Ricow
VWC lid
Stef van den Akker (66) verloor oog tijdens jaarwisseling 2011: "Het liefste ging ik
hier een filmpje er van http://www.omroepbrabant.nl/?video/...t+het+afsteken+van+vuurwerk.aspx&action=media
ERP - Van het gebroken jukbeen en de gebroken neus is weinig meer te zien. In zijn rechteroogkas zit een kunstoog. "Afstanden inschatten kan ik niet meer. Achteruit inparkeren enzo, da's lastig geworden." De 66-jarige Stef van den Akker uit Erp besloot tijdens de jaarwisseling van 2011 even te gaan kijken bij een aangestoken stuk vuurwerk. Omdat hij dacht dat het uit was. De rest is geschiedenis.
In de schuur staat nog een stuk vuurwerk ter waarde van een eurootje of honderd. "Dat had vorig jaar de laatste moeten zijn. Maar ik ben er niet aan toegekomen."
Rond z'n twintigste begon hij ermee. Voor honderden euro's schoot hij jaarlijks de lucht in. Voor de 'kick' en omdat hij het heerlijk vond om anderen ervan te zien genieten. Meer dan veertig jaar ging het goed. Maar oudjaarsnacht 2011 draaide uit op een ramp.
Pijn en vijf dagen ziekenhuis
"Kijk, d'r zit hier een papiertje over het lontje. Dat was ik vergeten af te halen. Nadat ik het lontje had aangestoken ging dat papiertje uit. Ik dacht dat het lontje ook niet meer brandde. Ik ging kijken en op het moment dat ik er boven hing, gebeurde het."
Vijf dagen ligt Van den Akker in het ziekenhuis. "Ik heb veel pijn gehad. Dat heb ik nu niet meer, alleen nog een doof gevoel. Maar ik heb er nog vaak last van. In de supermarkt heb ik wel eens een rek omver gelopen. Ik zie dat niet meer zo goed."
Zijn oog krijgt hij nooit meer terug. Maar wellicht kan zijn verhaal een 'eye-opener' zijn voor anderen. "Bezint eer ge begint. Nooit gaan kijken bij een stuk aangestoken vuurwerk. En al helemaal niks illegaals afsteken. Dat heb ik nooit gedaan. Da's vragen om problemen."
Geen vuurwerk, wel oliebollen
Een jaar geleden is het ongeluk van de Erpenaar alweer bijna. Met rasse schreden nadert de jaarwisseling van 2012. Van den Akker viert deze samen met zijn vrouw. "Geen bezoek, geen vuurwerk. Ik ga oliebollen bakken, dat wel."
Van den Akker lacht als een boer met kiespijn als hij vertelt dat hij het liefste weer ging knallen: "Maar ja helaas. Ik kan het er niet op wagen. Niet voor mezelf en niet voor m'n gezin. Ik kan niet inschatten hoe ver ik van het vuurwerk sta en zie de helft minder. Ik heb nog maar één oog en daar moet ik zuinig op zijn."
120 knallen
Meewarig bekijkt Van den Akker het overgebleven stuk vuurwerk van vorig jaar. "Jammer is het wel. Dit is wel zo'n een mooie. 120 knallen. Morgen zal het nog wel erger zijn dan nu. Ik weet nog niet precies hoe dat gaat voelen. Dat het twaalf uur is en ze beginnen te stoken. En dat je niet meer mee kan doen. Dat mis je toch, he."
Bron: http://www.omroepbrabant.nl/?news/1...ing+2011+Het+liefste+ging+ik+weer+stoken.aspx
hier een filmpje er van http://www.omroepbrabant.nl/?video/...t+het+afsteken+van+vuurwerk.aspx&action=media
ERP - Van het gebroken jukbeen en de gebroken neus is weinig meer te zien. In zijn rechteroogkas zit een kunstoog. "Afstanden inschatten kan ik niet meer. Achteruit inparkeren enzo, da's lastig geworden." De 66-jarige Stef van den Akker uit Erp besloot tijdens de jaarwisseling van 2011 even te gaan kijken bij een aangestoken stuk vuurwerk. Omdat hij dacht dat het uit was. De rest is geschiedenis.
In de schuur staat nog een stuk vuurwerk ter waarde van een eurootje of honderd. "Dat had vorig jaar de laatste moeten zijn. Maar ik ben er niet aan toegekomen."
Rond z'n twintigste begon hij ermee. Voor honderden euro's schoot hij jaarlijks de lucht in. Voor de 'kick' en omdat hij het heerlijk vond om anderen ervan te zien genieten. Meer dan veertig jaar ging het goed. Maar oudjaarsnacht 2011 draaide uit op een ramp.
Pijn en vijf dagen ziekenhuis
"Kijk, d'r zit hier een papiertje over het lontje. Dat was ik vergeten af te halen. Nadat ik het lontje had aangestoken ging dat papiertje uit. Ik dacht dat het lontje ook niet meer brandde. Ik ging kijken en op het moment dat ik er boven hing, gebeurde het."
Vijf dagen ligt Van den Akker in het ziekenhuis. "Ik heb veel pijn gehad. Dat heb ik nu niet meer, alleen nog een doof gevoel. Maar ik heb er nog vaak last van. In de supermarkt heb ik wel eens een rek omver gelopen. Ik zie dat niet meer zo goed."
Zijn oog krijgt hij nooit meer terug. Maar wellicht kan zijn verhaal een 'eye-opener' zijn voor anderen. "Bezint eer ge begint. Nooit gaan kijken bij een stuk aangestoken vuurwerk. En al helemaal niks illegaals afsteken. Dat heb ik nooit gedaan. Da's vragen om problemen."
Geen vuurwerk, wel oliebollen
Een jaar geleden is het ongeluk van de Erpenaar alweer bijna. Met rasse schreden nadert de jaarwisseling van 2012. Van den Akker viert deze samen met zijn vrouw. "Geen bezoek, geen vuurwerk. Ik ga oliebollen bakken, dat wel."
Van den Akker lacht als een boer met kiespijn als hij vertelt dat hij het liefste weer ging knallen: "Maar ja helaas. Ik kan het er niet op wagen. Niet voor mezelf en niet voor m'n gezin. Ik kan niet inschatten hoe ver ik van het vuurwerk sta en zie de helft minder. Ik heb nog maar één oog en daar moet ik zuinig op zijn."
120 knallen
Meewarig bekijkt Van den Akker het overgebleven stuk vuurwerk van vorig jaar. "Jammer is het wel. Dit is wel zo'n een mooie. 120 knallen. Morgen zal het nog wel erger zijn dan nu. Ik weet nog niet precies hoe dat gaat voelen. Dat het twaalf uur is en ze beginnen te stoken. En dat je niet meer mee kan doen. Dat mis je toch, he."
Bron: http://www.omroepbrabant.nl/?news/1...ing+2011+Het+liefste+ging+ik+weer+stoken.aspx
