richting de warme chocolademelk kraam om daar een warme kop te kunnen pakken.
Ik zie een hoop kinderen met ouders rondschaatsen. Onder het kijken drink ik de warme kop leeg. Dat was heerlijk. Ik vervolg mijn weg en fiets wat straten voorbij. Links zie ik wat jonge kinderen met hun vader vuurwerk afsteken. Ik stop met fietsen en ga tegen het hek aan leunen en kijk naar dit gezellig tafereel dat voor mij afspeelt.
Het is een mooi gezicht dat de kinderen het vuurwerk mogen afsteken. Met deze sneeuw erbij geeft het nog een veel mooier effect. Af en toe komt ook de geur tegemoet van het afgestoken vuurwerk. Wat ruikt dit zalig zo in de koude lucht. Deze geur maakt mij helemaal warm van binnen.
Na een kwartier blijven kijken naar de kinderen is het toch eens tijd dat ik weer naar huis toe ga. Ik ga weer goed op mijn zadel zitten en fiets deze keer rustig weg. Het begint nu aardig glad te worden en fiets op mijn dooie gemak richting huis. Thuis aangekomen is het bijna onmogelijk om nog te fietsen. Dus de laatste 15 meter loop ik maar. De poort staat nog open en loods me eigen en de fiets door de poort naar binnen. Ik leg de fiets weer ongeveer op de zelfde plek terug vanwaar ik hem ook vandaan gehaald heb.
Ik klop me eigen af en loop het warme huis in. Hier is het aangenamer. Ik maak het licht aan en ga voor de televisie zitten.
Het is saai hier, ik moet kerstavond in me eentje door brengen me ouders zijn bij me tante op visite die twee uur rijden hiervandaan woont. Ik zap een paar keer door tot ik op een leuke kerst film uitkom. Dit is Home Alone 2. Deze kijk ik af en maak dan ommekeer richting bed. Ik loop de deuren langs en maak ze op slot. Ik schiet mijn pyjama aan. Ik kruip onder de dekens en doe het licht uit.
Morgen weer een dag….
markmt5
VWC lid
Hierbij verhaal 2:
Avondwandeling met Fikko
Het kraakt behoorlijk onder mijn schoen. Deze zet ik voorzichtig in het verse sneeuw dat net naar beneden is gekomen. Ik trek mijn sjaal iets strakker aan en zet mijn volgende voet ook in de sneeuw. Wat een lekker wandel weer op de 30ste van december. Ik zie dat Fikko niet wil. Hij bibbert en de staart hangt half naar beneden. Hij heeft het ook koud en is net behoorlijk geschrokken van de knallen die van verderop in de straat vandaan kwamen. Nadat Fikko twee poten in de sneeuw heeft gezet vindt hij het toch wel weer leuk en begint zijn staart te kwispelen.
Het is 19:00 en het is al donker. We lopen de poort uit en passeren de eerste woonhuizen. Fikko heeft er zin in en hapt met volle moed naar de verse sneeuw die weer opnieuw uit de lucht valt. De tocht gaat richting dorpsplein, want daar zijn nu de winkels open tot 22:00 uur. Oudejaars koopavond met een soort braderie erbij. Hartstikke gezellig.
Fikko en ik passeren een jonge dame die duidelijk van het dorpsplein afkomt. Fikko kwispelt een keertje en denkt dat hij kan spelen. De jonge dame groet ons en fietst voorzichtig verder. Ik kijk naar boven en zie vaag door het vallende sneeuw de sterren aan de hemel staan. Het is een mooie heldere avond en het maakt het af met het lekkere sneeuw.
We draaien linksaf de sint jacobslaan in. Plots zie ik vaag een kleuren schim door de sneeuwval heen. Het dimt weer, gevolgd door zacht geknetter en kleine witte flitsen. Volgens mijn zijn daar kinderen vuurwerk aan het afsteken. Rustig loop ik verder en kijk naar Fikko. Hij is erg nieuwsgierig want hij hoorde ook wat verdachts.
De sneeuwval begint te minderen en we krijgen beter zicht op de straat. Iets verderop zien we kinderen met vuurwerk spelen. Rustig loop ik erop af en zie dat de vader er bij staat. Ik loop er naar toe en hoor de vader naar zijn kinderen roepen dat ze even moeten oppassen. Er is een hond bij, roept de vader nog even naar de kinderen die niet wouden luisteren. Ze stopte toch en wachten geduldig af. Ik wil de kinderen passeren en groet de vader. Hij kijkt mij raar en verbaasd aan. Ik ken jou ergens van roept deze man richting mij. Ik bekijk hem goed, er schiet me een vaag beeld voor de ogen. De middelbare school in Amstelveen? Vraag ik nieuwsgierig aan hem. Ja knikt hij, dan ben jij Hendrick-Jan vraagt hij aan mij. Dat klopt, maar dan moet jij Evert zijn. Vraag ik verbaasd. Inderdaad is zijn antwoord. Maar dat is lang geleden roepen we bijna tegelijk. We schieten in de lach en beginnen te praten over de goede oude tijd op de middelbare school.
Sinds de examens van de middelbare school heb ik Evert niet meer gezien. Hij is toen verhuisd met zijn ouders naar Groningen. Sinds dien is ons contact verbroken geweest.
We praten over de tijd waneer Evert in Groningen heeft gezeten. En wat hij verder allemaal heeft meegemaakt. Zo vertel ik ook mijn verhaal die ik in de tussentijd heb meegemaakt. Op een gegeven moment stuiten we op onze hobby’s…..
En ben je nog verder gegaan met je hobby vraagt Evert aan mij. “We waren allebei hartstikke gek van vuurwerk in die tijd. Dit ben ik altijd gebleven en ben ook altijd door gegaan met mijn hobby en verzameling”. Ja ik ben nog steeds met mijn verzameling bezig. Ik heb al verschillende plakboeken vol en ben ook met de nieuwe wikkels bezig om te verzamelen. Dat moet ik een keer zien is het eerste antwoord dat uit Everts mond komt. Maar jij was toch vuurwerk aan het verzamelen vraag ik nieuwsgierig aan hem. En dat doe ik nog steeds antwoord hij meteen heel vrolijk. Hij nodigt me uit om even binnen te komen. De kinderen moeten ook naar binnen en steken het laatste beetje vuurwerk af. Evert opent de deur en loopt naar binnen. De kinderen schieten gauw voor mij naar binnen. Ik stap de mat op en veeg grondig mijn voeten. Fikko loopt vrolijk mee naar binnen en gaat op de net neergelegde deken liggen. Evert legt nog een opgewarmde kruik onder de dekens van Fikko. Fikko vindt dit heerlijk en valt gelijk in slaap. Evert vraagt of ik wat te drinken wil terwijl ik ondertussen de jas aan het uit trekken ben. Ja lekker is het antwoord dat ik geef. Ik loop de woonkamer in en zie de vrouw van Evert zitten. Ik stel me voor en hoor Evert vanuit de keuken het verhaal vertellen van de middelbare school. Zijn vrouw zit met volle teugen van het verhaal te genieten en vindt het prachtig dat twee oude beste kameraden elkaar weer na 23 jaar hebben terug gevonden. We drinken met z’n drieën een lekker bakje koffie en praten nog volop over toen en nu.
Na een half uur bijgepraat te zijn staat Evert op. Zo nu wil ik je mijn verzameling laten zien. Ik schuif mijn stoel naar achter en loop Evert achterna. We lopen de trap op. Even wachten zegt hij terwijl Evert de kamers van zijn kinderen opzoekt en de kinderen welterusten wenst. Hij sluit de deuren en loopt richting de zolder. Op de zolder aangekomen is er nog een aparte kamer gemaakt. De deur ervan zit op slot, en er zit een klein plaatje opgeschroefd met als opdruk: hobbykamer. Evert pakt de sleutel die boven op het deurkozijn ligt en haalt de deur van het slot af. We lopen de kamer in en Evert ontsteekt het ligt. De spotjes die aan het plafond gemonteerd zijn richten specifiek op de geplaatste vitrinekasten.
Met volle bewondering kijk ik de kamer rond. Dit is mijn verzameling zegt Evert zachtjes. Ik kijk goed rond en zie drie muren die uitzicht zijn verdwenen door de vitrine kasten. Deze vitrine kasten zijn helemaal vol gezet. Allemaal originele niet afgestoken stukken vuurwerk van vroeger, zegt Evert. Met volle bewondering beginnen we bij de eerste vitrine kast. Alle kanon slagen die ik van vroeger nog kende liggen erin. En dit is geen namaak vraag ik aan Evert, nee alles is origineel. Voorzichtig pak ik een panzerfaust. Tja dit waren de knallers van die tijd hè, antwoordde ik. Ik legde de panzerfaust weer voorzichtig terug. We vervolgen de weg langs de andere vitrine kasten. We komen nog oude sierpotjes tegen zoals de happines.
Onze oude herinneringen kwamen weer naar boven en begonnen al snel over onze belevenissen te praten. Na een uur van bij praten over vroeger werd het toch wel eens tijd dat ik mijn wandeling voort zet.
Evert en ik lopen de kamer weer uit, en lopen richting de woonkamer. Beneden aangekomen zie ik dat Fikko ondertussen alweer een beetje aan het wakker worden is. Ik trek mijn jas aan en neem afscheid van Everts z’n vrouw. Ik neem afscheid van Evert en zeg tegen hem dat hij ook maar eens een keer bij mij moet komen kijken. Ik loop naar buiten en leg Fikko aan de lijn. Ik groet hem voor de laatste keer en zet mijn wandeling voort. Ik kijk nog een keer om en zie dat Evert alweer zijn warme huis is ingegaan. Nog steeds sneeuwt het een beetje en de sneeuwlaag op de grond is duidelijk dikker geworden in de tijd dat ik bij Evert ben geweest. Ik kijk even op de kerk klok die ik vanaf hier kan zien. Deze geeft 21:15 aan. Ik denk even na en kies dan toch om maar richting huis te keren. De tijd is voorbij gevlogen en het was hartstikke leuk dat ik Evert weer heb ontmoet na al die jaren. Ik zet mijn pas voort en hoor dat er een paar straten hiervandaan nog iemand vuurwerk aan het afsteken is. Ik steek de straat over en loop door een steegje heen. Ik kom op de grote weg uit en zie dat er net iemand een mooie cake heeft aangestoken. Ik blijf even op afstand staan kijken tot de cake is afgelopen. Het is een mooie cake met gekleurde peony’s als effecten. De laatste schot is gelost en ik loop weer rustig weg ik kijk of Fikko mee wilt en zie dan dat hij de sneeuw nog even geel aan het kleuren is. Als Fikko zijn behoefte heeft gedaan lopen we verder en gaan richting mijn warme huis.
De laatste bocht en we zijn weer thuis aanbeland. Ik loop het pad op richting de deur en haal deze van het slot af. Ik open de deur en stamp even mijn schoenen schoon. Ik zie dat Fikko al gelijk de warmte opzoekt en in de donkere woonkamer verdwijnt. Ik kijk nog even de straat in. Wat een mooi gezicht alles is mooi wit en in de verte hoor je de knallen van de jongeren die al niet meer kunnen wachten tot morgen. Wat een lekkere avond was het weer. Ik open de deur iets verder en loop dan het donkere, maar vooral warme opening in….
Avondwandeling met Fikko
Het kraakt behoorlijk onder mijn schoen. Deze zet ik voorzichtig in het verse sneeuw dat net naar beneden is gekomen. Ik trek mijn sjaal iets strakker aan en zet mijn volgende voet ook in de sneeuw. Wat een lekker wandel weer op de 30ste van december. Ik zie dat Fikko niet wil. Hij bibbert en de staart hangt half naar beneden. Hij heeft het ook koud en is net behoorlijk geschrokken van de knallen die van verderop in de straat vandaan kwamen. Nadat Fikko twee poten in de sneeuw heeft gezet vindt hij het toch wel weer leuk en begint zijn staart te kwispelen.
Het is 19:00 en het is al donker. We lopen de poort uit en passeren de eerste woonhuizen. Fikko heeft er zin in en hapt met volle moed naar de verse sneeuw die weer opnieuw uit de lucht valt. De tocht gaat richting dorpsplein, want daar zijn nu de winkels open tot 22:00 uur. Oudejaars koopavond met een soort braderie erbij. Hartstikke gezellig.
Fikko en ik passeren een jonge dame die duidelijk van het dorpsplein afkomt. Fikko kwispelt een keertje en denkt dat hij kan spelen. De jonge dame groet ons en fietst voorzichtig verder. Ik kijk naar boven en zie vaag door het vallende sneeuw de sterren aan de hemel staan. Het is een mooie heldere avond en het maakt het af met het lekkere sneeuw.
We draaien linksaf de sint jacobslaan in. Plots zie ik vaag een kleuren schim door de sneeuwval heen. Het dimt weer, gevolgd door zacht geknetter en kleine witte flitsen. Volgens mijn zijn daar kinderen vuurwerk aan het afsteken. Rustig loop ik verder en kijk naar Fikko. Hij is erg nieuwsgierig want hij hoorde ook wat verdachts.
De sneeuwval begint te minderen en we krijgen beter zicht op de straat. Iets verderop zien we kinderen met vuurwerk spelen. Rustig loop ik erop af en zie dat de vader er bij staat. Ik loop er naar toe en hoor de vader naar zijn kinderen roepen dat ze even moeten oppassen. Er is een hond bij, roept de vader nog even naar de kinderen die niet wouden luisteren. Ze stopte toch en wachten geduldig af. Ik wil de kinderen passeren en groet de vader. Hij kijkt mij raar en verbaasd aan. Ik ken jou ergens van roept deze man richting mij. Ik bekijk hem goed, er schiet me een vaag beeld voor de ogen. De middelbare school in Amstelveen? Vraag ik nieuwsgierig aan hem. Ja knikt hij, dan ben jij Hendrick-Jan vraagt hij aan mij. Dat klopt, maar dan moet jij Evert zijn. Vraag ik verbaasd. Inderdaad is zijn antwoord. Maar dat is lang geleden roepen we bijna tegelijk. We schieten in de lach en beginnen te praten over de goede oude tijd op de middelbare school.
Sinds de examens van de middelbare school heb ik Evert niet meer gezien. Hij is toen verhuisd met zijn ouders naar Groningen. Sinds dien is ons contact verbroken geweest.
We praten over de tijd waneer Evert in Groningen heeft gezeten. En wat hij verder allemaal heeft meegemaakt. Zo vertel ik ook mijn verhaal die ik in de tussentijd heb meegemaakt. Op een gegeven moment stuiten we op onze hobby’s…..
En ben je nog verder gegaan met je hobby vraagt Evert aan mij. “We waren allebei hartstikke gek van vuurwerk in die tijd. Dit ben ik altijd gebleven en ben ook altijd door gegaan met mijn hobby en verzameling”. Ja ik ben nog steeds met mijn verzameling bezig. Ik heb al verschillende plakboeken vol en ben ook met de nieuwe wikkels bezig om te verzamelen. Dat moet ik een keer zien is het eerste antwoord dat uit Everts mond komt. Maar jij was toch vuurwerk aan het verzamelen vraag ik nieuwsgierig aan hem. En dat doe ik nog steeds antwoord hij meteen heel vrolijk. Hij nodigt me uit om even binnen te komen. De kinderen moeten ook naar binnen en steken het laatste beetje vuurwerk af. Evert opent de deur en loopt naar binnen. De kinderen schieten gauw voor mij naar binnen. Ik stap de mat op en veeg grondig mijn voeten. Fikko loopt vrolijk mee naar binnen en gaat op de net neergelegde deken liggen. Evert legt nog een opgewarmde kruik onder de dekens van Fikko. Fikko vindt dit heerlijk en valt gelijk in slaap. Evert vraagt of ik wat te drinken wil terwijl ik ondertussen de jas aan het uit trekken ben. Ja lekker is het antwoord dat ik geef. Ik loop de woonkamer in en zie de vrouw van Evert zitten. Ik stel me voor en hoor Evert vanuit de keuken het verhaal vertellen van de middelbare school. Zijn vrouw zit met volle teugen van het verhaal te genieten en vindt het prachtig dat twee oude beste kameraden elkaar weer na 23 jaar hebben terug gevonden. We drinken met z’n drieën een lekker bakje koffie en praten nog volop over toen en nu.
Na een half uur bijgepraat te zijn staat Evert op. Zo nu wil ik je mijn verzameling laten zien. Ik schuif mijn stoel naar achter en loop Evert achterna. We lopen de trap op. Even wachten zegt hij terwijl Evert de kamers van zijn kinderen opzoekt en de kinderen welterusten wenst. Hij sluit de deuren en loopt richting de zolder. Op de zolder aangekomen is er nog een aparte kamer gemaakt. De deur ervan zit op slot, en er zit een klein plaatje opgeschroefd met als opdruk: hobbykamer. Evert pakt de sleutel die boven op het deurkozijn ligt en haalt de deur van het slot af. We lopen de kamer in en Evert ontsteekt het ligt. De spotjes die aan het plafond gemonteerd zijn richten specifiek op de geplaatste vitrinekasten.
Met volle bewondering kijk ik de kamer rond. Dit is mijn verzameling zegt Evert zachtjes. Ik kijk goed rond en zie drie muren die uitzicht zijn verdwenen door de vitrine kasten. Deze vitrine kasten zijn helemaal vol gezet. Allemaal originele niet afgestoken stukken vuurwerk van vroeger, zegt Evert. Met volle bewondering beginnen we bij de eerste vitrine kast. Alle kanon slagen die ik van vroeger nog kende liggen erin. En dit is geen namaak vraag ik aan Evert, nee alles is origineel. Voorzichtig pak ik een panzerfaust. Tja dit waren de knallers van die tijd hè, antwoordde ik. Ik legde de panzerfaust weer voorzichtig terug. We vervolgen de weg langs de andere vitrine kasten. We komen nog oude sierpotjes tegen zoals de happines.
Onze oude herinneringen kwamen weer naar boven en begonnen al snel over onze belevenissen te praten. Na een uur van bij praten over vroeger werd het toch wel eens tijd dat ik mijn wandeling voort zet.
Evert en ik lopen de kamer weer uit, en lopen richting de woonkamer. Beneden aangekomen zie ik dat Fikko ondertussen alweer een beetje aan het wakker worden is. Ik trek mijn jas aan en neem afscheid van Everts z’n vrouw. Ik neem afscheid van Evert en zeg tegen hem dat hij ook maar eens een keer bij mij moet komen kijken. Ik loop naar buiten en leg Fikko aan de lijn. Ik groet hem voor de laatste keer en zet mijn wandeling voort. Ik kijk nog een keer om en zie dat Evert alweer zijn warme huis is ingegaan. Nog steeds sneeuwt het een beetje en de sneeuwlaag op de grond is duidelijk dikker geworden in de tijd dat ik bij Evert ben geweest. Ik kijk even op de kerk klok die ik vanaf hier kan zien. Deze geeft 21:15 aan. Ik denk even na en kies dan toch om maar richting huis te keren. De tijd is voorbij gevlogen en het was hartstikke leuk dat ik Evert weer heb ontmoet na al die jaren. Ik zet mijn pas voort en hoor dat er een paar straten hiervandaan nog iemand vuurwerk aan het afsteken is. Ik steek de straat over en loop door een steegje heen. Ik kom op de grote weg uit en zie dat er net iemand een mooie cake heeft aangestoken. Ik blijf even op afstand staan kijken tot de cake is afgelopen. Het is een mooie cake met gekleurde peony’s als effecten. De laatste schot is gelost en ik loop weer rustig weg ik kijk of Fikko mee wilt en zie dan dat hij de sneeuw nog even geel aan het kleuren is. Als Fikko zijn behoefte heeft gedaan lopen we verder en gaan richting mijn warme huis.
De laatste bocht en we zijn weer thuis aanbeland. Ik loop het pad op richting de deur en haal deze van het slot af. Ik open de deur en stamp even mijn schoenen schoon. Ik zie dat Fikko al gelijk de warmte opzoekt en in de donkere woonkamer verdwijnt. Ik kijk nog even de straat in. Wat een mooi gezicht alles is mooi wit en in de verte hoor je de knallen van de jongeren die al niet meer kunnen wachten tot morgen. Wat een lekkere avond was het weer. Ik open de deur iets verder en loop dan het donkere, maar vooral warme opening in….
markmt5
VWC lid
Verhaal 3 (was toendertijd eigenlijk voor avp bedoeld maar plaats hem toch ):
De actieve AVP’er.
Het is 29 December en 19:30.
Ik schud het glas gauw vol met cola en loop dan richting de trap naar boven. Na een lange dag op school, en net nog die saaie boodschappen heb ik nu eindelijk tijd voor me eigen. Ik loop zo snel mogelijk naar boven zonder al te veel te knoeien met mijn cola. Boven aangekomen zet ik de computer aan. Het duurt even voordat deze goed is opgestart. Gelijk krijg ik een schitterend groot golden palmtree als achtergrond te zien. Ik ga met de muis richting het icoontje en open via twee keer klikken de internet pagina. In favorieten zoek ik de site arjanuitman.com op en klik deze aan. De pagina opent zich vrijwel direct. Ik lees even de home pagina door en stuit op een nieuwsbericht.
Het gaat om een handelaar die hier in de buurt woonde en is gepakt. Ik lees het bericht grondig door en plaats nog even wat commentaar.
Ik kijk nog even verder of er nog wat ander nieuws is. Ik zie niks interessants meer en klik het forum aan. Het forum opent zich ook vrijwel meteen en zie dat er een hele hoop gepost is vandaag. Dat kan ook bijna niet anders de meeste hebben vandaag vuurwerk gehaald en hebben het uitgetest en gefilmd. Ik mag morgen pas mijn legale vuurwerk ophalen dus moet ik het vanavond maar met filmpjes en foto’s doen. Ik blader door de topic illegale knallers heen en zie dat er heftig is gediscussieerd bij het topic big spanish crackers. Ik lees de nieuwe berichten en zie gelijk dat er iemand een onterechte argument heeft neer gezet. Na de rest van de volgende berichten te gelezen te hebben plaats ik mijn bericht met daarin mijn argument waarom dat niet waar is. Niet veel later krijg ik goede berichten terug op mijn sterke argument. Kijk dacht ik bij me eigen, als je maar ervaring met die knaller hebt, dacht ik bij me eigen. Ik plaats nog een bericht en wordt daarmee nog bedankt door verschillende medefreaks. Wat een lekker gevoel geeft dat als je weet dat je gelijk hebt en dat je die van mede freaks krijgt. Ik sluit deze topic af en ga kijken bij de volgende. Dit is de topic illegale cakes, de cake die ik ook heb wordt hier veel besproken. Het schijnt een super goede cake te zijn en er zijn al wat mensen die er filmpjes van hebben gemaakt. Met vol goede moet zet ik hem op. Het geluid zet ik lekker hard en na de eerste paar seconde dreunen de knallen door mijn kamer heen. Wat heen heerlijke cake denk ik bij me eigen terwijl ik naar het filmpje aan het kijken ben. Het filmpje is afgelopen en ik lees de laatste paar nieuwe berichten door.
Ook dit topic heb ik weer doorgespit. Ik kijk nog even rond en kom bij het topic collectie foto’s legaal. Wat een collecties staan er tussen vooral de grote collecties vind ik erg gaaf om te bekijken. Ik moet helaas tot morgen wachten en nadat ik dit topic ook door heb gekeken sluit ik deze af. Ik kijk nog even of er in de off-topic nog iets te beleven valt. En ja hoor natuurlijk is het AVP-café open. Ik werp me erin en zit binnen een paar seconden vrolijk met de rest van de freaks mee te genieten. Wat een heerlijke avond is dit. Ik open gauw nog even een nieuwe internet pagina om zo twee pagina’s van AVP open te kunnen hebben. Een om te kunnen kletsen in het AVP-café en de ander om te kunnen discussiëren in de topics.
Voor ik het weet vliegt de tijd voorbij en is het alweer half 1. Ik begin met gedag te zeggen in het café en sluit langzaam maar zeker de topics af. Zo het was weer eens ouderwets gezellig, en met een tevreden gevoel sluit ik de computer af. Ik kan niet wachten tot morgen, dan kan ik me eigen vuurwerk ophalen. Vol trots bekijk ik mijn illegale collectie nog even en met de gedachte aan morgen duik ik dan me bed in.
):De actieve AVP’er.
Het is 29 December en 19:30.
Ik schud het glas gauw vol met cola en loop dan richting de trap naar boven. Na een lange dag op school, en net nog die saaie boodschappen heb ik nu eindelijk tijd voor me eigen. Ik loop zo snel mogelijk naar boven zonder al te veel te knoeien met mijn cola. Boven aangekomen zet ik de computer aan. Het duurt even voordat deze goed is opgestart. Gelijk krijg ik een schitterend groot golden palmtree als achtergrond te zien. Ik ga met de muis richting het icoontje en open via twee keer klikken de internet pagina. In favorieten zoek ik de site arjanuitman.com op en klik deze aan. De pagina opent zich vrijwel direct. Ik lees even de home pagina door en stuit op een nieuwsbericht.
Het gaat om een handelaar die hier in de buurt woonde en is gepakt. Ik lees het bericht grondig door en plaats nog even wat commentaar.
Ik kijk nog even verder of er nog wat ander nieuws is. Ik zie niks interessants meer en klik het forum aan. Het forum opent zich ook vrijwel meteen en zie dat er een hele hoop gepost is vandaag. Dat kan ook bijna niet anders de meeste hebben vandaag vuurwerk gehaald en hebben het uitgetest en gefilmd. Ik mag morgen pas mijn legale vuurwerk ophalen dus moet ik het vanavond maar met filmpjes en foto’s doen. Ik blader door de topic illegale knallers heen en zie dat er heftig is gediscussieerd bij het topic big spanish crackers. Ik lees de nieuwe berichten en zie gelijk dat er iemand een onterechte argument heeft neer gezet. Na de rest van de volgende berichten te gelezen te hebben plaats ik mijn bericht met daarin mijn argument waarom dat niet waar is. Niet veel later krijg ik goede berichten terug op mijn sterke argument. Kijk dacht ik bij me eigen, als je maar ervaring met die knaller hebt, dacht ik bij me eigen. Ik plaats nog een bericht en wordt daarmee nog bedankt door verschillende medefreaks. Wat een lekker gevoel geeft dat als je weet dat je gelijk hebt en dat je die van mede freaks krijgt. Ik sluit deze topic af en ga kijken bij de volgende. Dit is de topic illegale cakes, de cake die ik ook heb wordt hier veel besproken. Het schijnt een super goede cake te zijn en er zijn al wat mensen die er filmpjes van hebben gemaakt. Met vol goede moet zet ik hem op. Het geluid zet ik lekker hard en na de eerste paar seconde dreunen de knallen door mijn kamer heen. Wat heen heerlijke cake denk ik bij me eigen terwijl ik naar het filmpje aan het kijken ben. Het filmpje is afgelopen en ik lees de laatste paar nieuwe berichten door.
Ook dit topic heb ik weer doorgespit. Ik kijk nog even rond en kom bij het topic collectie foto’s legaal. Wat een collecties staan er tussen vooral de grote collecties vind ik erg gaaf om te bekijken. Ik moet helaas tot morgen wachten en nadat ik dit topic ook door heb gekeken sluit ik deze af. Ik kijk nog even of er in de off-topic nog iets te beleven valt. En ja hoor natuurlijk is het AVP-café open. Ik werp me erin en zit binnen een paar seconden vrolijk met de rest van de freaks mee te genieten. Wat een heerlijke avond is dit. Ik open gauw nog even een nieuwe internet pagina om zo twee pagina’s van AVP open te kunnen hebben. Een om te kunnen kletsen in het AVP-café en de ander om te kunnen discussiëren in de topics.
Voor ik het weet vliegt de tijd voorbij en is het alweer half 1. Ik begin met gedag te zeggen in het café en sluit langzaam maar zeker de topics af. Zo het was weer eens ouderwets gezellig, en met een tevreden gevoel sluit ik de computer af. Ik kan niet wachten tot morgen, dan kan ik me eigen vuurwerk ophalen. Vol trots bekijk ik mijn illegale collectie nog even en met de gedachte aan morgen duik ik dan me bed in.
markmt5
VWC lid
Verhaal 4,
bestaande uit meerdere delen:
Deel 1
Oud & Nieuw met Dirk.
1 September.
3:00 ‘s Nachts het is muis stil op straat, in huis en op de zolder iedereen slaapt en is in diepe rust. Ik ben gelukkig niet de enige denk ik bij me zelf. Ik zit al vanaf kwart voor twaalf op internet rond te surfen. Dit komt omdat dit de dag is wanneer alles weer opnieuw herbeleefd zal worden. Vanaf vandaag zullen er weer mensen zijn die ik na een half jaar niet of nauwelijks gesproken en gezien te hebben weer ontmoeten. Ik ben nu ongeveer 3 uur en een kwartier aangemeld op de site AVP, en het is nu al behoorlijk druk en het belangrijkste is toch wel de gezelligheid die hier te vinden is. Ik vind het nu al wel weer laat zat en ga rustig dit gesprek afronden over nitraten. Rustig sluit ik de computer af en schuif de stoel naar achter. Ik loop gauw naar de kast om een schoon shirt en boxer te pakken. Ik schiet ze gauw aan, doe het licht uit en ga in bed liggen. Ik hoor de computer nog even zoomen. Daarna sluit deze zichzelf af en val ik langzaam met de gedachte aan morgen in slaap.
2 September.
“Tuut…Tuut!!” ik schrik half wakker en open me ogen. Meteen sluit ik ze weer, want het dag licht is toch al iets feller dan dat ik had verwacht. Langzaam open ik mijn ogen en kijk ik op mijn horloge. Deze geeft 6:30 aan. Het is behoorlijk vroeg, maar wie moet mij nu sms’en. Langzaam rijk ik mijn arm uit naar mijn mobiel. Ik schuif hem open en krijg te zien dat ik 1 nieuw bericht heb. Ik open hem en lees: “Heey dikkop, ik heb me ook aangemeld op AVP maar spreek je vanmiddag wel latersss, dirk”. Jezus wat een halve zool denk ik bij me eigen. Ik schuif de telefoon weer dicht en draai me nog even om voordat ik naar me werk ga.
Nog geen uur later loopt de wekker af het is tijd. Ik ga me omkleden en klaar maken om te gaan werken. Ik spring op de fiets en ga ervandoor.
Na een morgen van hard en saai werken is het eindelijk zo ver. Het is 13:00 en ik mag naar huis, eindelijk denk ik bij me eigen wanneer ik op de fiets spring om naar huis te fietsen. Onder het fietsen wordt ik gebeld door Dirk. Hij vraagt hoe laat ik naar hem toe kwam en hoe. Ik zei hem dat ik er over een half uurtje ben en dat ik met de auto kom. Na 10 minuten fietsen sprint ik het huis in om me even gauw te douchen en om te kleden. Ik groet me moeder en me zusje even en spring in de auto om naar mijn maat te rijden. Na nog geen 5 minuten rijden ben ik er. Ik denk even in me zelf “je bent ook gek ook dit kleine stukje met de auto, moet ik niet te vaak doen want de benzine prijzen zijn al zo hoog” en voor ik het weet sta ik al bij Dirk binnen. Ik groet zijn moeder en loop door naar boven. Onder aan de trap hoor ik zijn muziek al in mijn oren bonken. “Die wil zeker doof worden” denk ik in me eigen, en loop ondertussen naar boven. Boven aangekomen open ik de deur van zijn kamer en wordt even wakker geschud van de explosie aan geluid dat om mijn oren wordt geslingerd. Dirk zit met de rug naar mijn toe en heeft nog niks in de gaten. Ik loop rustig naar hem toe en geef hem een por in zijn zij. Hij schrikt zo heftig dat ie al springend en struikelend van zijn bureau stoel af knikkert. Aan zijn gezicht kan ik zien dat ie goed is geschrokken. Hij is wit weggetrokken en ligt nog een beetje na te beven. Het eerste wat ie tegen mij zegt is “Wil je dat nooit meer doen” en ik barst in het lachen uit. Dirk zet de muziek wat zachter en komt nog even bij van de schrik. Intussen heb ik het internet al opgestart en voor we het weten zitten we de hele middag op AVP rond te surfen.
Na deze leuke en gezellige middag besluit ik naar huis te gaan om te gaan eten.
Na deze dag zijn er al stiekem wat dagen voorbij gegaan met heel wat AVP’en en bezoekjes aan mijn maat Dirk. Na een paar keer overleggen besluiten we dan ook om binnenkort naar België te gaan. Nadat we een datum hadden afgesproken zijn er ook weer een paar dagen voorbij gestreken. Tot op het moment dat onze dag was aangebroken…..
6 Oktober.
7:30 ’s Morgens, Ik schrik me wakker van wat geruis op mijn kamer, tot mijn verbazing is het mijn moeder. Ze legt de schone was op mijn bureau neer zodat ik deze later vandaag kan gaan opruimen. Ze draait der eigen even om of te kijken of ik nog slaap en ziet dat ik al wakker ben. Ze zegt dat ze vandaag moet werken in haar winkel en dat ze nog een vraag heeft. Ik bedenk bij me eigen wat ze mij zou moeten vragen zo vroeg….ze weet immers dat ik en Dirk naar België gaan. Heel voorzichtig maar toch heel nieuwsgierig zeg ik tegen haar “en wat is die vraag dan” een beetje glimlachend draait ze haar gezicht weer naar mij en vraagt dan “Wil je je neefje ook meenemen naar België? Hij durfde het zelf niet aan jou te vragen en vroeg het aan mij” al lachend val ik weer op bed ik had dit al veel eerder verwacht zeg ik tegen me moeder. Ik wist immers dat ie graag mee wil gaan omdat hij ook gek is op vuurwerk, maar heb hem niet gevraagd. Hij moet zelf immers ook iets zelf durven te doen. Ik zeg tegen me moeder dat ik hem dadelijk op zou bellen om te zeggen dat we hem over anderhalf uur oppikken thuis. Me moeder lacht terwijl ze weer de kamer uitloopt. Ondertussen klim ik uit bed en kleed me om. Nadat ik me klaar gemaakt heb loop ik naar de telefoon om me neefje te bellen. Mijn tante neemt op en schiet al in de lach, ze vraagt of ik me neefje Timo wil spreken en geeft de telefoon aan hem. Heel verlegen hoor ik door de telefoon, “met Timo..” lachend zeg ik tegen hem dat ie zich snel moet omkleden zodat ik hem over een uurtje kan komen ophalen. Voordat ik tot ziens kon zeggen hoorde ik het piepje van de telefoon dat de verbinding al verbroken was. Ik wist zat….
Na driekwartier niks doen van het wachten is het dan eindelijk zo ver. Rustig loop ik na buiten en doe de voordeur op slot. Ik loop rustig na de auto, start hem en rijd richting Dirk. Na de laatste bocht zie ik hem al buiten staan te wachten. Ik rem rustig af, maar voordat ik stil sta zit Dirk al in de auto naast me. Zo dacht ik bij me eigen die heeft er zin in. Na een korte begroeting zet ik de weg voort richting mijn neefje. Onderweg hebben we het er over welke potten en welke knallers we op het lijstje hebben staan. Na een klein kwartiertje te hebben gereden staan we bij mijn neefje voor de deur. Ik stap uit de auto en loop richting de voordeur. Net voordat ik aan wil bellen doet me neefje de deur al open. Gelukkig staat me tante erachter want die wil ik nog even spreken. Ik vertel tegen haar dat we niet precies weten rond hoe laat we weer thuis zijn. Het maakt haar niet zoveel uit want ze is toch de hele dag thuis. Timo krijgt nog € 20,- mee om er iets voor te halen voor oud & nieuw. Na afscheid te hebben genomen beginnen we aan onze rit van één uur en een kwartiertje.
Tijdens de rit wordt er veel besproken wie wat wil hebben en voor hoeveel we uit gaan geven.
Na een goed uur rijden bereiken we het plaatsje Baarle-Hertog, we zijn er sneller als dat we verwacht hadden. Nu nog even een parkeer plaatsje zoeken, en dan gaan we eerst wat drinken hoor ik Dirk roepen. Ik rijd verder het plaatsje in en rijdt de “beruchte” straat in. Ik kijk even in de achteruit kijk spiegel en zie Timo al stralend en glimlachend naar buiten kijken als we de eerste vuurwerkwinkel voorbij rijden. Zijn mond valt nog net niet open en ik schiet vol in de lach. We rijden een paar straten verder en daar kan ik de auto neer zetten. We stappen allemaal uit en strekken eerst even onze benen. Daarna wordt er besloten wat we als eerst even gaan doen. We hebben namelijk er een hele dag voor uitgetrokken. Timo roept als eerst dat hij alle vuurwerkwinkels wil bekijken. Dirk vindt het prima wel als hij eerst even wat heeft gegeten. Dus lopen we met zijn drieën naar de dichtstbijzijnde friettent. De restaurants zaten nog dicht dus dan maar een frietje om half elf in de morgen.
Nadat we onze hartige hap hadden genuttigd zijn we aan onze zoektocht naar het vuurwerk begonnen. We kwamen aan bij het eerste winkeltje en hadden daar gelijk al wat van ingeslagen. Een paar potjes en een paar dozen met knallers daar kwamen we de winkel mee uit. Zo zijn we bijna alle winkels afgegaan. Sommige zaten dicht en bij sommige winkels hadden we al producten uit de zelfde collectie gehaald. Na een kleine 5 uur sjouwen hadden we het wel gezien in Baarle-Hertog. Alleen Timo wou nog niet naar huis die kon er geen genoeg van krijgen. We liepen met de laatst gekochte producten weer terug naar de auto. Deze was al behoorlijk volgeladen en het laatste beetje paste er ook nog maar net bij. We stapte in en reden langzaam weer naar huis.
De terug weg was vlot en soepel verlopen niks geen controles en gelukkig ook geen files. Iedereen was zeer tevreden met zijn aankoop. Dirk had voor €255,- gehaald en Timo had de €20,- ook op gemaakt en een boel van ons tweeën gekregen. Timo kwam op een totaal bedrag van €73,- euro uit en was dolblij met zijn vuurwerk. Ik had zelf voor €235,- aan vuurwerk besteed. We waren al weer bij het huis van Timo en hebben zijn spullen snel binnen gezet en Timo gedag gezegd en zijn snel doorgereden naar huis. Ik had Dirk ook snel thuis afgezegd en ben daarna lekker naar huis gereden met mijn eigen spullen. Eenmaal thuis zag ik dat er nog niemand thuis was. Ik druk op de afstandsbediening en de garagedeur voor mijn gaat open. Rustig rijd ik de auto erin en zet hem af. Ondertussen zakt de garagedeur alweer naar beneden. Ik wacht met uitstappen totdat de deur helemaal dicht is. Niet de hele buurt hoeft het te weten dat ik vuurwerk heb, denk ik bij me eigen. Ik stap uit en loop richten de plek waar de plaat van het garage dak los zit en die omhoog geduwd kan worden. Boven de garage zit namelijk een smalle kleine nok. Deze heb ik 2 jaar terug geïsoleerd en ingepalmd om hier mijn vuurwerk neer te leggen. Me moeder wil het namelijk niet in huis hebben liggen. Ik pak de trap en plaats hem tegen de opening. Rustig laadt ik de auto uit en bestudeer onder tussen nog mijn gekochte vuurwerk. Rustig berg ik het netjes op en sluit daarna weer de opening van de nok. Tevreden loop ik het huis in en pak wat te drinken en spring voor de computer. Gelijk wordt de site AVP opgestart en begin ik aan het tripreport die ik wil plaatsen op dit forum. Na een goede 1,5 uur vindt ik het wel best en sluit de computer af en kruip langzaam het bed in. Ondertussen hoor ik mijn ouders binnen komen. Langzaam val ik in slaap met de terug blik aan de leuke dag die ik vandaag heb gehad.
Na deze dag zijn er al vele dagen gepasseerd. Ook de kleine trips zijn er geweest, hier hebben we niet zo veel geld aan uitgegeven. Maar de nok van de garage staat al behoorlijk vol. Na vele dagen en weken is het 5 December geworden…..
bestaande uit meerdere delen:
Deel 1
Oud & Nieuw met Dirk.
1 September.
3:00 ‘s Nachts het is muis stil op straat, in huis en op de zolder iedereen slaapt en is in diepe rust. Ik ben gelukkig niet de enige denk ik bij me zelf. Ik zit al vanaf kwart voor twaalf op internet rond te surfen. Dit komt omdat dit de dag is wanneer alles weer opnieuw herbeleefd zal worden. Vanaf vandaag zullen er weer mensen zijn die ik na een half jaar niet of nauwelijks gesproken en gezien te hebben weer ontmoeten. Ik ben nu ongeveer 3 uur en een kwartier aangemeld op de site AVP, en het is nu al behoorlijk druk en het belangrijkste is toch wel de gezelligheid die hier te vinden is. Ik vind het nu al wel weer laat zat en ga rustig dit gesprek afronden over nitraten. Rustig sluit ik de computer af en schuif de stoel naar achter. Ik loop gauw naar de kast om een schoon shirt en boxer te pakken. Ik schiet ze gauw aan, doe het licht uit en ga in bed liggen. Ik hoor de computer nog even zoomen. Daarna sluit deze zichzelf af en val ik langzaam met de gedachte aan morgen in slaap.
2 September.
“Tuut…Tuut!!” ik schrik half wakker en open me ogen. Meteen sluit ik ze weer, want het dag licht is toch al iets feller dan dat ik had verwacht. Langzaam open ik mijn ogen en kijk ik op mijn horloge. Deze geeft 6:30 aan. Het is behoorlijk vroeg, maar wie moet mij nu sms’en. Langzaam rijk ik mijn arm uit naar mijn mobiel. Ik schuif hem open en krijg te zien dat ik 1 nieuw bericht heb. Ik open hem en lees: “Heey dikkop, ik heb me ook aangemeld op AVP maar spreek je vanmiddag wel latersss, dirk”. Jezus wat een halve zool denk ik bij me eigen. Ik schuif de telefoon weer dicht en draai me nog even om voordat ik naar me werk ga.
Nog geen uur later loopt de wekker af het is tijd. Ik ga me omkleden en klaar maken om te gaan werken. Ik spring op de fiets en ga ervandoor.
Na een morgen van hard en saai werken is het eindelijk zo ver. Het is 13:00 en ik mag naar huis, eindelijk denk ik bij me eigen wanneer ik op de fiets spring om naar huis te fietsen. Onder het fietsen wordt ik gebeld door Dirk. Hij vraagt hoe laat ik naar hem toe kwam en hoe. Ik zei hem dat ik er over een half uurtje ben en dat ik met de auto kom. Na 10 minuten fietsen sprint ik het huis in om me even gauw te douchen en om te kleden. Ik groet me moeder en me zusje even en spring in de auto om naar mijn maat te rijden. Na nog geen 5 minuten rijden ben ik er. Ik denk even in me zelf “je bent ook gek ook dit kleine stukje met de auto, moet ik niet te vaak doen want de benzine prijzen zijn al zo hoog” en voor ik het weet sta ik al bij Dirk binnen. Ik groet zijn moeder en loop door naar boven. Onder aan de trap hoor ik zijn muziek al in mijn oren bonken. “Die wil zeker doof worden” denk ik in me eigen, en loop ondertussen naar boven. Boven aangekomen open ik de deur van zijn kamer en wordt even wakker geschud van de explosie aan geluid dat om mijn oren wordt geslingerd. Dirk zit met de rug naar mijn toe en heeft nog niks in de gaten. Ik loop rustig naar hem toe en geef hem een por in zijn zij. Hij schrikt zo heftig dat ie al springend en struikelend van zijn bureau stoel af knikkert. Aan zijn gezicht kan ik zien dat ie goed is geschrokken. Hij is wit weggetrokken en ligt nog een beetje na te beven. Het eerste wat ie tegen mij zegt is “Wil je dat nooit meer doen” en ik barst in het lachen uit. Dirk zet de muziek wat zachter en komt nog even bij van de schrik. Intussen heb ik het internet al opgestart en voor we het weten zitten we de hele middag op AVP rond te surfen.
Na deze leuke en gezellige middag besluit ik naar huis te gaan om te gaan eten.
Na deze dag zijn er al stiekem wat dagen voorbij gegaan met heel wat AVP’en en bezoekjes aan mijn maat Dirk. Na een paar keer overleggen besluiten we dan ook om binnenkort naar België te gaan. Nadat we een datum hadden afgesproken zijn er ook weer een paar dagen voorbij gestreken. Tot op het moment dat onze dag was aangebroken…..
6 Oktober.
7:30 ’s Morgens, Ik schrik me wakker van wat geruis op mijn kamer, tot mijn verbazing is het mijn moeder. Ze legt de schone was op mijn bureau neer zodat ik deze later vandaag kan gaan opruimen. Ze draait der eigen even om of te kijken of ik nog slaap en ziet dat ik al wakker ben. Ze zegt dat ze vandaag moet werken in haar winkel en dat ze nog een vraag heeft. Ik bedenk bij me eigen wat ze mij zou moeten vragen zo vroeg….ze weet immers dat ik en Dirk naar België gaan. Heel voorzichtig maar toch heel nieuwsgierig zeg ik tegen haar “en wat is die vraag dan” een beetje glimlachend draait ze haar gezicht weer naar mij en vraagt dan “Wil je je neefje ook meenemen naar België? Hij durfde het zelf niet aan jou te vragen en vroeg het aan mij” al lachend val ik weer op bed ik had dit al veel eerder verwacht zeg ik tegen me moeder. Ik wist immers dat ie graag mee wil gaan omdat hij ook gek is op vuurwerk, maar heb hem niet gevraagd. Hij moet zelf immers ook iets zelf durven te doen. Ik zeg tegen me moeder dat ik hem dadelijk op zou bellen om te zeggen dat we hem over anderhalf uur oppikken thuis. Me moeder lacht terwijl ze weer de kamer uitloopt. Ondertussen klim ik uit bed en kleed me om. Nadat ik me klaar gemaakt heb loop ik naar de telefoon om me neefje te bellen. Mijn tante neemt op en schiet al in de lach, ze vraagt of ik me neefje Timo wil spreken en geeft de telefoon aan hem. Heel verlegen hoor ik door de telefoon, “met Timo..” lachend zeg ik tegen hem dat ie zich snel moet omkleden zodat ik hem over een uurtje kan komen ophalen. Voordat ik tot ziens kon zeggen hoorde ik het piepje van de telefoon dat de verbinding al verbroken was. Ik wist zat….
Na driekwartier niks doen van het wachten is het dan eindelijk zo ver. Rustig loop ik na buiten en doe de voordeur op slot. Ik loop rustig na de auto, start hem en rijd richting Dirk. Na de laatste bocht zie ik hem al buiten staan te wachten. Ik rem rustig af, maar voordat ik stil sta zit Dirk al in de auto naast me. Zo dacht ik bij me eigen die heeft er zin in. Na een korte begroeting zet ik de weg voort richting mijn neefje. Onderweg hebben we het er over welke potten en welke knallers we op het lijstje hebben staan. Na een klein kwartiertje te hebben gereden staan we bij mijn neefje voor de deur. Ik stap uit de auto en loop richting de voordeur. Net voordat ik aan wil bellen doet me neefje de deur al open. Gelukkig staat me tante erachter want die wil ik nog even spreken. Ik vertel tegen haar dat we niet precies weten rond hoe laat we weer thuis zijn. Het maakt haar niet zoveel uit want ze is toch de hele dag thuis. Timo krijgt nog € 20,- mee om er iets voor te halen voor oud & nieuw. Na afscheid te hebben genomen beginnen we aan onze rit van één uur en een kwartiertje.
Tijdens de rit wordt er veel besproken wie wat wil hebben en voor hoeveel we uit gaan geven.
Na een goed uur rijden bereiken we het plaatsje Baarle-Hertog, we zijn er sneller als dat we verwacht hadden. Nu nog even een parkeer plaatsje zoeken, en dan gaan we eerst wat drinken hoor ik Dirk roepen. Ik rijd verder het plaatsje in en rijdt de “beruchte” straat in. Ik kijk even in de achteruit kijk spiegel en zie Timo al stralend en glimlachend naar buiten kijken als we de eerste vuurwerkwinkel voorbij rijden. Zijn mond valt nog net niet open en ik schiet vol in de lach. We rijden een paar straten verder en daar kan ik de auto neer zetten. We stappen allemaal uit en strekken eerst even onze benen. Daarna wordt er besloten wat we als eerst even gaan doen. We hebben namelijk er een hele dag voor uitgetrokken. Timo roept als eerst dat hij alle vuurwerkwinkels wil bekijken. Dirk vindt het prima wel als hij eerst even wat heeft gegeten. Dus lopen we met zijn drieën naar de dichtstbijzijnde friettent. De restaurants zaten nog dicht dus dan maar een frietje om half elf in de morgen.
Nadat we onze hartige hap hadden genuttigd zijn we aan onze zoektocht naar het vuurwerk begonnen. We kwamen aan bij het eerste winkeltje en hadden daar gelijk al wat van ingeslagen. Een paar potjes en een paar dozen met knallers daar kwamen we de winkel mee uit. Zo zijn we bijna alle winkels afgegaan. Sommige zaten dicht en bij sommige winkels hadden we al producten uit de zelfde collectie gehaald. Na een kleine 5 uur sjouwen hadden we het wel gezien in Baarle-Hertog. Alleen Timo wou nog niet naar huis die kon er geen genoeg van krijgen. We liepen met de laatst gekochte producten weer terug naar de auto. Deze was al behoorlijk volgeladen en het laatste beetje paste er ook nog maar net bij. We stapte in en reden langzaam weer naar huis.
De terug weg was vlot en soepel verlopen niks geen controles en gelukkig ook geen files. Iedereen was zeer tevreden met zijn aankoop. Dirk had voor €255,- gehaald en Timo had de €20,- ook op gemaakt en een boel van ons tweeën gekregen. Timo kwam op een totaal bedrag van €73,- euro uit en was dolblij met zijn vuurwerk. Ik had zelf voor €235,- aan vuurwerk besteed. We waren al weer bij het huis van Timo en hebben zijn spullen snel binnen gezet en Timo gedag gezegd en zijn snel doorgereden naar huis. Ik had Dirk ook snel thuis afgezegd en ben daarna lekker naar huis gereden met mijn eigen spullen. Eenmaal thuis zag ik dat er nog niemand thuis was. Ik druk op de afstandsbediening en de garagedeur voor mijn gaat open. Rustig rijd ik de auto erin en zet hem af. Ondertussen zakt de garagedeur alweer naar beneden. Ik wacht met uitstappen totdat de deur helemaal dicht is. Niet de hele buurt hoeft het te weten dat ik vuurwerk heb, denk ik bij me eigen. Ik stap uit en loop richten de plek waar de plaat van het garage dak los zit en die omhoog geduwd kan worden. Boven de garage zit namelijk een smalle kleine nok. Deze heb ik 2 jaar terug geïsoleerd en ingepalmd om hier mijn vuurwerk neer te leggen. Me moeder wil het namelijk niet in huis hebben liggen. Ik pak de trap en plaats hem tegen de opening. Rustig laadt ik de auto uit en bestudeer onder tussen nog mijn gekochte vuurwerk. Rustig berg ik het netjes op en sluit daarna weer de opening van de nok. Tevreden loop ik het huis in en pak wat te drinken en spring voor de computer. Gelijk wordt de site AVP opgestart en begin ik aan het tripreport die ik wil plaatsen op dit forum. Na een goede 1,5 uur vindt ik het wel best en sluit de computer af en kruip langzaam het bed in. Ondertussen hoor ik mijn ouders binnen komen. Langzaam val ik in slaap met de terug blik aan de leuke dag die ik vandaag heb gehad.
Na deze dag zijn er al vele dagen gepasseerd. Ook de kleine trips zijn er geweest, hier hebben we niet zo veel geld aan uitgegeven. Maar de nok van de garage staat al behoorlijk vol. Na vele dagen en weken is het 5 December geworden…..
markmt5
VWC lid
Deel 2
5 December
Langzaam aan open ik mijn ogen. Ik zie dat het buiten nog grijs en donker is. Langzaam klim ik overeind en wordt rustig wakker. Ik werp een blik op de wekker. Deze geeft half 9 aan. Langzaam loop ik naar het raam en trek de gordijnen een beetje aan de kant. Tot mijn verbazing heeft het vannacht gesneeuwd en ligt er nu een klein laagje van ongeveer 5 cm aan sneeuw. De straat is mooi versiert op zon leuke dag als vandaag. Want vanavond vieren we pakjes avond bij mijn oom en tante met de hele familie. Nadat ik de straat had bekeken loop ik zachtjes naar beneden. Mijn ouders liggen namelijk nog te slapen. En die wil ik niet wakker maken. Beneden aangekomen loop ik naar de koelkast om een lekkere beker melk te pakken.
De lege beker zet ik op het aanrecht en loop na boven om de computer aan te zetten. Ik open de site AVP en ga even het forum doorspitten of dat er nog wat nieuws is.
Na een uurtje hoor ik mijn ouders uit bed komen en naar beneden lopen. Het duurt dan ook niet lang of ik wordt geroepen om te komen ontbijten. Ik loop dus naar beneden voor een lekker en stevig ontbijt. Na het ontbijt ga ik me eigen douchen en kijk nog even op AVP.
Ondertussen is het al 16:00 en wordt het tijd dat we naar mijn oom en tante gaan. Ik maak me klaar voor vertrek en bedenk me ineens dat ik nog wel iets leuks mee kan nemen. Gauw loop ik naar de garage en open de nok waar het vuurwerk ligt. Snel pak ik een lawine pijl en een potje uit België. En stop deze gauw in de auto. Me ouders komen er aan en gaan in de auto zitten snel spring ik achterin en rijden dan rustig weg richting mijn oom en tante.
Bij me oom en tante aangekomen zijn er al wat andere ooms en tantes aanwezig. We krijgen een warm welkom als we de kamer binnen lopen. Ik kijk vlug de kamer rond wie er allemaal al zijn en wat er op tafel staat. Ik zie dat er lekker veel pepernoten en taai taai’s liggen op grote schalen. Lekker dacht ik bij me eigen. Me tante komt naar me toegelopen en vraagt of ik een biertje wil. Ik zeg tegen haar dat ik dat later pak, omdat ik nog wat leuks heb meegenomen voor in de avond. En ik wil niet met een aangeschoten gevoel het vuurwerk ontsteken. Ik wil nog wel oud & nieuw kunnen vieren dacht ik me eigen. Ik baan me een weg naar de hangtafel waar mijn ooms zich hebben verzameld en ga bij hun staan.
Na een uurtje begint het aardig lekker te ruiken binnen. Ik kijk om naar achter en ik zie dat me tante de steengril heeft aangezet. Ze gooit er wat vlees op, en al snel zit bijna iedereen te smullen van een lekker stukje vlees.
Na een kleine 2 uur is iedereen uitgegeten en willen we gaan beginnen met het dobbelspel. Als we al even bezig zijn zie ik dat het al aardig donker begint te worden. En kan ik al niet meer wachten om het eerste stukje vuurwerk van dit jaar af te kunnen steken. Uiteindelijk is het spel afgelopen en heb ik mijn oom al ingelicht over het vuurwerk. Natuurlijk was hij hartstikke enthousiast dat ik iets mee had genomen en vroeg wat ik bij had. Ik vertelde hem dat ik een lawine pijl en een grote pot mee had genomen. De lawinepijl wou mijn oom stiekem af steken zodat iedereen binnen schrok. Mijn oom vindt het altijd leuk om iedereen voor de gek te houden en wordt daarom ook nooit serieus genomen als er iets ernstigs is gebeurt. Maar daar geeft ie niet zoveel om. Dus lopen wij even naar buiten zodat hij een sigaret kan opsteken. Gauw loop ik achter het huis langs op de spullen te kunnen pakken. Ik loop naar mijn oom met de spullen in me hand en die begint te glimlachen. Hij pakt een lege wijnfles gevuld met water en zet daar de pijl in. Ik steek het lontje aan en ren gauw weer naar voren richting de deur. Met een diepe zucht horen we de pijl de lucht in gaan en met een felle flits en een onwijs harde knal, ontploft de pijl op grote hoogte. Wat een gevaarte zegt me oom zachtjes terwijl wij om kijken naar binnen. We zien dat iedereen verschrikt en verbaast naar buiten kijken terwijl wij lachend naar binnen kijken. Was een vliegtuig roept mijn oom doodleuk naar binnen. Hij krijgt ontevreden blikken toegeworpen van de vrouwen, en de mannen liggen krom van het lachen. Maar we hebben nog iets roept mijn oom. Dus iedereen staat op en loopt het koude buitenlucht in. Ze staan vol verwachting te kijken naar de pot die ik klaar zet om te kunnen ontsteken. Ik plaats de pot tussen grote stenen die er liggen voor de extra veiligheid en steek daarna de pot aan. Ik ren zo snel als ik kan naar mijn familie toe en wacht tot het eerste schot gelost wordt. Met een fel blauw staart zien we de eerste schot uit de pot omhoog schieten. Deze knalt met een schitterende golden willow uit elkaar. Er volgen meerdere schoten en het luchtruim wordt prachtig mooi versierd met de gouden effecten die uit deze pot komen. Na 25 schoten houd de pot ermee op en zien we de rook langzaam verdwijnen. Iedereen klapt en complimenteert mij voor deze mooie pot. Ik krijg hier een lekker gevoel van en snuif nog even de laatste kruitdampen op. Het gevoel van oud & nieuw wordt nu extra sterk getinteld en ik kan nu al niet meer wachten.
Mijn familie loopt weer langzaam naar binnen toe om op te warmen. Ik kijk nog even naar de pot die aan het na roken is. Daarna loop ik ook naar binnen toe om een lekker biertje te kunnen pakken. Tegen een uur of half twaalf gaan de meeste mensen richting huiswaarts. Ik zie dat mijn ouders ook willen gaan. Ik drink snel mijn biertje leeg en maak me ook klaar voor vertrek. We bedanken me oom en tante en keren richting huiswaarts. Thuis aangekomen loop ik naar boven en kruip het bed in.
Wat een avond denk ik in me eigen, en denk nog even terug aan het vuurwerk. Het was wel schitterend voor de eerste pot en knal van dit jaar. Ik sluit me ogen en val direct in slaap.
In de tussentijd is de tijd erg snel gegaan. Ik heb me tijd besteed aan het AVP’en en aan lijstjes maken voor het legale vuurwerk. De eerste en tweede kerstdag waren ook twee top dagen en heb me aardig vermaakt met de familie. Maar dan komt de dag dat het vuurwerk legaal verkocht mag worden hier in Nederland. Die dag wordt dan vaak ook groots gevierd door mede vuurwerkfanaten. Ze staan vroeg op om uren in de rij te staan om als eerst het vuurwerk binnen te hebben. En dan hiervan te gaan genieten. De tijd is dus weer aangebroken voor de vuurwerkfanaten…..
27 December.
Het is 18:45 wanneer ik op de klok kijk. Ik zet mijn bord op het aanrecht en loop in een rechte lijn naar boven. Ik ga voor de computer zitten en open de site AVP. Ik zie dat er een hoop mensen online zijn en daardoor de server iets langer moet laden als normaal. Maar ik heb alle tijd en wacht een paar seconden langer wanneer het topic wordt geopend. Er zijn een boel nieuwe berichten geplaatst in de tijd dat ik was wezen eten zie ik. Ik loop alles een beetje na en sluit de computer af tot mijn verbazing is het al weer tien uur. Ik ga op bed liggen met de gedachte aan morgen. Dan ga ik na Dirk om zo vroeg mogelijk in de rij te staan. Ik kijk even op de wekker of dat ik hem wel goed gezet heb. Inderdaad hij staat goed. Om al in de stemming te komen voor morgen pak ik het vuurwerkfoldertje van de boerenbond, deze ligt op mijn nachtkastje. Ik bekijk hem voor de zoveelste keer grondig door en bekijk de producten die ik besteld heb extra goed. Ik heb een mooie selectie gemaakt denk ik bij mijn eigen en leg het foldertje weg. Ik kleed me om en kruip onder de dekens. Ik woel nog even in me bed om een lekker positie te vinden en val uiteindelijk in slaap.
28 December.
Trrrrring….Trrrrring. Plots schrik ik wakker en weet meteen wat me te doen staat. Ik spring uit bed en loop gauw naar de douche om me eigen even af te spoelen. Onder de douche hoor ik dat me ouders wakker zijn geworden van mij. Ik kijk even op de klok van de douche deze geeft 6:15 aan. Gauw omkleden en gaan denk ik bij me eigen. Ik moet om 6:30 bij Dirk zijn. Ik haast me van de douche en trek warme kleding aan. Aangekleed loop ik gauw naar beneden, gauw loop ik naar bijkeuken om me schoenen aan te trekken. Eenmaal aan loop ik naar buiten. Brrrr… wat een kou even kijk ik op de thermometer die aan de garage hangt. -5 geeft deze aan. Bah.. moet ik in deze kou in de rij gaan staan zeg ik tegen me eigen. Ondertussen bij de auto aangekomen zie ik dat ik moet krabben. Na even wat gefrummel heb ik het slot los gekregen. Deze zat goed vast gevroren. Ik pak de ijs krabber en begin vast met de ramen te krabben. Na 5 minuten heb ik het grootste gedeelte eraf gekregen. Het zit wel goed de rest smelt er wel af, denk ik bij me eigen terwijl ik al bevroren vingers heb. Ik stap in de auto en start hem, ik zet gelijk de kachel op zijn hoogst en rijd rustig weg richting Dirk. Bij Dirk aangekomen is de auto al een beetje warm van binnen aan het worden. Ik toeter een keertje om te laten weten dat ik er ben. Ik heb namelijk geen zin om nu uit te stappen in de kou. Dirk haast zich al naar buiten, eenmaal halverwege het pad draait hij zich om en rent net zo hard weer terug. Ik kijk verbaasd en bedenk me wat hij nu weer is vergeten. Dirk komt weer naar buiten gerend, maar nu met een knal gele muts op. Zo zegt hij “nu krijg ik geen koude oren” als ie in de auto zit. Wat ben jij een malloot zei ik tegen hem, en daarna rijden we al lachend naar de boerenbond. Daar aangekomen zien we dat de wacht rij nog niet erg lang is. Dirk springt uit de auto en rent met goede wil naar de rij toe. Ik rij de auto zo dicht mogelijk naar de ingang van de boerenbond toe. Opeens zie ik Dirk niet meer rennen of staan. Ik rijd voorzichtig door en opeens zie ik daar een gele muts achter de heg omhoog komen. En zie Dirk verder lopen. Als ik de auto goed neer heb gezet stap ik uit en kijk ik nog even naar Dirk. Dirk rent nu niet meer naar de rij maar wankelt een beetje. Ik zet mijn wandeling in om bij Dirk te komen. Bij Dirk aangekomen vraag ik eerst wat ie gedaan heeft. Hey Dirk wat was jij aan het doen roep ik als ik op een paar meter afstand ben. Met een grote glimlach op zijn gezicht roept hij dat hij ook een keer wou ijsduiken maar het geen succes vond. Samen moesten we er wel erg om lachen en de andere mensen die het gezien hadden ook. Na een kleine half uur werden de deuren van de winkel geopend. Hèhè eindelijk zeg ik tegen Dirk. Die ook blij was dat hij de warmte kan opzoeken. Binnen aangekomen was het erg aangenaam om er te staan. We konden gelijk doorlopen naar de balie die bestemd was voor de voorverkoop zo konden we gelijk geholpen worden. Wat een knappe meid zei Dirk tegen mij toen we de bonnetjes bij haar inleverde. Ze zag er inderdaad erg mooi uit. Mooi blond haar zei ik tegen Dirk, maar die zei niks terug. Volgens mij is ie al aan het fantaseren, dacht ik bij me eigen terwijl ik naar Dirk keek. Kijk komt ze weer aan hoor ik Dirk roepen, na een kleine 10 minuten te hebben moeten wachten op haar. Ze komt met een karretje vol met tassen. Zo dit is van jullie, zegt de verkoopster. Dat klopt zei Dirk opgewonden. Hij nam het karretje over en hebben afscheid genomen van haar. Bij de auto aangekomen laden we de spullen rustig in de auto. Ondertussen keek ik nog een keer naar de rij die duidelijk groter was geworden. Als de laatste tas verdwijnt in de kattenbak breng Dirk het karretje terug. Ondertussen ben ik alvast in de auto gaan zitten met de kachel aan. -4 geeft de thermometer van de auto aan. Behoorlijk koud is het buiten zeg ik tegen Dirk die ondertussen ook weer in de auto is gaan zitten. Dirk nog altijd pijn aan zijn kont te hebben van de val kan niet echt zijn draai vinden op de zachte auto stoel. Hij heeft er behoorlijk last van zag ik.
Bij Dirk aangekomen stapten we allebei uit om het vuurwerk van Dirk binnen te leggen. Na een paar keer op en neer te lopen hebben we alles wat van Dirk is binnen neer gelegd. Dirk was al bezig met het uitstallen van zijn vuurwerk terwijl ik even in zijn koelkast aan het neuzen was. Ook cola vraag ik aan Dirk die nog steeds druk bezig was. “Jah” was het enigste wat hij kon uitbrengen. Dirk was eindelijk klaar met het uitstallen van zijn vuurwerk. En nu een foto maken zei hij en spurtte naar boven. Na wat gestommel komt Dirk de kamer weer binnen vallen. Met een fototoestel. Hij maakt een paar foto’s en ruimt daarna zijn vuurwerk weer op. En nu naar jou wordt tegen mij geroepen. Dus pakten we onze jassen maar weer en gingen richting mijn huis.
Netjes parkeer ik de auto achteruit in de garage, waarna we mijn vuurwerk uit de auto konden halen. Al het vuurwerk zette we op de werkbank. Nadat we er even naar hadden gekeken stapte ik in de auto om deze weer naar buiten te rijden. 5 meter naar voren gereden stond de auto nog net onder de karpoort. Ik liep weer naar binnen en maakt de garage deur dicht en op slot. Zo zei ik tegen Dirk zullen we het andere vuurwerk ook maar naar beneden halen. We konden dit nu gerust naar beneden halen want de auto hoefde niet meer de garage in de komende 4 dagen. Dit had ik met mijn moeder afgesproken. En die is ermee akkoord gegaan.
Dus ik pakte de ladder weer te voorschijn en maakte de opening in het dak weer open. Samen hebben we de nok leeg gemaakt en alles netjes op tafels uitgestald.
Het is best veel hoorde ik Dirk zachtjes zetten. Dirk zelf had ongeveer net zo veel maar had zijn illegaal vuurwerk nog niet voor de dag gehaald. Dit was voor ons de eerste keer dat we het vuurwerk bij elkaar zagen, en eigenlijk schrokken we er wel van hoeveel het wel niet was.
Na een paar foto’s te hebben gemaakt. Konden we het niet laten en pakte wat “stil” vuurwerk, waaronder wondertollen en romeinse kaarsen vallen. We liepen de achtertuin in en staken het aan. Na wat gezoem en gepof te hebben gehoord was het wel weer genoeg geweest voor vandaag. Ik liep naar binnen om een lekker kop warme chocomelk klaar te maken voor ons tweeën. Na een kop warme melk en een berg koekjes was het al weer 13:00. Ik vroeg aan Dirk of hij zin had om nog te blijven zodat we nog wat kunnen neuzen op AVP. Hier was Dirk wel voor in. We liepen naar boven en zette de computer aan. Het was behoorlijk druk op AVP en ook erg gezellig. Voor dat we het wisten was het half 5. het is tijd dat ik je naar huis breng zei ik tegen Dirk die ook bijna moest eten. Al met al pakte Dirk zijn spullen en liepen we naar de auto. Na een kleine rit en Dirk onder tussen thuis afgezet te hebben was ik weer thuis aangekomen. Ik liep naar boven om nog even op AVP te kijken.
“Eten” hoor ik van beneden af naar boven geroepen te worden. Ik kijk nog even het topic van “2008-2009 Collectiefoto’s” af en baan me een weg naar beneden. Het eten stond op tafel, ik schoof aan en we begonnen met eten.
Na een half uurtje eten was het wel weer voldoende al vond ik het zelf. Ik ben weer naar boven gevlogen om weer verder te kijken op het forum. Na een klein kwartiertje hoorde ik wat knallen buiten. ik kijk uit het raam maar zag niks. In de verte hoorde ik het ook al de hele tijd knallen. Meteen kreeg ik zin om te gaan fietsen en ervan te genieten. Ik liep naar beneden richting de schuur. Daar stond mijn fiets een beetje onder de stof maar dat mocht de pret niet drukken. Ik deed hem af met een doek die ik op een schap vond. Ik reed mijn fiets naar buiten en maakte de poort open. Ik sprong op de fiets en reed richting het plein.
Hoe dichter ik bij het plein kwam hoe harder de knallen werden. Het was dus duidelijk daar waren ze bezig. Nadat ik even op afstand had staan kijken was ik verder gaan fietsen. Ik reed nog even wat wijken door en reed vervolgens weer naar huis. Onder tussen nog wat knallen en potten kunnen zien. Dit maakte mijn dag weer goed dacht ik bij me eigen terwijl ik de fiets weer netjes terug zetten op de plaats waar ik hem vandaan had gehaald. Ik liep naar binnen en ging nog even bij mijn ouders zitten met een glaasje cola.
Ondertussen was het elf uur geweest en vond ik het wel welletjes. Ik groet mijn pa en ma en liep naar boven om lekker naar bed te gaan. Snel had ik me eigen omgekleed en kroop ik het bed in.
Wat een dag… was de laatste gedachte van vandaag en viel in slaap.
29 December.
Langzaam wordt ik wakker met de gedachte aan oud & nieuw. Ik open me ogen en bedenk bij me eigen dat het al bijna de dag is. Half duf zet ik de computer aan en ga me eigen even op frissen. In die tijd is de computer al opgestart en kan ik er gelijk voor springen. Het eerste wat ik doe is de site AVP openen. Ik neus wat rond en besluit dan even wat te gaan eten. Ik kijk even op de klok en kijk hoeveel tijd ik nog heb voordat Dirk komt. Vandaag gaan we namelijk een project maken voor oud & nieuw. Ik zie dat ik nog een half uurtje heb tot het elf uur is. Ik kleed me om en leg vast de spullen klaar in de garage. Het is lekker warm in de garage besef ik nu. Ik had de verwarming een klein beetje aangezet zodat het niet al te koud zou zijn om te knutselen. Maar de temperatuur bevalt me wel. Ik leg de scharen, plakband, en de lijm vast klaar. Ik kijk even richting het vuurwerk en zie al gauw de rotjes en pijltjes liggen die ik moet hebben. Ook deze leg ik vast klaar op de knutsel tafel. Ik loop naar de muur waar de rij klapstoelen staan en pak er twee van. Deze klap ik voor de knutsel tafel uit, en vind het er allemaal wel netjes uit zien.
“Ding, Dong” hoor ik door de kamer heen galmen. Dat moet Dirk zijn besef ik me en loop naar de voordeur toe. En inderdaad het is Dirk, ik groet hem en laat hem verder binnen komen. Hij komt naar binnen lopen met een grote vuilnis zak vol met klein vuurwerk. We lopen gelijk door naar de garage waar hij zijn vuurwerk ook uitstalt op de knutsel tafel. Al snel ligt de tafel bezaait met rotjes, pijltjes en grondbloemen. Zo zegt Dirk hier kunnen we wat mee. We gaan eerst wat te drinken pakken stel ik aan Dirk voor die daar groots mee in stemt. We lopen weer terug naar de keuken waar we een lekkere cola pakte en even een vuurwerkfoldertje doorbladerde. Na even wat gedold te hebben gingen we de garage in waar we de hele dag gingen knutselen.
Tegen een uur of 18:00 besluiten we even wat eten te gaan bestellen. We gingen niet moeilijk doen dus belde we een pizzakoerier. Deze bracht netjes een half uur later de pizza’s.
Nadat we heerlijk hebben gesmuld van de pizza doken we de garage weer in om verder te knutselen. Tegen een uur of tien besloot Dirk er een einde aan te maken en huiswaarts te keren. Hij zou morgen weer komen dus wou hij het niet te laat maken. We laten alles zo achter dat we morgen gelijk weer verder kunnen met waar we mee bezig waren. Ik loop met Dirk mee tot aan de voordeur. Ik groet hem en maak de voordeur op slot. Rustig loop ik naar mijn kamer om nog even op AVP te kunnen kijken of dat er daar nog iets is gebeurt.
Nadat ik het laat genoeg vond worden sluit ik de computer af en kruip ik het bed in.
5 December
Langzaam aan open ik mijn ogen. Ik zie dat het buiten nog grijs en donker is. Langzaam klim ik overeind en wordt rustig wakker. Ik werp een blik op de wekker. Deze geeft half 9 aan. Langzaam loop ik naar het raam en trek de gordijnen een beetje aan de kant. Tot mijn verbazing heeft het vannacht gesneeuwd en ligt er nu een klein laagje van ongeveer 5 cm aan sneeuw. De straat is mooi versiert op zon leuke dag als vandaag. Want vanavond vieren we pakjes avond bij mijn oom en tante met de hele familie. Nadat ik de straat had bekeken loop ik zachtjes naar beneden. Mijn ouders liggen namelijk nog te slapen. En die wil ik niet wakker maken. Beneden aangekomen loop ik naar de koelkast om een lekkere beker melk te pakken.
De lege beker zet ik op het aanrecht en loop na boven om de computer aan te zetten. Ik open de site AVP en ga even het forum doorspitten of dat er nog wat nieuws is.
Na een uurtje hoor ik mijn ouders uit bed komen en naar beneden lopen. Het duurt dan ook niet lang of ik wordt geroepen om te komen ontbijten. Ik loop dus naar beneden voor een lekker en stevig ontbijt. Na het ontbijt ga ik me eigen douchen en kijk nog even op AVP.
Ondertussen is het al 16:00 en wordt het tijd dat we naar mijn oom en tante gaan. Ik maak me klaar voor vertrek en bedenk me ineens dat ik nog wel iets leuks mee kan nemen. Gauw loop ik naar de garage en open de nok waar het vuurwerk ligt. Snel pak ik een lawine pijl en een potje uit België. En stop deze gauw in de auto. Me ouders komen er aan en gaan in de auto zitten snel spring ik achterin en rijden dan rustig weg richting mijn oom en tante.
Bij me oom en tante aangekomen zijn er al wat andere ooms en tantes aanwezig. We krijgen een warm welkom als we de kamer binnen lopen. Ik kijk vlug de kamer rond wie er allemaal al zijn en wat er op tafel staat. Ik zie dat er lekker veel pepernoten en taai taai’s liggen op grote schalen. Lekker dacht ik bij me eigen. Me tante komt naar me toegelopen en vraagt of ik een biertje wil. Ik zeg tegen haar dat ik dat later pak, omdat ik nog wat leuks heb meegenomen voor in de avond. En ik wil niet met een aangeschoten gevoel het vuurwerk ontsteken. Ik wil nog wel oud & nieuw kunnen vieren dacht ik me eigen. Ik baan me een weg naar de hangtafel waar mijn ooms zich hebben verzameld en ga bij hun staan.
Na een uurtje begint het aardig lekker te ruiken binnen. Ik kijk om naar achter en ik zie dat me tante de steengril heeft aangezet. Ze gooit er wat vlees op, en al snel zit bijna iedereen te smullen van een lekker stukje vlees.
Na een kleine 2 uur is iedereen uitgegeten en willen we gaan beginnen met het dobbelspel. Als we al even bezig zijn zie ik dat het al aardig donker begint te worden. En kan ik al niet meer wachten om het eerste stukje vuurwerk van dit jaar af te kunnen steken. Uiteindelijk is het spel afgelopen en heb ik mijn oom al ingelicht over het vuurwerk. Natuurlijk was hij hartstikke enthousiast dat ik iets mee had genomen en vroeg wat ik bij had. Ik vertelde hem dat ik een lawine pijl en een grote pot mee had genomen. De lawinepijl wou mijn oom stiekem af steken zodat iedereen binnen schrok. Mijn oom vindt het altijd leuk om iedereen voor de gek te houden en wordt daarom ook nooit serieus genomen als er iets ernstigs is gebeurt. Maar daar geeft ie niet zoveel om. Dus lopen wij even naar buiten zodat hij een sigaret kan opsteken. Gauw loop ik achter het huis langs op de spullen te kunnen pakken. Ik loop naar mijn oom met de spullen in me hand en die begint te glimlachen. Hij pakt een lege wijnfles gevuld met water en zet daar de pijl in. Ik steek het lontje aan en ren gauw weer naar voren richting de deur. Met een diepe zucht horen we de pijl de lucht in gaan en met een felle flits en een onwijs harde knal, ontploft de pijl op grote hoogte. Wat een gevaarte zegt me oom zachtjes terwijl wij om kijken naar binnen. We zien dat iedereen verschrikt en verbaast naar buiten kijken terwijl wij lachend naar binnen kijken. Was een vliegtuig roept mijn oom doodleuk naar binnen. Hij krijgt ontevreden blikken toegeworpen van de vrouwen, en de mannen liggen krom van het lachen. Maar we hebben nog iets roept mijn oom. Dus iedereen staat op en loopt het koude buitenlucht in. Ze staan vol verwachting te kijken naar de pot die ik klaar zet om te kunnen ontsteken. Ik plaats de pot tussen grote stenen die er liggen voor de extra veiligheid en steek daarna de pot aan. Ik ren zo snel als ik kan naar mijn familie toe en wacht tot het eerste schot gelost wordt. Met een fel blauw staart zien we de eerste schot uit de pot omhoog schieten. Deze knalt met een schitterende golden willow uit elkaar. Er volgen meerdere schoten en het luchtruim wordt prachtig mooi versierd met de gouden effecten die uit deze pot komen. Na 25 schoten houd de pot ermee op en zien we de rook langzaam verdwijnen. Iedereen klapt en complimenteert mij voor deze mooie pot. Ik krijg hier een lekker gevoel van en snuif nog even de laatste kruitdampen op. Het gevoel van oud & nieuw wordt nu extra sterk getinteld en ik kan nu al niet meer wachten.
Mijn familie loopt weer langzaam naar binnen toe om op te warmen. Ik kijk nog even naar de pot die aan het na roken is. Daarna loop ik ook naar binnen toe om een lekker biertje te kunnen pakken. Tegen een uur of half twaalf gaan de meeste mensen richting huiswaarts. Ik zie dat mijn ouders ook willen gaan. Ik drink snel mijn biertje leeg en maak me ook klaar voor vertrek. We bedanken me oom en tante en keren richting huiswaarts. Thuis aangekomen loop ik naar boven en kruip het bed in.
Wat een avond denk ik in me eigen, en denk nog even terug aan het vuurwerk. Het was wel schitterend voor de eerste pot en knal van dit jaar. Ik sluit me ogen en val direct in slaap.
In de tussentijd is de tijd erg snel gegaan. Ik heb me tijd besteed aan het AVP’en en aan lijstjes maken voor het legale vuurwerk. De eerste en tweede kerstdag waren ook twee top dagen en heb me aardig vermaakt met de familie. Maar dan komt de dag dat het vuurwerk legaal verkocht mag worden hier in Nederland. Die dag wordt dan vaak ook groots gevierd door mede vuurwerkfanaten. Ze staan vroeg op om uren in de rij te staan om als eerst het vuurwerk binnen te hebben. En dan hiervan te gaan genieten. De tijd is dus weer aangebroken voor de vuurwerkfanaten…..
27 December.
Het is 18:45 wanneer ik op de klok kijk. Ik zet mijn bord op het aanrecht en loop in een rechte lijn naar boven. Ik ga voor de computer zitten en open de site AVP. Ik zie dat er een hoop mensen online zijn en daardoor de server iets langer moet laden als normaal. Maar ik heb alle tijd en wacht een paar seconden langer wanneer het topic wordt geopend. Er zijn een boel nieuwe berichten geplaatst in de tijd dat ik was wezen eten zie ik. Ik loop alles een beetje na en sluit de computer af tot mijn verbazing is het al weer tien uur. Ik ga op bed liggen met de gedachte aan morgen. Dan ga ik na Dirk om zo vroeg mogelijk in de rij te staan. Ik kijk even op de wekker of dat ik hem wel goed gezet heb. Inderdaad hij staat goed. Om al in de stemming te komen voor morgen pak ik het vuurwerkfoldertje van de boerenbond, deze ligt op mijn nachtkastje. Ik bekijk hem voor de zoveelste keer grondig door en bekijk de producten die ik besteld heb extra goed. Ik heb een mooie selectie gemaakt denk ik bij mijn eigen en leg het foldertje weg. Ik kleed me om en kruip onder de dekens. Ik woel nog even in me bed om een lekker positie te vinden en val uiteindelijk in slaap.
28 December.
Trrrrring….Trrrrring. Plots schrik ik wakker en weet meteen wat me te doen staat. Ik spring uit bed en loop gauw naar de douche om me eigen even af te spoelen. Onder de douche hoor ik dat me ouders wakker zijn geworden van mij. Ik kijk even op de klok van de douche deze geeft 6:15 aan. Gauw omkleden en gaan denk ik bij me eigen. Ik moet om 6:30 bij Dirk zijn. Ik haast me van de douche en trek warme kleding aan. Aangekleed loop ik gauw naar beneden, gauw loop ik naar bijkeuken om me schoenen aan te trekken. Eenmaal aan loop ik naar buiten. Brrrr… wat een kou even kijk ik op de thermometer die aan de garage hangt. -5 geeft deze aan. Bah.. moet ik in deze kou in de rij gaan staan zeg ik tegen me eigen. Ondertussen bij de auto aangekomen zie ik dat ik moet krabben. Na even wat gefrummel heb ik het slot los gekregen. Deze zat goed vast gevroren. Ik pak de ijs krabber en begin vast met de ramen te krabben. Na 5 minuten heb ik het grootste gedeelte eraf gekregen. Het zit wel goed de rest smelt er wel af, denk ik bij me eigen terwijl ik al bevroren vingers heb. Ik stap in de auto en start hem, ik zet gelijk de kachel op zijn hoogst en rijd rustig weg richting Dirk. Bij Dirk aangekomen is de auto al een beetje warm van binnen aan het worden. Ik toeter een keertje om te laten weten dat ik er ben. Ik heb namelijk geen zin om nu uit te stappen in de kou. Dirk haast zich al naar buiten, eenmaal halverwege het pad draait hij zich om en rent net zo hard weer terug. Ik kijk verbaasd en bedenk me wat hij nu weer is vergeten. Dirk komt weer naar buiten gerend, maar nu met een knal gele muts op. Zo zegt hij “nu krijg ik geen koude oren” als ie in de auto zit. Wat ben jij een malloot zei ik tegen hem, en daarna rijden we al lachend naar de boerenbond. Daar aangekomen zien we dat de wacht rij nog niet erg lang is. Dirk springt uit de auto en rent met goede wil naar de rij toe. Ik rij de auto zo dicht mogelijk naar de ingang van de boerenbond toe. Opeens zie ik Dirk niet meer rennen of staan. Ik rijd voorzichtig door en opeens zie ik daar een gele muts achter de heg omhoog komen. En zie Dirk verder lopen. Als ik de auto goed neer heb gezet stap ik uit en kijk ik nog even naar Dirk. Dirk rent nu niet meer naar de rij maar wankelt een beetje. Ik zet mijn wandeling in om bij Dirk te komen. Bij Dirk aangekomen vraag ik eerst wat ie gedaan heeft. Hey Dirk wat was jij aan het doen roep ik als ik op een paar meter afstand ben. Met een grote glimlach op zijn gezicht roept hij dat hij ook een keer wou ijsduiken maar het geen succes vond. Samen moesten we er wel erg om lachen en de andere mensen die het gezien hadden ook. Na een kleine half uur werden de deuren van de winkel geopend. Hèhè eindelijk zeg ik tegen Dirk. Die ook blij was dat hij de warmte kan opzoeken. Binnen aangekomen was het erg aangenaam om er te staan. We konden gelijk doorlopen naar de balie die bestemd was voor de voorverkoop zo konden we gelijk geholpen worden. Wat een knappe meid zei Dirk tegen mij toen we de bonnetjes bij haar inleverde. Ze zag er inderdaad erg mooi uit. Mooi blond haar zei ik tegen Dirk, maar die zei niks terug. Volgens mij is ie al aan het fantaseren, dacht ik bij me eigen terwijl ik naar Dirk keek. Kijk komt ze weer aan hoor ik Dirk roepen, na een kleine 10 minuten te hebben moeten wachten op haar. Ze komt met een karretje vol met tassen. Zo dit is van jullie, zegt de verkoopster. Dat klopt zei Dirk opgewonden. Hij nam het karretje over en hebben afscheid genomen van haar. Bij de auto aangekomen laden we de spullen rustig in de auto. Ondertussen keek ik nog een keer naar de rij die duidelijk groter was geworden. Als de laatste tas verdwijnt in de kattenbak breng Dirk het karretje terug. Ondertussen ben ik alvast in de auto gaan zitten met de kachel aan. -4 geeft de thermometer van de auto aan. Behoorlijk koud is het buiten zeg ik tegen Dirk die ondertussen ook weer in de auto is gaan zitten. Dirk nog altijd pijn aan zijn kont te hebben van de val kan niet echt zijn draai vinden op de zachte auto stoel. Hij heeft er behoorlijk last van zag ik.
Bij Dirk aangekomen stapten we allebei uit om het vuurwerk van Dirk binnen te leggen. Na een paar keer op en neer te lopen hebben we alles wat van Dirk is binnen neer gelegd. Dirk was al bezig met het uitstallen van zijn vuurwerk terwijl ik even in zijn koelkast aan het neuzen was. Ook cola vraag ik aan Dirk die nog steeds druk bezig was. “Jah” was het enigste wat hij kon uitbrengen. Dirk was eindelijk klaar met het uitstallen van zijn vuurwerk. En nu een foto maken zei hij en spurtte naar boven. Na wat gestommel komt Dirk de kamer weer binnen vallen. Met een fototoestel. Hij maakt een paar foto’s en ruimt daarna zijn vuurwerk weer op. En nu naar jou wordt tegen mij geroepen. Dus pakten we onze jassen maar weer en gingen richting mijn huis.
Netjes parkeer ik de auto achteruit in de garage, waarna we mijn vuurwerk uit de auto konden halen. Al het vuurwerk zette we op de werkbank. Nadat we er even naar hadden gekeken stapte ik in de auto om deze weer naar buiten te rijden. 5 meter naar voren gereden stond de auto nog net onder de karpoort. Ik liep weer naar binnen en maakt de garage deur dicht en op slot. Zo zei ik tegen Dirk zullen we het andere vuurwerk ook maar naar beneden halen. We konden dit nu gerust naar beneden halen want de auto hoefde niet meer de garage in de komende 4 dagen. Dit had ik met mijn moeder afgesproken. En die is ermee akkoord gegaan.
Dus ik pakte de ladder weer te voorschijn en maakte de opening in het dak weer open. Samen hebben we de nok leeg gemaakt en alles netjes op tafels uitgestald.
Het is best veel hoorde ik Dirk zachtjes zetten. Dirk zelf had ongeveer net zo veel maar had zijn illegaal vuurwerk nog niet voor de dag gehaald. Dit was voor ons de eerste keer dat we het vuurwerk bij elkaar zagen, en eigenlijk schrokken we er wel van hoeveel het wel niet was.
Na een paar foto’s te hebben gemaakt. Konden we het niet laten en pakte wat “stil” vuurwerk, waaronder wondertollen en romeinse kaarsen vallen. We liepen de achtertuin in en staken het aan. Na wat gezoem en gepof te hebben gehoord was het wel weer genoeg geweest voor vandaag. Ik liep naar binnen om een lekker kop warme chocomelk klaar te maken voor ons tweeën. Na een kop warme melk en een berg koekjes was het al weer 13:00. Ik vroeg aan Dirk of hij zin had om nog te blijven zodat we nog wat kunnen neuzen op AVP. Hier was Dirk wel voor in. We liepen naar boven en zette de computer aan. Het was behoorlijk druk op AVP en ook erg gezellig. Voor dat we het wisten was het half 5. het is tijd dat ik je naar huis breng zei ik tegen Dirk die ook bijna moest eten. Al met al pakte Dirk zijn spullen en liepen we naar de auto. Na een kleine rit en Dirk onder tussen thuis afgezet te hebben was ik weer thuis aangekomen. Ik liep naar boven om nog even op AVP te kijken.
“Eten” hoor ik van beneden af naar boven geroepen te worden. Ik kijk nog even het topic van “2008-2009 Collectiefoto’s” af en baan me een weg naar beneden. Het eten stond op tafel, ik schoof aan en we begonnen met eten.
Na een half uurtje eten was het wel weer voldoende al vond ik het zelf. Ik ben weer naar boven gevlogen om weer verder te kijken op het forum. Na een klein kwartiertje hoorde ik wat knallen buiten. ik kijk uit het raam maar zag niks. In de verte hoorde ik het ook al de hele tijd knallen. Meteen kreeg ik zin om te gaan fietsen en ervan te genieten. Ik liep naar beneden richting de schuur. Daar stond mijn fiets een beetje onder de stof maar dat mocht de pret niet drukken. Ik deed hem af met een doek die ik op een schap vond. Ik reed mijn fiets naar buiten en maakte de poort open. Ik sprong op de fiets en reed richting het plein.
Hoe dichter ik bij het plein kwam hoe harder de knallen werden. Het was dus duidelijk daar waren ze bezig. Nadat ik even op afstand had staan kijken was ik verder gaan fietsen. Ik reed nog even wat wijken door en reed vervolgens weer naar huis. Onder tussen nog wat knallen en potten kunnen zien. Dit maakte mijn dag weer goed dacht ik bij me eigen terwijl ik de fiets weer netjes terug zetten op de plaats waar ik hem vandaan had gehaald. Ik liep naar binnen en ging nog even bij mijn ouders zitten met een glaasje cola.
Ondertussen was het elf uur geweest en vond ik het wel welletjes. Ik groet mijn pa en ma en liep naar boven om lekker naar bed te gaan. Snel had ik me eigen omgekleed en kroop ik het bed in.
Wat een dag… was de laatste gedachte van vandaag en viel in slaap.
29 December.
Langzaam wordt ik wakker met de gedachte aan oud & nieuw. Ik open me ogen en bedenk bij me eigen dat het al bijna de dag is. Half duf zet ik de computer aan en ga me eigen even op frissen. In die tijd is de computer al opgestart en kan ik er gelijk voor springen. Het eerste wat ik doe is de site AVP openen. Ik neus wat rond en besluit dan even wat te gaan eten. Ik kijk even op de klok en kijk hoeveel tijd ik nog heb voordat Dirk komt. Vandaag gaan we namelijk een project maken voor oud & nieuw. Ik zie dat ik nog een half uurtje heb tot het elf uur is. Ik kleed me om en leg vast de spullen klaar in de garage. Het is lekker warm in de garage besef ik nu. Ik had de verwarming een klein beetje aangezet zodat het niet al te koud zou zijn om te knutselen. Maar de temperatuur bevalt me wel. Ik leg de scharen, plakband, en de lijm vast klaar. Ik kijk even richting het vuurwerk en zie al gauw de rotjes en pijltjes liggen die ik moet hebben. Ook deze leg ik vast klaar op de knutsel tafel. Ik loop naar de muur waar de rij klapstoelen staan en pak er twee van. Deze klap ik voor de knutsel tafel uit, en vind het er allemaal wel netjes uit zien.
“Ding, Dong” hoor ik door de kamer heen galmen. Dat moet Dirk zijn besef ik me en loop naar de voordeur toe. En inderdaad het is Dirk, ik groet hem en laat hem verder binnen komen. Hij komt naar binnen lopen met een grote vuilnis zak vol met klein vuurwerk. We lopen gelijk door naar de garage waar hij zijn vuurwerk ook uitstalt op de knutsel tafel. Al snel ligt de tafel bezaait met rotjes, pijltjes en grondbloemen. Zo zegt Dirk hier kunnen we wat mee. We gaan eerst wat te drinken pakken stel ik aan Dirk voor die daar groots mee in stemt. We lopen weer terug naar de keuken waar we een lekkere cola pakte en even een vuurwerkfoldertje doorbladerde. Na even wat gedold te hebben gingen we de garage in waar we de hele dag gingen knutselen.
Tegen een uur of 18:00 besluiten we even wat eten te gaan bestellen. We gingen niet moeilijk doen dus belde we een pizzakoerier. Deze bracht netjes een half uur later de pizza’s.
Nadat we heerlijk hebben gesmuld van de pizza doken we de garage weer in om verder te knutselen. Tegen een uur of tien besloot Dirk er een einde aan te maken en huiswaarts te keren. Hij zou morgen weer komen dus wou hij het niet te laat maken. We laten alles zo achter dat we morgen gelijk weer verder kunnen met waar we mee bezig waren. Ik loop met Dirk mee tot aan de voordeur. Ik groet hem en maak de voordeur op slot. Rustig loop ik naar mijn kamer om nog even op AVP te kunnen kijken of dat er daar nog iets is gebeurt.
Nadat ik het laat genoeg vond worden sluit ik de computer af en kruip ik het bed in.
markmt5
VWC lid
Deel 3
30 December.
“Tuut…Tuut” hoor ik mijn telefoon gaan terwijl ik een vuurwerk foldertje ben door aan het lezen. Dirk: ik kom wat later, moet lopen overal ligt ijs. Oow dacht ik dan heeft het vannacht weer goed gevroren. Ik klim uit bed en loop naar mijn raam. Trek de gordijnen aan de kant en inderdaad de straat is net een spiegel zo glad is het. Wat een weer denk ik in me eigen terwijl ik me in de kleren hijs. Ik loop na beneden en maak een lekkere sandwich klaar. Nadat ik deze weg gewerkt heb, maak ik me klaar en loop ik richting de garage. Het duurt toch nog even voordat Dirk er is dus kan ik alvast verder gaan zeg ik tegen me eigen terwijl ik de garage in loop. Na een klein half uurtje hoor ik de deurbel gaan, dit is Dirk. En ja hoor Dirk staat er met zijn knal gele muts op zijn hoofd. Het is geen gezicht is het eerste wat ik tegen hem zeg wanneer ik de deur open en hem binnen laat. Hij kijkt me vuil aan, en schiet direct in de lach. Ik weet het zegt Dirk , daarom doe ik hem ook op, is het eerste wat hij zegt wanneer die is bijgekomen van het lachen. Onder tussen lopen we naar de keuken om een lekker glas drinken te pakken, en vervolgens onze weg te vervolgen naar de garage.
De rest van de middag zijn we druk bezig met het project. Tegen de avond zijn we er klaar mee en gaat Dirk naar huis.
Ik loop met hem mee naar de voordeur en spreek gelijk met hem af voor de 31ste. Ik groet hem en wens Dirk alvast een fijne avond. Aan zijn grijns kan ik zien dat hij er niet echt veel zin in heeft ,maar dat snap ik wel. We wouden al dat het al morgen is. We groeten elkaar voor de laatste keer en dan maakt Dirk rechtsom keer naar huis. Ik sluit de deur en loop nog even naar de garage. Wat een project zeg ik tegen me zelf als ik er voor sta en het nog een goed bekijk. Een grote uitgeklapte verhuisdoos met daarom tal van rotjes en pijltje erop geplakt en doorverbonden. Dit is een leuke opening voor tien uur ’s morgens, denk ik in me eigen, en draai me om en loop naar de tafel waar al mijn vuurwerk op ligt. Wat zal ik eens afsteken, het begint al een beetje te schemeren dus een knal is nu wel leuk. En misschien een stukje siervuurwerk. Ik kijk even aandachtig over de tafel heen en me oog valt op een paar pakken mortiertjes. Ik kijk even en zie dan dat ik een paar pakken “asian thunder” heb liggen. Voorzichtig pak ik een pak en maak hem open. Ik pak de blauw en goud gekleurde mortiertjes. Even kijk ik er nog over heen en pak wat wondertollen, romeinse kaarsen, babypijltjes en twee nitraten. Snel voel ik in mijn zak of ik toevallig een aansteker heb, ja hebbes, en loop door de achterdeur de tuin in. Al snel vliegen de eerste ballen van de romeinse kaars de lucht in. Grappig zo denk ik bij me eigen, maar niet voor de hele avond. Als de kaars is afgelopen begin ik met de pijltjes. Even kijk ik de tuin door en zie een geschikte lanceer buis voor mijn pijltjes. Het is een rvs pijpje van ongeveer 30cm lang. Deze probeer ik in de grond te duwen. Het gaat vrij moeilijk omdat het hard heeft gevroren maar uiteindelijk staat ie. Ik zet mijn pijltje erin en steek hem aan. Na 5 seconden gaat het pijltje met een felle schreeuw de lucht in. Even luister ik waar dat het pijltje neer komt. Volgens het horen bij ons op het dak van de schuur.
Na een aantal pijltje te hebben afgestoken begin ik nu met de “asian thunder” dit zijn leuke mortiertjes voor in de avonden ervoor. Ik zet de blauwe stevig neer op de grond en steek hem aan. Ik hoor het lontje sissen en met een harde knal wordt er een bal gelanceerd. Deze ontploft met een mooi groot blauw boeket in de lucht. Wow wat een groot boeket voor zo’n klein mortiertje dacht ik bij me eigen en steek onder tussen de goude af. Ook deze lanceert het balletje met een harde knal. Met een nog iets hardere knal ontploft het in een mooi goede boeket. Even kijk ik gauw rond of iemand mee heeft zitten kijken. Er wonen veel kleine kinderen in de straat dus daar heb ik wel kans op. ik kijk nog even de linkerkant op en zie daar twee kinderen voor de raam staan kijken. Ze zien dat ik hun kant op kijk en zwaaien naar mij. Ik zwaai terug en tegelijker tijd krijg ik een weltevreden gevoel ervan. Ik herinner me dat ik vroeger ook zo heb staan kijken voor de raam toen ik nog geen vuurwerk mocht hebben van me ouders. Ik pak de laatst over gebleven twee nitraten uit mijn broekzak en kijk of het lontje wel lang genoeg is. Dat zijn ze dus steek ik de eerste aan. Met een fikse worp gooi ik de nitraat richting de achterkant van onze tuin. Ik hoor de nitraat op de grond neerkomen en wacht tot het moment daar is. “kaboem” hoor en voel ik door de tuin heen dreunen. Wat een knal, ik keek naar het raam waar de kinderen aan het kijken waren. Ik zag niks meer, maar bleef nog even kijken. En jawel langzaam zie ik twee bossen haar weer boven het kozijn uit komen. Die waren goed geschrokken denk ik bij me eigen en schiet in de lach. Nadat ik weer een beetje op adem ben gekomen pak ik het laatste stukje vuurwerk voor vanavond. Ik steek hem wederom aan, en er volgt een harde dreun. Die lekker na galmt. Vlug zie ik dat de twee kinderen deze keer niet weggedoken zijn. Ik kijk even of er geen vuurwerkresten na gloeien en loop dan weer tevreden naar binnen.
Rustig loop ik naar boven om weer lekker de avond door te brengen op AVP. Ik start de computer op en ga er eens goed voor zitten. Al snel merk ik dat het behoorlijk druk is op AVP. Onder het computeren hoor ik dat het buiten al wat actiever wordt van de mede vuurwerkfanaten. Wat een heerlijk gevoel krijg je ervan als je helemaal in de sfeer zit.
De avond vloog voorbij met AVP. Tegen een uur of twaalf ben ik naar bed gegaan omdat ik wel erg moe werd en als ik gauw slaap is het eerder morgen.
31 December.
6:30 ik lig al een half uur te woelen in bed. Ik kan de slaap niet vatten omdat ik vol zit met adrenaline en op ben van de zenuwen. Vandaag is het de dag. Ik stap uit bed, ik kan toch niet meer slapen en loop naar de computer. Deze start ik op en ga even kijken of er wat te doen is op AVP. En inderdaad volgens mij kunnen er meer mensen niet meer slapen. Het is behoorlijk druk voor dit tijd stip op AVP. Ik lees nog even wat topics door en vindt het dan wel welletjes. Ik ga me om kleden en een stevig ontbijt pakken. Ik zie dat ik nog ongeveer anderhalf uur heb voordat Dirk hier op de stoep staat. Ik trek gauw mijn kleding aan en leg vast alles klaar wat ik voor vandaag mee moet hebben. Mijn rugzak zit nog vol met school spullen, maar deze zijn in één arm beweging allemaal uit de tas verdwenen. Ik gooi de aansteek lonten en aanstekers in de rugzak en loop direct weer naar beneden. Ik loop de garage in en maak hier vast alles klaar voor vandaag. De stoelen en tafels aan de kant, en al mijn vuurwerk vast goed neerzetten. Ik kijk even gauw op de klok die in de keuken hangt die staat rond 7:45. Plots hoor ik een auto toeter en kort daarop de deurbel. Ik ben benieuwd wie dat zo vroeg zou moeten zijn. Nieuwsgierig loop ik naar de voordeur en haal deze van het slot af. Deze open ik voorzichtig en kijk wie er staat. Tot mijn verbazing is het Dirk al met 3 volle vuilnis zakken. Ik kon niet meer wachten om naar jou toe te gaan is het eerste wat hij zei tegen mij. Heel nonchalant antwoordde ik terug, ook goedemorgen. Maar hier reageerde Dirk niet op en wist zich geen raad om het vuurwerk bij ons in de garage te zetten. Snel pak ik ook nog een vuilniszak mee om het binnen op te bergen. Aangekomen met de vuilniszak in de garage was Dirk al vol op aan het uitpakken en alles netjes op zijn tafel neer aan het zetten.
Een kleine tien minuten later stand alles mooi uitgestald en was het tijd voor de laatste collectie foto. Deze was snel gemaakt en hadden daarna wel trek in wat drinken. We pakte een lekker red bull om zo de dag door te kunnen komen. Het duurde niet lang of het blikje was op en we stonden alweer in de garage. Ik inspecteerde de film camera alvast en Dirk was het slot van de garage deur aan het open maken.
Al gauw was het 9:45 en was de spanning bij ons al hoog opgelopen. We liepen samen nog voor de laatste keer ons project langs en verbind gauw nog wat nieuwe dingen door. Zoals een paar mortiertjes en als finale twee dikke “big spanish crackers”. Dirk rende een paar keer op en neer om de lanceer buizen voor de lawine pijlen buiten te zetten. Zo alles staat klaar zei hij buiten adem.
Het moment was aangebroken het is 5 voor tien. We gingen het project klaar zetten. Het was nog behoorlijk zwaar, maar het verliep zonder problemen. Binnen een paar seconde stond het project buiten op straat. Dirk rende nog gauw naar binnen en haalde nog een dikke “chain thunder 500” voor de dag. Zo nu mag het echt beginnen riep hij terwijl hij de mat had afgerold. Ik keek op de kerkklok die ik vanaf de straat kon zien. Het duurde niet lang meer of de klok zal tien uur slaan. We pakte onze aansteek lonten en stoken deze vast aan. Nu stonden we echt klaar. Onder tussen waren er al wat kinderen uit de buurt die zich bij ons voor hadden verzameld. Dit deden ze elk jaar omdat wij een van de enige jongere zijn in deze buurt. Dirk liep alvast naar de twee lawine pijlen, deze had hij gauw nog even door gelust. Het aftellen was begonnen door de kinderen die de klok in de gaten hielden. Nadat de kinderen hard nul riepen stak Dirk de lawine pijlen aan. Met een diep zucht werden de twee lawine pijlen gelanceerd. Enkele seconden later ontplofte deze op een mooie hoogte en een tweetal diepe dreunen waren te horen door ons dorp. Iedereen is gewaarschuwd riep Dirk met een grote glimlach terwijl ik ons project aanstak. Nog geen enkele seconden later barste het geweld los. Een hevig geweld aan geknetter en geschreeuw ontwaakte onze straat uit de ochtend roes. De buurt moest wel wakker zijn geschrokken van de eerste twee knallen maar nu zijn ze echt wakker, bulderde Dirk boven het geweld uit. Het was een gaaf gezicht om ons project vlekkeloos af te zien gaan. Alle kinderen die zich hadden verzameld stonden er met de handen op hun oren. Na een paar heftige minuten die ons project duurde waren er twee gigantisch harde knallen te horen dit betekende dat de “big spanish crackers” af zijn gegaan en dat het project afgelopen was. Super! Was het eerste wat Dirk zei, die ondertussen naar de “chain thunder 500” liep. De kinderen klapte luid en stonden vol met spanning te wachten op de mat die Dirk aan het afsteken was. We zagen Dirk hard wegrennen en wisten genoeg. Nog geen 5 seconden later barste er een geratel aan dikke doffe dreunen los. Deze sierde de straat met een rode gloed aan snippers. De rook zette de straat blank en het was een schitterend effect om te zien.
Heb je alles gefilmd riep Dirk. Opeens voelde ik dat het zweet me uitbrak. Dirk zag het en aan mijn gezichts uitdrukking, en was erg teleurgesteld. Opeen hoorde we van boven af iemand lachen. We keken om en zagen niemand. Totdat me vader zich achter het gordijn vandaan kwam, en ja we zagen de video camera. Dirk slaakte een kreet van vrolijkheid. Me vader zij wel dat hij de lawine pijlen net niet erop kon krijgen. Zo snel was hij nog niet boven. Maar dat maakte Dirk en mij niks meer uit. Het project stond erop dus wij waren dolgelukkig dat ons grootste project nu vast op film staat. We namen afscheid van de meute kinderen en zeiden dat we naar binnen gingen om wat te drinken.
We pakten onze spullen en zetten deze netjes onder de karpoort. En liepen met een voldaan gevoel naar binnen. Me vader had al twee blikjes red bull klaar gezet voor ons en een lekker croissant voor ons beide. Het was 10:20 nadat we het eten en drinken genuttigd hadden. Het wordt tijd dat we een rondje gaan maken zei Dirk. Ik stemde ermee in en pakte de camera die me vader ook weer terug had gegeven en liep samen met Dirk naar de garage. We liepen direct met onze rugzakken naar onze eigen tafel toe en lade deze helemaal vol met vuurwerk. Ik stopte er 3 sloffen astronauten, 2 pakken babypijltjes, 1 pak wonder tollen, 1 pak romeinse kaarsen wat nitraten en wat “big spanish crackers”. Dirk had ongeveer het zelfde ingepakt en liep nog even zijn overig vuurwerk na. Zo we waren er klaar voor. We liepen samen door de garage deur. Ik draaide me om, om de deur op slot te maken en vervolgens met Dirk een rondje te maken.
Vier straten verder hoorde we dat er op het pleintje ook al wat te doen was. We zette onze pas voort en staken hier en daar nog wat astronauten en pijltjes af. Er was nog niet veel te doen op straat dus klonken onze knallen extra hard. Langzaam kwamen we bij het pleintje aan. Dat was ook wel te horen, de knallen werden steeds duidelijker naarmate we het pleintje naderen. We liepen de laatste bocht om en werden gelijk getrakteerd op een tienduizend knaller die zojuist was aangestoken door een van de jongens. We liepen het plein op en zagen dat het bekende van ons waren. Het waren de jongens die bij ons op de middelbare school in de klas hebben gezeten. We konden goed met elkaar opschieten dus dit kon niet leiden tot problemen. Toen ze ons zagen werden we meteen vriendelijk begroet en vroegen gelijk hoe het met ons ging en wat we bij hadden.
Na een kleine stilte van knallen en even bij gepraat te hebben begonnen Dirk en ik met hun mee te knallen. We bouwden verschillende heksenkringen en knalde er rustig op los.
Tegen 15:30 vonden Dirk en ik het wel welletjes. We namen afscheid van de groep jongens die onder tussen al flink was gegroeid met andere jongens. We groeten ze voor de laatste keer en keren dan richting huiswaarts. Net voordat we de bocht omgingen en uit zicht van het plein keren, moest Dirk nog even gedag zeggen met een “big spanish cracker”. Deze werd direct erna geantwoord met nitraten en “big spanish crackers”. Dit was natuurlijk voor ons een warm afscheid. Richting huis knalde we nog even lekker door. Thuis aangekomen was me moeder de tafel al aan het dekken en de spullen klaar aan het zetten. Dirk en ik hebben mijn moeder even mee geholpen met de klaarzetten van de gourmet. Nu alles klaar stond was het nu alleen nog wachten op onze gasten. Onze gasten waren de ouders van Dirk. Dirk en ik gingen naar boven om alvast wat filmpjes op de computer te zetten en om al wat te posten op AVP. Hier was het momenteel best rustig. Onder het genot van een blikje red bull hebben we verschillende filmpjes op AVP kunnen zetten. Onder tussen waren de ouders van Dirk ook binnen gekomen, en was het voor ons tijd dat we ze gingen begroeten. We stonden op en liepen de trap af naar beneden. We begroeten de ouders van Dirk en gingen gezellig met zijn allen aan de eet tafel zitten. Het was onder tussen alweer 17:30 dus de gourmetstel kon aan. Nadat het eerste gesis van het vlees klonk begon het aardig lekker te ruiken en was het een gezellige boel. Iedereen nam het er goed van en mijn ouders en Dirk zijn ouders zaten lekker aan de wijn. Dirk en ik deden verstandig en namen lekker een glas cola.
Na een hoop lol en gezelligheid was het alweer 19:34. Dirk en ik wouden nu wel weer een keer gaan knallen en begonnen al rustig met de vuile borden van tafel te halen. Me moeder vertelde dat dat niet hoeft en konden wij lekker naar buiten gaan. Gauw trok ik mijn jas aan en snelde me naar de garage. Enkele seconden later kwam Dirk er ook aan rennen. We pakten al het kleine vuurwerk wat we nog hadden en stopte het in een grote vuilniszak. Deze zak namen we mee naar buiten en zetten het op de stoep neer. We zagen dat er verder op in de straat ook al wat mensen aan het stoken waren. We maakte een grote opening in de vuilniszak zodat we er allebei makkelijk bij konden en begonnen met het afsteken van het vuurwerk. De rotjes en wondertollen vulden de straat met knallen en een gloed van verschillende kleuren. De babypijltjes schreeuwden de buurt bij elkaar. Al met al was het een leuke bezigheid om dit kleine vuurwerk op te maken. Hier waren we een kleine twee uur mee bezig tot de laatste paar rotjes en romeinse kaarsen de lucht in gingen.
Het was 22: 05 en hadden onder tussen wel dorst gekregen. De lege vuilniszak die als enigste was overgebleven raapte ik op en gooide het in de vuilcontainer. Daarna volge Dirk en ik onze weg naar binnen. In de woonkamer zaten onze ouders tv te kijken onder het genot van een alcoholisch drankje. We gingen bij hun zitten en gingen met z’n alles naar de oudejaars loterij kijken. Rond 23:15 gingen Dirk en ik nog een keer naar buiten om even een paar kleine potjes en mortiertjes af te steken. We liepen de garage in en pakte de wat mortiertjes en een paar kleine legale potjes. Nadat Dirk en ik wat vuurwerk hadden gepakt liepen we naar buiten. Het was best rustig nu in de buurt. Dirk stak als eerst een mortiertje aan. “Bof” met een mooie zilveren sterren staart schoot het eerste balletje naar boven. Met een doffe knal ontplofte het in een mooie zilver ster dat uiteindelijk overging in een sterren regen. Een gaaf effect voor zo’n klein mortiertje zei Dirk die voorheen nooit mortiertjes had gehad. Ik had ze een paar jaar voorheen ook al wel gehad dus wist ongeveer hoe ze zouden gaan. Na een paar mortiertjes van Dirk besloot ik een klein potje aan te steken. Dit was het potje “next generation” Dit potje zette ik op straat en plaatste er een paar bakstenen omheen. Voorzichtig stak ik het lontje aan en enkele seconden later kwamen de eerste schoten uit het potje. Een flinke harde knal uit het kleine potje en er vloog iets omhoog. In de lucht explodeerde het in een mooie gouden palm. Een schitterend effect zei ik tegen Dirk die met verwarring naar het potje zat te kijken. We hadden voorheen nooit geen vuurwerk van de boerenbond gehaald en wisten alleen van filmpjes dat er best mooi vuurwerk bij zat. Dirk en ik keken uitbundig naar het potje dat na 8 schoten leeg was. Kort maar zeer krachtig, kwam er uit mijn mond terwijl ik nog naar boven kijk en de laatste smeulende resten weg zie gloeien. Inderdaad klonk er een luide stem achter ons. Dirk en ik keken om en zagen dat onze vaders ook naar buiten zijn gekomen. We waren benieuwd naar wat voor vuurwerk jullie hadden, zei Dirk’s zijn vader. Maar onze goedkeuring hebben jullie antwoordde hij er direct op. Het was een gaaf potje dat vond ik ook zei ik tegen de vaders. Hierop volgde er nog wat potjes en een paar siervuurpijlen de lucht in. Al met al een schitterend gevulde luchtruim toen Dirk en ik bezig waren. Rond 23:45 vonden we het genoeg en gingen naar binnen om voor de aftelling aanwezig te zijn.
We kwamen de woonkamer binnen en zagen al dat mijn moeder de champagne had klaargezet. Het duurde nu nog ongeveer 9 minuten voordat we naar buiten mochten en het grotere vuurwerk aan mochten steken.
Hèhè eindelijk de klok springt erop nu nog maar twee minuten hoor ik Dirk zeggen die ook al niet meer kan wachten. Deze twee laatste minuten vliegen niet echt hard voorbij en het duurt dan ook een eeuwigheid voordat de laatste tien seconde in gaan. Maar dan gebeurt het eindelijk…10…9…8…7…6…5…4…3…2…1...Gelukkig Nieuwjaar roepen we met zijn allen tegelijk. Na even snel iedereen de beste wensen gedaan te hebben vlucht ik naar de garage en zet de knop om zodat de garage deur omhoog kan.
Al snel is er een opening waardoor ik naar buiten kan rennen met een grote lawine pijl in mijn hand. Na wat gefrummel om de stok in de buis te krijgen staat de pijl dan eindelijk. Door de aansteeklont op het lontje te houden begint de lont te branden. En nu rennen dacht ik en zette het op een lopen. Met een diepe zucht werd de pijl de lucht in gelanceerd. En hoorde nog een diep zucht. Dit was de lawine pijl van Dirk. Ik had hem nog niet eens gezien, ik was te druk bezig om als eerst de knal in te luiden in het nieuwe jaar. Na enkele seconden was de pijl op een mooie hoogte en knalde als een gek uit elkaar. Een diepe harde dreun die als eerst over de buurt heen knalde. Niet veel later na de eerste knal kwam er nog een, dit maal de pijl van Dirk. We keken elkaar tevreden aan en zagen dat er hier en daar al in de buurt het nodige de lucht in werd geschoten. Het moest ervan gebeuren en ik liep naar binnen. Ik keek rond en zag daar de grote doos staan. Hier zat de 100.000 klapper in die ik in België had meegenomen. Vol trots loop ik ermee naar buiten en rol hem af. Ik kijk even of er niemand aan komt en steek hem dan aan. Net bij mijn ouders aangekomen begint de mat te ratelen. Wat een geweld komt er van zo’n mat af. Na even gekeken te hebben ren ik de garage weer in om het volgende te kunnen pakken. Ik pak een paar grote potten uit België en een tas vol met potten en pijlen van de boerenbond. Ik zie dat Dirk ook al lekker bezig is met zijn vuurwerk. Met moeite krijg ik het allemaal mee naar buiten. Eenmaal buiten pak wat potten en steek ze af. Na een half uur te hebben afgestoken zit het er een heel eind doorheen. Ik heb nog een paar grote kanjers van poten staan. Ik ren de garage in en sleep ze met moeite naar buiten. Dit zijn grote potten die ik via een handelaar heb kunnen bemachtigen. De grootste die erbij zit is de jw338 een pot uit polen. De iets kleinere steek ik af. Nadat de eerste schoten zijn gelost lijkt het of ik naar een professionele show aan het kijken ben. Dirk heeft er ook een paar van en is ze ook aan het afsteken. De luchtruim is nu door ons goed gevuld en er komen mensen uit onze straat dichter bij om het spektakel nog beter te kunnen zien. Wat een mooi effect, de hele straat wordt verlicht bij elke ontploffing. En dan is het tijd voor de grote finale. Ik ben de jw338 aan het klaar zetten en zie dat Dirk de jw337 aan het klaar zetten is. We tellen samen tot drie en steken dan tegelijker tijd de potten af. Enkele seconden later dreunen de eerste schoten uit de pot. Dit gaat gigantisch hard en de explosie die daarop volgt is niet te begrijpen. Een effect zo groot dat hebben Dirk en ik nog nooit van zo dicht bij meegemaakt. Wat een kanjer. Na een kleine minuut houden de potten ermee op en is het gedaan voor ons. We krijgen een daverend applaus van onze ouders en de buurt die is komen kijken. Dit is het beste gevoel wat een vuurwerkfanaat kan krijgen. De buurt is helemaal overdonderd van het vuurwerk dat wij hebben gehaald. Een geweldig gevoel geeft dit. Met een grote glimlach loop ik na Dirk toe en schudt hem de hand. Ik zeg tegen Dirk dat ik het een super dag vond met een gave afsluiting van het oude jaar en een denderend begin van het nieuwe jaar. En ik denk er het zelfde over zegt Dirk met een grote tevreden glimlach. Langzaam aan keert de rust weer terug in de straat. En kijken Dirk en ik nog even rond of we iets kunnen zien. We zien niks meer, maar horen nog wel wat knallen in de verte.
Met een tevreden gevoel lopen we de garage in en pakken een paar grote vuilniszakken en bezems. We lopen de straat weer op en zorgen dat alles er weer een beetje netjes is. Na 5 minuten hebben we het grove vuil in de vuilnis zak zitten en de meeste kleine resten vuurwerk opgeveegd en in de container gegooid.
We lopen naar binnen en zien dat de ouders van Dirk op het punt staan om te gaan. Ik bedank Dirk hartelijk voor deze gave dag. Dirk doet het zelfde tegen mij. En dan nemen we afscheid van de familie van Dirk. Met een gemengd gevoel loop ik weer naar binnen. Ik groet mijn ouders en loop naar boven om me klaar te maken voor het slapen gaan. Ik kleed me gauw om en kruip het bed in. Met een naar gevoel lig ik te denken. Verdorie ik moet weer een heel jaar wachten, denk ik wanneer ik de ogen dicht doe. Het was een fantastische dag, en met die laatste gevoelens val ik in slaap.
1 Januari.
Langzaam ontwaak ik uit een diepe slaap. Ik zucht nog een keer. Verdorie, is de eerste gedachte die bij me opkomt. Het is voorbij dit is de dag dat alles weer normaal wordt tot 1 september. Met dit gevoel klim ik uit bed en loop naar beneden. Beneden op de keuken tafel ligt een briefje hierop staat: Wij zijn naar je oom en tante fijne dag vandaag, groeten Pap en Mam. Fijn is dat ook nog alleen thuis ook nog. Ik pak de camera en loop naar boven. Ik zet de computer aan en ga meteen naar AVP. Ook hier is de mengeling van gevoelens te voelen. Ik open mijn film topic en ga hierin mijn filmpjes van gisteren uploaden. Verder neus ik nog even het forum door en moet dan echt toe geven dat ik weer moet wachten tot 1 September. Dan komt AVP weer online en kan dat lekker gevoel van het uitkijken naar oud & nieuw.
Ik sluit de computer af en spring op de fiets voor een rondje door mijn dorp. Met de gedachte aan 1 September spring ik op de fiets en begin mijn tocht.
“Vanaf deze dag is alles weer zoals het hoort te zijn. Eind Februari sluit AVP en dan is het echt gedaan. Dan moeten we weer uitleven naar de dag van 1 September voor vele een mooie dag van een te gek half jaar. Dit half jaar brengen we met z’n allen door op een fantastisch forum, genaamd AVP. We kijken er weer naar uit om elk jaar terug te keren en met elkaar over onze fantastische hobby vuurwerk te praten. Tot volgend jaar en iedereen bedankt voor de fijne tijd die ik met jullie heb doorgebracht. “ Dit is het laatste bericht die ik neer type op het forum AVP. Vanaf morgen sluit het definitief. Het is nu nog behoorlijk druk, maar dat is morgen over. Ik sluit de computer af en kruip het bed in. Ik sluit me ogen en kan maar aan één ding denken……….
Zow... dat was de bijdrage van mijn kant, veel lees plezier
- Mark
30 December.
“Tuut…Tuut” hoor ik mijn telefoon gaan terwijl ik een vuurwerk foldertje ben door aan het lezen. Dirk: ik kom wat later, moet lopen overal ligt ijs. Oow dacht ik dan heeft het vannacht weer goed gevroren. Ik klim uit bed en loop naar mijn raam. Trek de gordijnen aan de kant en inderdaad de straat is net een spiegel zo glad is het. Wat een weer denk ik in me eigen terwijl ik me in de kleren hijs. Ik loop na beneden en maak een lekkere sandwich klaar. Nadat ik deze weg gewerkt heb, maak ik me klaar en loop ik richting de garage. Het duurt toch nog even voordat Dirk er is dus kan ik alvast verder gaan zeg ik tegen me eigen terwijl ik de garage in loop. Na een klein half uurtje hoor ik de deurbel gaan, dit is Dirk. En ja hoor Dirk staat er met zijn knal gele muts op zijn hoofd. Het is geen gezicht is het eerste wat ik tegen hem zeg wanneer ik de deur open en hem binnen laat. Hij kijkt me vuil aan, en schiet direct in de lach. Ik weet het zegt Dirk , daarom doe ik hem ook op, is het eerste wat hij zegt wanneer die is bijgekomen van het lachen. Onder tussen lopen we naar de keuken om een lekker glas drinken te pakken, en vervolgens onze weg te vervolgen naar de garage.
De rest van de middag zijn we druk bezig met het project. Tegen de avond zijn we er klaar mee en gaat Dirk naar huis.
Ik loop met hem mee naar de voordeur en spreek gelijk met hem af voor de 31ste. Ik groet hem en wens Dirk alvast een fijne avond. Aan zijn grijns kan ik zien dat hij er niet echt veel zin in heeft ,maar dat snap ik wel. We wouden al dat het al morgen is. We groeten elkaar voor de laatste keer en dan maakt Dirk rechtsom keer naar huis. Ik sluit de deur en loop nog even naar de garage. Wat een project zeg ik tegen me zelf als ik er voor sta en het nog een goed bekijk. Een grote uitgeklapte verhuisdoos met daarom tal van rotjes en pijltje erop geplakt en doorverbonden. Dit is een leuke opening voor tien uur ’s morgens, denk ik in me eigen, en draai me om en loop naar de tafel waar al mijn vuurwerk op ligt. Wat zal ik eens afsteken, het begint al een beetje te schemeren dus een knal is nu wel leuk. En misschien een stukje siervuurwerk. Ik kijk even aandachtig over de tafel heen en me oog valt op een paar pakken mortiertjes. Ik kijk even en zie dan dat ik een paar pakken “asian thunder” heb liggen. Voorzichtig pak ik een pak en maak hem open. Ik pak de blauw en goud gekleurde mortiertjes. Even kijk ik er nog over heen en pak wat wondertollen, romeinse kaarsen, babypijltjes en twee nitraten. Snel voel ik in mijn zak of ik toevallig een aansteker heb, ja hebbes, en loop door de achterdeur de tuin in. Al snel vliegen de eerste ballen van de romeinse kaars de lucht in. Grappig zo denk ik bij me eigen, maar niet voor de hele avond. Als de kaars is afgelopen begin ik met de pijltjes. Even kijk ik de tuin door en zie een geschikte lanceer buis voor mijn pijltjes. Het is een rvs pijpje van ongeveer 30cm lang. Deze probeer ik in de grond te duwen. Het gaat vrij moeilijk omdat het hard heeft gevroren maar uiteindelijk staat ie. Ik zet mijn pijltje erin en steek hem aan. Na 5 seconden gaat het pijltje met een felle schreeuw de lucht in. Even luister ik waar dat het pijltje neer komt. Volgens het horen bij ons op het dak van de schuur.
Na een aantal pijltje te hebben afgestoken begin ik nu met de “asian thunder” dit zijn leuke mortiertjes voor in de avonden ervoor. Ik zet de blauwe stevig neer op de grond en steek hem aan. Ik hoor het lontje sissen en met een harde knal wordt er een bal gelanceerd. Deze ontploft met een mooi groot blauw boeket in de lucht. Wow wat een groot boeket voor zo’n klein mortiertje dacht ik bij me eigen en steek onder tussen de goude af. Ook deze lanceert het balletje met een harde knal. Met een nog iets hardere knal ontploft het in een mooi goede boeket. Even kijk ik gauw rond of iemand mee heeft zitten kijken. Er wonen veel kleine kinderen in de straat dus daar heb ik wel kans op. ik kijk nog even de linkerkant op en zie daar twee kinderen voor de raam staan kijken. Ze zien dat ik hun kant op kijk en zwaaien naar mij. Ik zwaai terug en tegelijker tijd krijg ik een weltevreden gevoel ervan. Ik herinner me dat ik vroeger ook zo heb staan kijken voor de raam toen ik nog geen vuurwerk mocht hebben van me ouders. Ik pak de laatst over gebleven twee nitraten uit mijn broekzak en kijk of het lontje wel lang genoeg is. Dat zijn ze dus steek ik de eerste aan. Met een fikse worp gooi ik de nitraat richting de achterkant van onze tuin. Ik hoor de nitraat op de grond neerkomen en wacht tot het moment daar is. “kaboem” hoor en voel ik door de tuin heen dreunen. Wat een knal, ik keek naar het raam waar de kinderen aan het kijken waren. Ik zag niks meer, maar bleef nog even kijken. En jawel langzaam zie ik twee bossen haar weer boven het kozijn uit komen. Die waren goed geschrokken denk ik bij me eigen en schiet in de lach. Nadat ik weer een beetje op adem ben gekomen pak ik het laatste stukje vuurwerk voor vanavond. Ik steek hem wederom aan, en er volgt een harde dreun. Die lekker na galmt. Vlug zie ik dat de twee kinderen deze keer niet weggedoken zijn. Ik kijk even of er geen vuurwerkresten na gloeien en loop dan weer tevreden naar binnen.
Rustig loop ik naar boven om weer lekker de avond door te brengen op AVP. Ik start de computer op en ga er eens goed voor zitten. Al snel merk ik dat het behoorlijk druk is op AVP. Onder het computeren hoor ik dat het buiten al wat actiever wordt van de mede vuurwerkfanaten. Wat een heerlijk gevoel krijg je ervan als je helemaal in de sfeer zit.
De avond vloog voorbij met AVP. Tegen een uur of twaalf ben ik naar bed gegaan omdat ik wel erg moe werd en als ik gauw slaap is het eerder morgen.
31 December.
6:30 ik lig al een half uur te woelen in bed. Ik kan de slaap niet vatten omdat ik vol zit met adrenaline en op ben van de zenuwen. Vandaag is het de dag. Ik stap uit bed, ik kan toch niet meer slapen en loop naar de computer. Deze start ik op en ga even kijken of er wat te doen is op AVP. En inderdaad volgens mij kunnen er meer mensen niet meer slapen. Het is behoorlijk druk voor dit tijd stip op AVP. Ik lees nog even wat topics door en vindt het dan wel welletjes. Ik ga me om kleden en een stevig ontbijt pakken. Ik zie dat ik nog ongeveer anderhalf uur heb voordat Dirk hier op de stoep staat. Ik trek gauw mijn kleding aan en leg vast alles klaar wat ik voor vandaag mee moet hebben. Mijn rugzak zit nog vol met school spullen, maar deze zijn in één arm beweging allemaal uit de tas verdwenen. Ik gooi de aansteek lonten en aanstekers in de rugzak en loop direct weer naar beneden. Ik loop de garage in en maak hier vast alles klaar voor vandaag. De stoelen en tafels aan de kant, en al mijn vuurwerk vast goed neerzetten. Ik kijk even gauw op de klok die in de keuken hangt die staat rond 7:45. Plots hoor ik een auto toeter en kort daarop de deurbel. Ik ben benieuwd wie dat zo vroeg zou moeten zijn. Nieuwsgierig loop ik naar de voordeur en haal deze van het slot af. Deze open ik voorzichtig en kijk wie er staat. Tot mijn verbazing is het Dirk al met 3 volle vuilnis zakken. Ik kon niet meer wachten om naar jou toe te gaan is het eerste wat hij zei tegen mij. Heel nonchalant antwoordde ik terug, ook goedemorgen. Maar hier reageerde Dirk niet op en wist zich geen raad om het vuurwerk bij ons in de garage te zetten. Snel pak ik ook nog een vuilniszak mee om het binnen op te bergen. Aangekomen met de vuilniszak in de garage was Dirk al vol op aan het uitpakken en alles netjes op zijn tafel neer aan het zetten.
Een kleine tien minuten later stand alles mooi uitgestald en was het tijd voor de laatste collectie foto. Deze was snel gemaakt en hadden daarna wel trek in wat drinken. We pakte een lekker red bull om zo de dag door te kunnen komen. Het duurde niet lang of het blikje was op en we stonden alweer in de garage. Ik inspecteerde de film camera alvast en Dirk was het slot van de garage deur aan het open maken.
Al gauw was het 9:45 en was de spanning bij ons al hoog opgelopen. We liepen samen nog voor de laatste keer ons project langs en verbind gauw nog wat nieuwe dingen door. Zoals een paar mortiertjes en als finale twee dikke “big spanish crackers”. Dirk rende een paar keer op en neer om de lanceer buizen voor de lawine pijlen buiten te zetten. Zo alles staat klaar zei hij buiten adem.
Het moment was aangebroken het is 5 voor tien. We gingen het project klaar zetten. Het was nog behoorlijk zwaar, maar het verliep zonder problemen. Binnen een paar seconde stond het project buiten op straat. Dirk rende nog gauw naar binnen en haalde nog een dikke “chain thunder 500” voor de dag. Zo nu mag het echt beginnen riep hij terwijl hij de mat had afgerold. Ik keek op de kerkklok die ik vanaf de straat kon zien. Het duurde niet lang meer of de klok zal tien uur slaan. We pakte onze aansteek lonten en stoken deze vast aan. Nu stonden we echt klaar. Onder tussen waren er al wat kinderen uit de buurt die zich bij ons voor hadden verzameld. Dit deden ze elk jaar omdat wij een van de enige jongere zijn in deze buurt. Dirk liep alvast naar de twee lawine pijlen, deze had hij gauw nog even door gelust. Het aftellen was begonnen door de kinderen die de klok in de gaten hielden. Nadat de kinderen hard nul riepen stak Dirk de lawine pijlen aan. Met een diep zucht werden de twee lawine pijlen gelanceerd. Enkele seconden later ontplofte deze op een mooie hoogte en een tweetal diepe dreunen waren te horen door ons dorp. Iedereen is gewaarschuwd riep Dirk met een grote glimlach terwijl ik ons project aanstak. Nog geen enkele seconden later barste het geweld los. Een hevig geweld aan geknetter en geschreeuw ontwaakte onze straat uit de ochtend roes. De buurt moest wel wakker zijn geschrokken van de eerste twee knallen maar nu zijn ze echt wakker, bulderde Dirk boven het geweld uit. Het was een gaaf gezicht om ons project vlekkeloos af te zien gaan. Alle kinderen die zich hadden verzameld stonden er met de handen op hun oren. Na een paar heftige minuten die ons project duurde waren er twee gigantisch harde knallen te horen dit betekende dat de “big spanish crackers” af zijn gegaan en dat het project afgelopen was. Super! Was het eerste wat Dirk zei, die ondertussen naar de “chain thunder 500” liep. De kinderen klapte luid en stonden vol met spanning te wachten op de mat die Dirk aan het afsteken was. We zagen Dirk hard wegrennen en wisten genoeg. Nog geen 5 seconden later barste er een geratel aan dikke doffe dreunen los. Deze sierde de straat met een rode gloed aan snippers. De rook zette de straat blank en het was een schitterend effect om te zien.
Heb je alles gefilmd riep Dirk. Opeens voelde ik dat het zweet me uitbrak. Dirk zag het en aan mijn gezichts uitdrukking, en was erg teleurgesteld. Opeen hoorde we van boven af iemand lachen. We keken om en zagen niemand. Totdat me vader zich achter het gordijn vandaan kwam, en ja we zagen de video camera. Dirk slaakte een kreet van vrolijkheid. Me vader zij wel dat hij de lawine pijlen net niet erop kon krijgen. Zo snel was hij nog niet boven. Maar dat maakte Dirk en mij niks meer uit. Het project stond erop dus wij waren dolgelukkig dat ons grootste project nu vast op film staat. We namen afscheid van de meute kinderen en zeiden dat we naar binnen gingen om wat te drinken.
We pakten onze spullen en zetten deze netjes onder de karpoort. En liepen met een voldaan gevoel naar binnen. Me vader had al twee blikjes red bull klaar gezet voor ons en een lekker croissant voor ons beide. Het was 10:20 nadat we het eten en drinken genuttigd hadden. Het wordt tijd dat we een rondje gaan maken zei Dirk. Ik stemde ermee in en pakte de camera die me vader ook weer terug had gegeven en liep samen met Dirk naar de garage. We liepen direct met onze rugzakken naar onze eigen tafel toe en lade deze helemaal vol met vuurwerk. Ik stopte er 3 sloffen astronauten, 2 pakken babypijltjes, 1 pak wonder tollen, 1 pak romeinse kaarsen wat nitraten en wat “big spanish crackers”. Dirk had ongeveer het zelfde ingepakt en liep nog even zijn overig vuurwerk na. Zo we waren er klaar voor. We liepen samen door de garage deur. Ik draaide me om, om de deur op slot te maken en vervolgens met Dirk een rondje te maken.
Vier straten verder hoorde we dat er op het pleintje ook al wat te doen was. We zette onze pas voort en staken hier en daar nog wat astronauten en pijltjes af. Er was nog niet veel te doen op straat dus klonken onze knallen extra hard. Langzaam kwamen we bij het pleintje aan. Dat was ook wel te horen, de knallen werden steeds duidelijker naarmate we het pleintje naderen. We liepen de laatste bocht om en werden gelijk getrakteerd op een tienduizend knaller die zojuist was aangestoken door een van de jongens. We liepen het plein op en zagen dat het bekende van ons waren. Het waren de jongens die bij ons op de middelbare school in de klas hebben gezeten. We konden goed met elkaar opschieten dus dit kon niet leiden tot problemen. Toen ze ons zagen werden we meteen vriendelijk begroet en vroegen gelijk hoe het met ons ging en wat we bij hadden.
Na een kleine stilte van knallen en even bij gepraat te hebben begonnen Dirk en ik met hun mee te knallen. We bouwden verschillende heksenkringen en knalde er rustig op los.
Tegen 15:30 vonden Dirk en ik het wel welletjes. We namen afscheid van de groep jongens die onder tussen al flink was gegroeid met andere jongens. We groeten ze voor de laatste keer en keren dan richting huiswaarts. Net voordat we de bocht omgingen en uit zicht van het plein keren, moest Dirk nog even gedag zeggen met een “big spanish cracker”. Deze werd direct erna geantwoord met nitraten en “big spanish crackers”. Dit was natuurlijk voor ons een warm afscheid. Richting huis knalde we nog even lekker door. Thuis aangekomen was me moeder de tafel al aan het dekken en de spullen klaar aan het zetten. Dirk en ik hebben mijn moeder even mee geholpen met de klaarzetten van de gourmet. Nu alles klaar stond was het nu alleen nog wachten op onze gasten. Onze gasten waren de ouders van Dirk. Dirk en ik gingen naar boven om alvast wat filmpjes op de computer te zetten en om al wat te posten op AVP. Hier was het momenteel best rustig. Onder het genot van een blikje red bull hebben we verschillende filmpjes op AVP kunnen zetten. Onder tussen waren de ouders van Dirk ook binnen gekomen, en was het voor ons tijd dat we ze gingen begroeten. We stonden op en liepen de trap af naar beneden. We begroeten de ouders van Dirk en gingen gezellig met zijn allen aan de eet tafel zitten. Het was onder tussen alweer 17:30 dus de gourmetstel kon aan. Nadat het eerste gesis van het vlees klonk begon het aardig lekker te ruiken en was het een gezellige boel. Iedereen nam het er goed van en mijn ouders en Dirk zijn ouders zaten lekker aan de wijn. Dirk en ik deden verstandig en namen lekker een glas cola.
Na een hoop lol en gezelligheid was het alweer 19:34. Dirk en ik wouden nu wel weer een keer gaan knallen en begonnen al rustig met de vuile borden van tafel te halen. Me moeder vertelde dat dat niet hoeft en konden wij lekker naar buiten gaan. Gauw trok ik mijn jas aan en snelde me naar de garage. Enkele seconden later kwam Dirk er ook aan rennen. We pakten al het kleine vuurwerk wat we nog hadden en stopte het in een grote vuilniszak. Deze zak namen we mee naar buiten en zetten het op de stoep neer. We zagen dat er verder op in de straat ook al wat mensen aan het stoken waren. We maakte een grote opening in de vuilniszak zodat we er allebei makkelijk bij konden en begonnen met het afsteken van het vuurwerk. De rotjes en wondertollen vulden de straat met knallen en een gloed van verschillende kleuren. De babypijltjes schreeuwden de buurt bij elkaar. Al met al was het een leuke bezigheid om dit kleine vuurwerk op te maken. Hier waren we een kleine twee uur mee bezig tot de laatste paar rotjes en romeinse kaarsen de lucht in gingen.
Het was 22: 05 en hadden onder tussen wel dorst gekregen. De lege vuilniszak die als enigste was overgebleven raapte ik op en gooide het in de vuilcontainer. Daarna volge Dirk en ik onze weg naar binnen. In de woonkamer zaten onze ouders tv te kijken onder het genot van een alcoholisch drankje. We gingen bij hun zitten en gingen met z’n alles naar de oudejaars loterij kijken. Rond 23:15 gingen Dirk en ik nog een keer naar buiten om even een paar kleine potjes en mortiertjes af te steken. We liepen de garage in en pakte de wat mortiertjes en een paar kleine legale potjes. Nadat Dirk en ik wat vuurwerk hadden gepakt liepen we naar buiten. Het was best rustig nu in de buurt. Dirk stak als eerst een mortiertje aan. “Bof” met een mooie zilveren sterren staart schoot het eerste balletje naar boven. Met een doffe knal ontplofte het in een mooie zilver ster dat uiteindelijk overging in een sterren regen. Een gaaf effect voor zo’n klein mortiertje zei Dirk die voorheen nooit mortiertjes had gehad. Ik had ze een paar jaar voorheen ook al wel gehad dus wist ongeveer hoe ze zouden gaan. Na een paar mortiertjes van Dirk besloot ik een klein potje aan te steken. Dit was het potje “next generation” Dit potje zette ik op straat en plaatste er een paar bakstenen omheen. Voorzichtig stak ik het lontje aan en enkele seconden later kwamen de eerste schoten uit het potje. Een flinke harde knal uit het kleine potje en er vloog iets omhoog. In de lucht explodeerde het in een mooie gouden palm. Een schitterend effect zei ik tegen Dirk die met verwarring naar het potje zat te kijken. We hadden voorheen nooit geen vuurwerk van de boerenbond gehaald en wisten alleen van filmpjes dat er best mooi vuurwerk bij zat. Dirk en ik keken uitbundig naar het potje dat na 8 schoten leeg was. Kort maar zeer krachtig, kwam er uit mijn mond terwijl ik nog naar boven kijk en de laatste smeulende resten weg zie gloeien. Inderdaad klonk er een luide stem achter ons. Dirk en ik keken om en zagen dat onze vaders ook naar buiten zijn gekomen. We waren benieuwd naar wat voor vuurwerk jullie hadden, zei Dirk’s zijn vader. Maar onze goedkeuring hebben jullie antwoordde hij er direct op. Het was een gaaf potje dat vond ik ook zei ik tegen de vaders. Hierop volgde er nog wat potjes en een paar siervuurpijlen de lucht in. Al met al een schitterend gevulde luchtruim toen Dirk en ik bezig waren. Rond 23:45 vonden we het genoeg en gingen naar binnen om voor de aftelling aanwezig te zijn.
We kwamen de woonkamer binnen en zagen al dat mijn moeder de champagne had klaargezet. Het duurde nu nog ongeveer 9 minuten voordat we naar buiten mochten en het grotere vuurwerk aan mochten steken.
Hèhè eindelijk de klok springt erop nu nog maar twee minuten hoor ik Dirk zeggen die ook al niet meer kan wachten. Deze twee laatste minuten vliegen niet echt hard voorbij en het duurt dan ook een eeuwigheid voordat de laatste tien seconde in gaan. Maar dan gebeurt het eindelijk…10…9…8…7…6…5…4…3…2…1...Gelukkig Nieuwjaar roepen we met zijn allen tegelijk. Na even snel iedereen de beste wensen gedaan te hebben vlucht ik naar de garage en zet de knop om zodat de garage deur omhoog kan.
Al snel is er een opening waardoor ik naar buiten kan rennen met een grote lawine pijl in mijn hand. Na wat gefrummel om de stok in de buis te krijgen staat de pijl dan eindelijk. Door de aansteeklont op het lontje te houden begint de lont te branden. En nu rennen dacht ik en zette het op een lopen. Met een diepe zucht werd de pijl de lucht in gelanceerd. En hoorde nog een diep zucht. Dit was de lawine pijl van Dirk. Ik had hem nog niet eens gezien, ik was te druk bezig om als eerst de knal in te luiden in het nieuwe jaar. Na enkele seconden was de pijl op een mooie hoogte en knalde als een gek uit elkaar. Een diepe harde dreun die als eerst over de buurt heen knalde. Niet veel later na de eerste knal kwam er nog een, dit maal de pijl van Dirk. We keken elkaar tevreden aan en zagen dat er hier en daar al in de buurt het nodige de lucht in werd geschoten. Het moest ervan gebeuren en ik liep naar binnen. Ik keek rond en zag daar de grote doos staan. Hier zat de 100.000 klapper in die ik in België had meegenomen. Vol trots loop ik ermee naar buiten en rol hem af. Ik kijk even of er niemand aan komt en steek hem dan aan. Net bij mijn ouders aangekomen begint de mat te ratelen. Wat een geweld komt er van zo’n mat af. Na even gekeken te hebben ren ik de garage weer in om het volgende te kunnen pakken. Ik pak een paar grote potten uit België en een tas vol met potten en pijlen van de boerenbond. Ik zie dat Dirk ook al lekker bezig is met zijn vuurwerk. Met moeite krijg ik het allemaal mee naar buiten. Eenmaal buiten pak wat potten en steek ze af. Na een half uur te hebben afgestoken zit het er een heel eind doorheen. Ik heb nog een paar grote kanjers van poten staan. Ik ren de garage in en sleep ze met moeite naar buiten. Dit zijn grote potten die ik via een handelaar heb kunnen bemachtigen. De grootste die erbij zit is de jw338 een pot uit polen. De iets kleinere steek ik af. Nadat de eerste schoten zijn gelost lijkt het of ik naar een professionele show aan het kijken ben. Dirk heeft er ook een paar van en is ze ook aan het afsteken. De luchtruim is nu door ons goed gevuld en er komen mensen uit onze straat dichter bij om het spektakel nog beter te kunnen zien. Wat een mooi effect, de hele straat wordt verlicht bij elke ontploffing. En dan is het tijd voor de grote finale. Ik ben de jw338 aan het klaar zetten en zie dat Dirk de jw337 aan het klaar zetten is. We tellen samen tot drie en steken dan tegelijker tijd de potten af. Enkele seconden later dreunen de eerste schoten uit de pot. Dit gaat gigantisch hard en de explosie die daarop volgt is niet te begrijpen. Een effect zo groot dat hebben Dirk en ik nog nooit van zo dicht bij meegemaakt. Wat een kanjer. Na een kleine minuut houden de potten ermee op en is het gedaan voor ons. We krijgen een daverend applaus van onze ouders en de buurt die is komen kijken. Dit is het beste gevoel wat een vuurwerkfanaat kan krijgen. De buurt is helemaal overdonderd van het vuurwerk dat wij hebben gehaald. Een geweldig gevoel geeft dit. Met een grote glimlach loop ik na Dirk toe en schudt hem de hand. Ik zeg tegen Dirk dat ik het een super dag vond met een gave afsluiting van het oude jaar en een denderend begin van het nieuwe jaar. En ik denk er het zelfde over zegt Dirk met een grote tevreden glimlach. Langzaam aan keert de rust weer terug in de straat. En kijken Dirk en ik nog even rond of we iets kunnen zien. We zien niks meer, maar horen nog wel wat knallen in de verte.
Met een tevreden gevoel lopen we de garage in en pakken een paar grote vuilniszakken en bezems. We lopen de straat weer op en zorgen dat alles er weer een beetje netjes is. Na 5 minuten hebben we het grove vuil in de vuilnis zak zitten en de meeste kleine resten vuurwerk opgeveegd en in de container gegooid.
We lopen naar binnen en zien dat de ouders van Dirk op het punt staan om te gaan. Ik bedank Dirk hartelijk voor deze gave dag. Dirk doet het zelfde tegen mij. En dan nemen we afscheid van de familie van Dirk. Met een gemengd gevoel loop ik weer naar binnen. Ik groet mijn ouders en loop naar boven om me klaar te maken voor het slapen gaan. Ik kleed me gauw om en kruip het bed in. Met een naar gevoel lig ik te denken. Verdorie ik moet weer een heel jaar wachten, denk ik wanneer ik de ogen dicht doe. Het was een fantastische dag, en met die laatste gevoelens val ik in slaap.
1 Januari.
Langzaam ontwaak ik uit een diepe slaap. Ik zucht nog een keer. Verdorie, is de eerste gedachte die bij me opkomt. Het is voorbij dit is de dag dat alles weer normaal wordt tot 1 september. Met dit gevoel klim ik uit bed en loop naar beneden. Beneden op de keuken tafel ligt een briefje hierop staat: Wij zijn naar je oom en tante fijne dag vandaag, groeten Pap en Mam. Fijn is dat ook nog alleen thuis ook nog. Ik pak de camera en loop naar boven. Ik zet de computer aan en ga meteen naar AVP. Ook hier is de mengeling van gevoelens te voelen. Ik open mijn film topic en ga hierin mijn filmpjes van gisteren uploaden. Verder neus ik nog even het forum door en moet dan echt toe geven dat ik weer moet wachten tot 1 September. Dan komt AVP weer online en kan dat lekker gevoel van het uitkijken naar oud & nieuw.
Ik sluit de computer af en spring op de fiets voor een rondje door mijn dorp. Met de gedachte aan 1 September spring ik op de fiets en begin mijn tocht.
“Vanaf deze dag is alles weer zoals het hoort te zijn. Eind Februari sluit AVP en dan is het echt gedaan. Dan moeten we weer uitleven naar de dag van 1 September voor vele een mooie dag van een te gek half jaar. Dit half jaar brengen we met z’n allen door op een fantastisch forum, genaamd AVP. We kijken er weer naar uit om elk jaar terug te keren en met elkaar over onze fantastische hobby vuurwerk te praten. Tot volgend jaar en iedereen bedankt voor de fijne tijd die ik met jullie heb doorgebracht. “ Dit is het laatste bericht die ik neer type op het forum AVP. Vanaf morgen sluit het definitief. Het is nu nog behoorlijk druk, maar dat is morgen over. Ik sluit de computer af en kruip het bed in. Ik sluit me ogen en kan maar aan één ding denken……….
Zow... dat was de bijdrage van mijn kant, veel lees plezier
- Mark
Mijn fictie vuurwerkverhaal
Mijn fictie vuurwerkverhaal
Ik ga in dit topic mijn verhaal schrijven. Ik weet nog niet uit hoeveel delen het gaat bestaan maar dat zie ik later wel.
Ohja, de ik-persoon is jim. Een jongen van 15 jaar.
Deel 1
Het is zondag 30 oktober. Het is het einde van de herfstvakantie, ik ben me franse woordjes nog even aan het doornemen voor een proefwerk wat ik dinsdag heb. Tussendoor ben ik met me vrienden aan het overleggen over wat we vanavond gaan doen. Niels en Thom willen nog even naar onze vaste hangplek vanavond, ik zeg tegen ze dat ik kom na het eten.
Ik doe me Frans boek dicht en duik nog even achter me computer om op VWC en AVP te kijken. Ik zie de countdown op de AVP-hoofdpagina en ik besef dat de tijd nu wel erg snel gaat, nog 62 dagen. Ik log in en ga meteen naar de Oud&Nieuw Countdown. Ik open het winter-topic en ik krijg meteen kippenvel als ik zo naar die prachtige fotos kijk. Vanaf beneden hoor ik: ''Jim het eten is klaar, kom je?. ''Ja mam, ik kom eraan.'' Ik zet me computer op stand-by en ren de trap af.
Me telefoon trilt in me broekzak,
'Hallo, met Jim.'
'Eey Jim met niels, kom je nog naar buiten?'
'Tuurlijk, ik ben er over 5 minuten.'
'Jim, kun je wat leuks meenemen? als je snapt wat ik bedoel.'Zegt Niels lachend.
Ik loop de schuur in om me fiets te pakken en neem stiekem een pakje rotjes mee in me zak.
Bij me vrienden aangekomen gaat de gespreksstof al meteen over vuurwerk.
'Niels kijk is wat ik meegenomen heb.' Ik haal het pakje rotjes uit me zak en laat het aan Niels zien. 'Lekker dan Jim!' zegt Niels terwijl hij het pakje uit me handen pakt en er 1 rotje uit haalt. Ik geef de andere jongens ook allemaal 1 rotje. Niels steekt als eerste zijn rotje af en iedereen geniet van de kruitgeur en de knal.
Een uurtje later besluit ik naar huis te gaan en zeg iedereen gedag.
Op de fiets merk ik dat het al behoorlijk koud is en doe me jas wat hoger dicht. Ik krijg meteen weer een sfeer-kick, ik vind het altijd heerlijk als het kouder wordt. Thuis aangekomen drink ik nog even een kop warme choco en duik daarna me bed in.
Deel 2
Het is vrijdag 11 november, ik kijk uit het raam van het klaslokaal naar de regen die op de fietsenstalling klettert. Het is mijn laatste lesuur en ook nog eens het saaiste uur van de week. Vanavond is het Sint-Maarten. Dat betekent dat weer kinderen aan de deur komen om een liedje te zingen voor wat snoep. Altijd leuk, want het snoep dat over is is voor mij denk ik bij mezelf.
Ik schrik op van de bel, Niels komt meteen naar me toe.
'Eey lag je lekker te dromen man?'
'Mwah, beetje' Zeg ik.
'Ik heb net in de pauze wat te horen gekregen van een gozer hier op school die het een en ander verkoopt.' Zegt Niels zachtjes.
Terwijl ik me boeken in me tas stop zeg ik tegen Niels: 'Aha, en jij dacht misschien kan ik me beste vriend verleiden om wat van hem te kopen, of niet soms?'
'Haha, wat dacht je dan? En ik weet best wel dat jij de verleiding toch niet kan weerstaan om iets te kopen als je hebt gezien wat hij allemaal verkoopt.' Zegt Niels lachend.
'Nee Niels ik doe het niet. Niet na wat er vorig jaar is gebeurd, of ben je dat soms vergeten?'
'Nee natuurlijk niet, maar ik dacht gewoon dat je het wel leuk vond' Zegt Niels een beetje teleurgesteld.
We lopen naar onze fiets in de regen en zien een aantal brugklassers elkaar omduwen. We blijven even kijken en zien dat er eentje vol in een plas wordt gegooid, meteen komen de concierges aanrennen om de jongens uit elkaar te halen en mee naar binnen te nemen. 'Hahaha, dat was niet zo slim van die jochies.' Zegt Niels lachend.
Thuis aangekomen zet ik meteen me computer aan en ga ik naar Vuurwerkcrew.nl. Ohja, ik was helemaal vergeten dat vandaag de webshop van mijn favoriete vuurwerkwinkel open is gegaan. Ik ga meteen naar de website, en ja hoor de collectie staat weer mooi overzichtelijk op de website. Ondertussen open ik Itunes en zet ik mijn favoriete nummer op, Train - Shake Up Christmas. Ik proef meteen weer de geweldige sfeer.
Ik ben een mooi lijstje in elkaar aan het zetten. Deze producten komen sowieso in mijn collectie:
-Thunderking multipack 24pcs
-Silver Salute (Wolff)
-Cruise Rockets (Wolff)
-Sniper (Wolff)
-Heavy 3 (Wolff)
Ik blijf lekker de hele avond achter de computer, denk ik bij mezelf.
Tijdens het avondeten gaat plots de bel, wie kunnen dat anders zijn dan de kinderen uit de buurt die snoep aan het ophalen zijn. Ik ren naar de deur en open hem. 4 kinderen beginnen een liedje te zingen en ik kijk naar hun lampionnen die er vrolijk uitzien. Het liedje is afgelopen en ik pak de schaal met snoep, de kinderen vallen meteen aan en vullen hun zakken. Ik zeg ze gedag en doe de deur dicht. Vroeger was dit ook voor mij een geweldige avond denk ik bij mezelf.
Dit waren de eerste 2 delen van mijn verhaal. Ik zou graag jullie mening horen want dan weet ik wat ik er aan kan verbeteren. En zou ik uberhaupt wel doorgaan met schrijven? Ik hoor het graag.
Mijn fictie vuurwerkverhaal
Ik ga in dit topic mijn verhaal schrijven. Ik weet nog niet uit hoeveel delen het gaat bestaan maar dat zie ik later wel.
Ohja, de ik-persoon is jim. Een jongen van 15 jaar.
Deel 1
Het is zondag 30 oktober. Het is het einde van de herfstvakantie, ik ben me franse woordjes nog even aan het doornemen voor een proefwerk wat ik dinsdag heb. Tussendoor ben ik met me vrienden aan het overleggen over wat we vanavond gaan doen. Niels en Thom willen nog even naar onze vaste hangplek vanavond, ik zeg tegen ze dat ik kom na het eten.
Ik doe me Frans boek dicht en duik nog even achter me computer om op VWC en AVP te kijken. Ik zie de countdown op de AVP-hoofdpagina en ik besef dat de tijd nu wel erg snel gaat, nog 62 dagen. Ik log in en ga meteen naar de Oud&Nieuw Countdown. Ik open het winter-topic en ik krijg meteen kippenvel als ik zo naar die prachtige fotos kijk. Vanaf beneden hoor ik: ''Jim het eten is klaar, kom je?. ''Ja mam, ik kom eraan.'' Ik zet me computer op stand-by en ren de trap af.
Me telefoon trilt in me broekzak,
'Hallo, met Jim.'
'Eey Jim met niels, kom je nog naar buiten?'
'Tuurlijk, ik ben er over 5 minuten.'
'Jim, kun je wat leuks meenemen? als je snapt wat ik bedoel.'Zegt Niels lachend.
Ik loop de schuur in om me fiets te pakken en neem stiekem een pakje rotjes mee in me zak.
Bij me vrienden aangekomen gaat de gespreksstof al meteen over vuurwerk.
'Niels kijk is wat ik meegenomen heb.' Ik haal het pakje rotjes uit me zak en laat het aan Niels zien. 'Lekker dan Jim!' zegt Niels terwijl hij het pakje uit me handen pakt en er 1 rotje uit haalt. Ik geef de andere jongens ook allemaal 1 rotje. Niels steekt als eerste zijn rotje af en iedereen geniet van de kruitgeur en de knal.
Een uurtje later besluit ik naar huis te gaan en zeg iedereen gedag.
Op de fiets merk ik dat het al behoorlijk koud is en doe me jas wat hoger dicht. Ik krijg meteen weer een sfeer-kick, ik vind het altijd heerlijk als het kouder wordt. Thuis aangekomen drink ik nog even een kop warme choco en duik daarna me bed in.
Deel 2
Het is vrijdag 11 november, ik kijk uit het raam van het klaslokaal naar de regen die op de fietsenstalling klettert. Het is mijn laatste lesuur en ook nog eens het saaiste uur van de week. Vanavond is het Sint-Maarten. Dat betekent dat weer kinderen aan de deur komen om een liedje te zingen voor wat snoep. Altijd leuk, want het snoep dat over is is voor mij denk ik bij mezelf.
Ik schrik op van de bel, Niels komt meteen naar me toe.
'Eey lag je lekker te dromen man?'
'Mwah, beetje' Zeg ik.
'Ik heb net in de pauze wat te horen gekregen van een gozer hier op school die het een en ander verkoopt.' Zegt Niels zachtjes.
Terwijl ik me boeken in me tas stop zeg ik tegen Niels: 'Aha, en jij dacht misschien kan ik me beste vriend verleiden om wat van hem te kopen, of niet soms?'
'Haha, wat dacht je dan? En ik weet best wel dat jij de verleiding toch niet kan weerstaan om iets te kopen als je hebt gezien wat hij allemaal verkoopt.' Zegt Niels lachend.
'Nee Niels ik doe het niet. Niet na wat er vorig jaar is gebeurd, of ben je dat soms vergeten?'
'Nee natuurlijk niet, maar ik dacht gewoon dat je het wel leuk vond' Zegt Niels een beetje teleurgesteld.
We lopen naar onze fiets in de regen en zien een aantal brugklassers elkaar omduwen. We blijven even kijken en zien dat er eentje vol in een plas wordt gegooid, meteen komen de concierges aanrennen om de jongens uit elkaar te halen en mee naar binnen te nemen. 'Hahaha, dat was niet zo slim van die jochies.' Zegt Niels lachend.
Thuis aangekomen zet ik meteen me computer aan en ga ik naar Vuurwerkcrew.nl. Ohja, ik was helemaal vergeten dat vandaag de webshop van mijn favoriete vuurwerkwinkel open is gegaan. Ik ga meteen naar de website, en ja hoor de collectie staat weer mooi overzichtelijk op de website. Ondertussen open ik Itunes en zet ik mijn favoriete nummer op, Train - Shake Up Christmas. Ik proef meteen weer de geweldige sfeer.
Ik ben een mooi lijstje in elkaar aan het zetten. Deze producten komen sowieso in mijn collectie:
-Thunderking multipack 24pcs
-Silver Salute (Wolff)
-Cruise Rockets (Wolff)
-Sniper (Wolff)
-Heavy 3 (Wolff)
Ik blijf lekker de hele avond achter de computer, denk ik bij mezelf.
Tijdens het avondeten gaat plots de bel, wie kunnen dat anders zijn dan de kinderen uit de buurt die snoep aan het ophalen zijn. Ik ren naar de deur en open hem. 4 kinderen beginnen een liedje te zingen en ik kijk naar hun lampionnen die er vrolijk uitzien. Het liedje is afgelopen en ik pak de schaal met snoep, de kinderen vallen meteen aan en vullen hun zakken. Ik zeg ze gedag en doe de deur dicht. Vroeger was dit ook voor mij een geweldige avond denk ik bij mezelf.
Dit waren de eerste 2 delen van mijn verhaal. Ik zou graag jullie mening horen want dan weet ik wat ik er aan kan verbeteren. En zou ik uberhaupt wel doorgaan met schrijven? Ik hoor het graag.
Deel 3
Zaterdag 12 november. 'Piep, Piep!' Ik sla in een simpele beweging me wekker uit en stap uit bed. Vandaag moet ik voetballen tegen de nummer 1 in de poule. Ik ben gister expres vroeg naar bed gegaan want het beloofd een spannende wedstrijd te worden.
Terwijl ik beneden een kopje thee zet gaat me telefoon.
'Eey slaapkop! Ben je er een beetje klaar voor?' Vraagt Thomas enthousiast.
'Morge, ja en of ik er klaar voor ben. We gaan ze opvreten.' Zeg ik nog steeds een beetje slaperig.
'Mooi zo, ik kom je om half 11 ophalen dus zorg dat je klaar staat.'
'Komt goed, tot zo.' Zeg ik en ik hang op.
Ik ga met me kopje thee en een boterham voor de televisie zitten.
Ik zet de televisie op Nederland 1 en ik zie dat er nieuws is. Ik kijk een beetje ongeïnteresseerd naar het scherm en eet me boterham. Plots hoor ik de nieuwslezer zeggen:
'Op de ochtend van vrijdag 11 november heeft zich een ernstig ongeval voorgedaan in het noorden van het land. 2 jongens van 15 en 16 jaar waren rond 11 uur een vuurwerkbom aan het maken in de schuur van 1 van de jongens. Toen zij de bom dicht wouden maken kwam er een vonk vrij en die zorgde voor een heftige explosie in het schuurtje. De buurman van de jongen heeft meteen hulpdiensten ingeschakeld. Binnen een kwartier was er een brandweerwagen en ambulance ter plaatsen om het vuur te doven en de jongens op te vangen. De jongens werden beiden met spoed naar het ziekenhuis vervoerd met zwaar letsel aan de handen en hun gezichten. De politie is ingeschakeld voor nader onderzoek.' Aandachtig luister ik naar het nieuwsbericht. 'Heftig zeg, zo zie je maar weer dat je nooit met vuurwerk moet stunten.' Denk ik bij mezelf.
Ik kijk op de klok en zie dat het ondertussen al 5 voor half 11 is. Dat wordt opschieten, straks staat Thomas voor de deur.
Als ik bij Thomas in de auto zit hoor ik nogmaals het nieuwsbericht op de radio. 'Luister naar dit bericht.' Zeg ik tegen Thomas.
'Jemig wat een sukkels zijn dat.' Zegt Thomas.
'ja best wel he.'
'Waarom zou je een eigen vuurwerkbom in elkaar flansen?' Vraagt Thomas.
'Tja, omdat mensen het Nederlandse consumenten vuurwerk niet hard en spannend genoeg vinden' Zeg ik.
'Dat kan ik wel begrijpen, maar om dan je leven te riskeren door een bom te maken met gevaarlijk kruid blijf ik raar vinden.' Zegt Thomas.
Aangekomen bij de voetbalclub zie ik een poster hangen.
'Thomas, moet je dit zien!' Zeg ik.
'Wat is er?'
Op de poster staat:
Donderdag 17 november geven wij een spectaculaire demo van onze producten op het hoofdveld van F.C Blauw-Wit. Aanvang 20:30, iedereen is welkom.
Wolff Vuurwerk.
'Gaaf, daar gaan we zeker weten heen.' Zegt Thomas uitgelaten.
'Uiteraard, dan eet je daarvoor bij mij.' Zeg ik.
'Oke, dat staat. Oh ik zal vanavond Niels bellen om te vragen of hij ook meegaat.' Zegt Thomas.
'Goed idee.' Zeg ik en we lopen de kleedkamer in.
Deel 4 zal vanavond waarschijnlijk verschijnen en anders morgen.
Zaterdag 12 november. 'Piep, Piep!' Ik sla in een simpele beweging me wekker uit en stap uit bed. Vandaag moet ik voetballen tegen de nummer 1 in de poule. Ik ben gister expres vroeg naar bed gegaan want het beloofd een spannende wedstrijd te worden.
Terwijl ik beneden een kopje thee zet gaat me telefoon.
'Eey slaapkop! Ben je er een beetje klaar voor?' Vraagt Thomas enthousiast.
'Morge, ja en of ik er klaar voor ben. We gaan ze opvreten.' Zeg ik nog steeds een beetje slaperig.
'Mooi zo, ik kom je om half 11 ophalen dus zorg dat je klaar staat.'
'Komt goed, tot zo.' Zeg ik en ik hang op.
Ik ga met me kopje thee en een boterham voor de televisie zitten.
Ik zet de televisie op Nederland 1 en ik zie dat er nieuws is. Ik kijk een beetje ongeïnteresseerd naar het scherm en eet me boterham. Plots hoor ik de nieuwslezer zeggen:
'Op de ochtend van vrijdag 11 november heeft zich een ernstig ongeval voorgedaan in het noorden van het land. 2 jongens van 15 en 16 jaar waren rond 11 uur een vuurwerkbom aan het maken in de schuur van 1 van de jongens. Toen zij de bom dicht wouden maken kwam er een vonk vrij en die zorgde voor een heftige explosie in het schuurtje. De buurman van de jongen heeft meteen hulpdiensten ingeschakeld. Binnen een kwartier was er een brandweerwagen en ambulance ter plaatsen om het vuur te doven en de jongens op te vangen. De jongens werden beiden met spoed naar het ziekenhuis vervoerd met zwaar letsel aan de handen en hun gezichten. De politie is ingeschakeld voor nader onderzoek.' Aandachtig luister ik naar het nieuwsbericht. 'Heftig zeg, zo zie je maar weer dat je nooit met vuurwerk moet stunten.' Denk ik bij mezelf.
Ik kijk op de klok en zie dat het ondertussen al 5 voor half 11 is. Dat wordt opschieten, straks staat Thomas voor de deur.
Als ik bij Thomas in de auto zit hoor ik nogmaals het nieuwsbericht op de radio. 'Luister naar dit bericht.' Zeg ik tegen Thomas.
'Jemig wat een sukkels zijn dat.' Zegt Thomas.
'ja best wel he.'
'Waarom zou je een eigen vuurwerkbom in elkaar flansen?' Vraagt Thomas.
'Tja, omdat mensen het Nederlandse consumenten vuurwerk niet hard en spannend genoeg vinden' Zeg ik.
'Dat kan ik wel begrijpen, maar om dan je leven te riskeren door een bom te maken met gevaarlijk kruid blijf ik raar vinden.' Zegt Thomas.
Aangekomen bij de voetbalclub zie ik een poster hangen.
'Thomas, moet je dit zien!' Zeg ik.
'Wat is er?'
Op de poster staat:
Donderdag 17 november geven wij een spectaculaire demo van onze producten op het hoofdveld van F.C Blauw-Wit. Aanvang 20:30, iedereen is welkom.
Wolff Vuurwerk.
'Gaaf, daar gaan we zeker weten heen.' Zegt Thomas uitgelaten.
'Uiteraard, dan eet je daarvoor bij mij.' Zeg ik.
'Oke, dat staat. Oh ik zal vanavond Niels bellen om te vragen of hij ook meegaat.' Zegt Thomas.
'Goed idee.' Zeg ik en we lopen de kleedkamer in.
Deel 4 zal vanavond waarschijnlijk verschijnen en anders morgen.
landinho
VWC lid
ik zal binnenkort weer verder gaan maar ik heb het op het moment erg druk met school.
Dankjewel trouwens voor je reactie
Geen dank
Ik ben zelf ook aan het kijken of ik wat kan schrijven, moet alleen de tijd ervoor vinden. Heb toetsweek dus kan nu zeker niet beginnen.VuurwerkJanco
VWC lid
Heerlijk verhaal!