Ruben
VWC lid
Al vanaf dat ik geboren werd had ik mijn achternaam mee als vuurwerkliefhebber. En eigenlijk is het nooit ver weg geweest. Dat ik nog op jonge leeftijd op de basisschool zat heb ik mijzelf meerdere keren bijna in moeilijkheden weten te brengen om met vuur te gaan spelen. En ook wanneer ik de gelegenheid kreeg om na het barbecueën iets brandbaars erbij te gooien was het altijd die Ruben die er het dichtst bij ging staan. Zo gek is het ook niet dat ik vanaf mijn 12e levensjaar volop met mijn gedachte met vuurwerk bezig was. Wanneer de zomervakantie voorbij was en de 'oude jongens' van school praatjes kregen over vuurwerk was ik dan ook na schooltijd op mijn kamer te vinden om vuurwerkfolders na te tekenen, cakes zelf te ontwerpen (op papier) en in gedachte wegdroomde over oudejaarsavond.
Tot dat ik 15 was had ik weinig zelf in de hand. Vuurwerk werd gehaald door mijn vader en ik mocht mee om te kijken en als ik geluk had een pakket Kanonslagen naar mijn eigen hand te schuiven. Daarmee was ik de hele avond zoet en overdag mocht ik er niet aan denken om al wat af te steken. Mijn ouders waren dan ook overtuigd dat het afsteken van vuurwerk pas geoorloofd was vanaf 10 uur in de avond. Uiteraard wisten wij (broer en broertje die ook gek waren van vuurwerk) beter dan dat en waren we de hele dag buiten te vinden als zoekend naar groepjes in de buurt die wel tot het afsteken van vuurwerk toe kwamen. Zo zijn we een aantal jaarwisselingen doorgekomen waarbij we zelf niet flink konden stoken. Gek was dat ook niet, de dagen waarop we toen vuurwerk mochten afsteken was in de tijd dat wanneer je 20 euro, of zelfs guldens, uitgaf aan klein vuurwerk en je voor in de avond een pak Romeinse Kaarsen had wat je 'hoogtepunt' moest voorstellen.
Maar toen ik 15 was had ik het allemaal zelf in de hand. Ik was één van de eerste jongens die in de rij aansloot bij Hollandivani in Beverwijk. Toen herkende wij die naam nog geen eens, niemand volgens mij. In heel Nederland stond het bekend als DE Zwarte Markt. Misschien nog steeds? Ik kom er eigenlijk niet meer. Zonde, want volgens mij hanteren ze nog steeds aantrekkelijke prijzen en een leuk assortiment. Maar goed, ik had het over de jaarwisseling 2005/2006 (zo oud ben ik ook niet). Voor zover ik mij kan herinneren spraken we met een aantal jongens af om rond een uur of 3 in de rij aan te sluiten. Het was koud, er stond een flinke wind en natuurlijk was ik vergeten om warme chocomel mee te nemen. Gelukkig had ik nog een aantal blikjes frisdrank in mijn fietstassen zitten. Die fietstassen die ik achteraf gezien echt wel nodig had. Toen moest ik nog echt sparen voor vuurwerk en dat gebeurde die jaren door middel van een krantenwijk. De kerstkaarten lopen net voor oud en nieuw kwam dus goed uit om flink wat geld binnen te halen voor het vuurwerk. Achterop mijn fiets zaten dan ook grote fietstassen voor mijn kranten, alleen op die dag had dat een hele andere invulling.
De opening van de winkel was pas om 7 uur. Toen om half 7 het licht aan ging in de bunker werd het al snel dringen voor de ingang van de winkel. Ook was er al een flinke rij ontstaan. Maar wij stonden vooraan en toen de deuren stipt om 7 uur open gingen was ik één van de gelukkige die naar binnen mocht. Ik weet de indeling van de winkel nog heel goed. Je liep naar achteren waar een lange balie van ongeveer 20 meter was. Daar achter waren 3 bunkers die allemaal gebruikt werden, links en rechts waren de uitpakbunkers waar je de producten ook allemaal zag liggen. De bunker in het midden werd niet open gemaakt maar werd waarschijnlijk gebruikt om alle kartonnen uit te pakken om ze daarna naar links of rechts te verplaatsen. Ik had met een 'ruim' budget genoeg speling om ter plekke meerdere dingen uit te zoeken. Bij mijn weten had ik het volgende gehaald, ik moet ergens nog de foto hebben. 2 Lidu Fashinating Trip, de voorganger van de Extreme Salute, toen 19 schoten met 195 gram bij mijn weten. Wauw, wat was die goed! Een Lidu Egypte pakket, nummer 2 als ik mij goed kan herinneren. Lidu Ninja II pakket, voor die tijd ook steengoede pijlen. Daarnaast nog wat kleine dingen zoals 'legale' strijkers wat eigenlijk 100 rotjes waren met aan de ene kant een lontje en aan de andere kant een neppe strijkkop. Maximaal twee per klant omdat ze ook maar 20 of 25 cent per pak kostte. Ik was die ochtend ook niet meer dan 60 euro kwijt (voor dat, toen, was dat niet veel). De Big Box van Lidu kostte daar toen 55 euro!
Dat jaar kan ik mij dus nog bijzonder goed herinneren. Die middag ben ik nog naar de plaatselijke kapper (Cor) geweest om Mercurius Vuurwerk op te halen. Toendertijd hadden ze nog een flink aantal budgetcakes die zeer goed presteerde (Colony, Illusion, Paradise), nu hebben ze die waarschijnlijk nog steeds maar kosten ze het dubbele van toen en zijn de uitwerkingen niet meer zo geweldig als toen. Dat doet me gelijk weer denken aan een product van Schuurmans Vuurwerk wat verkocht werd toen ik 9 of 10 was, een dikke buis van bijna 80 centimeter met 8 schoten met gouden effecten, kostte toen echt een vermogen en wanneer ik die op 1 januari ergens in Heemskerk had gevonden nam ik hem mee naar huis om stiekem te verstoppen om er later mee op te kunnen scheppen (denk ik).
In de jaren erna werd het vuurwerk alleen maar meer en meer. De hobby leek uit de hand te lopen toen ik in 2008 met de auto mijn vuurwerk op kon halen. Volgens mij ben ik een jaar later richting Steenbergen gegaan om mijn vuurwerk daar op te halen, toen werd het steeds erger. In 2008 ben ik voor het eerst in een vuurwerkwinkel gaan werken. Via mijn neef die werkte bij de Halfords ben ik gevraagd om hun winkel te gaan versterken in Alkmaar. Een vuurwerkwinkel ergens in een industrieterrein waarbij het maar niet druk kon worden. Mensen die kwamen moest ik bijna oplichten voor mijn gevoel. Als ze maar iets meer uit konden geven dan wat ze wilden had ik ze mooie producten uit de Diamond Collection (toen voor het eerst dat ze echt toppers hadden met de Professional Series zoals de Crocodile, Spider en Buffalo). Maar wanneer ze dus niet meer dan 20 euro wilde uitgeven dan kregen ze een tamelijk slap pakket mee van Gert Breeschoten Vuurwerk, een pakket waarvan ik de naam nog geen eens wilde weten. Het woog niks, er zat geen luchtvuurwerk in en zonder ervaring kon ik vertellen dat het niets voorstelde. Maar dat doe je niet als je voor Halfords moest werken. Ze hadden mij dat jaar aangenomen omdat ik ervaring had met vuurwerk. Dat hadden ze via mijn neef gehoord omdat ik toen het hele jaar door bezig was met vuurwerk. Dat moet tevens het eerste jaar geweest zijn waarop ik mij heb aangemeld op hier op het forum.
Ik weet nog dat toen mijn collectie heel groot was. Ik werkte trouwens door op 31 december dus had voor het eerst sinds dat ik bezig was met vuurwerk, en dat ook mocht..., niets kunnen afsteken. Daar baalde ik wel flink van! Ik weet nog dat ik ook dat jaar naar Hollandivani ben geweest en dat ik mijn vuurwerk niet op de fiets meekreeg. Ik moest mijn vader wakkerbellen vroeg in de ochtend voordat ik naar Alkmaar moest vertrekken. Ik had verwacht dat ik het wel op de fiets mee kon krijgen, jaja... Buit was toen 3 grote pakketten (Big Box, Kings 5, Egypte 5) en flink wat pijlenpakketten. Toen we na het werken thuis kwamen ben ik gelijk begonnen met het afsteken van groot vuurwerk. Het eerste jaar waarin ik bijna geen klein vuurwerk had en mijn eerste projecten had gemaakt.
Daarna werd het vuurwerk alleen maar meer en meer. De meeste foto’s heb ik altijd voor mijzelf gehouden omdat er vaak spullen op stonden die niet mochten. Hoewel ik nooit met te zwaar vuurwerk heb gespeeld was de kans altijd aanwezig om gepakt te worden. Een paar keer is dat inderdaad ook zo gegaan. Ik weet nog heel goed dat ik op school zat en werd gebeld door moeders die overstuur vertelde dat ik snel naar huis moest komen. Waarom kreeg ik thuis pas te horen maar ik wist gelijk dat het foute boel was. Thuis aangekomen werd er gelijk bij de voordeur aangebeld en stonden er twee politiemensen voor de deur. De heer G.E.K. Schouten en een vrouw van de milieu politie in Haarlem. Ik kon ze niet maar andersom waren ze heel bekend met mij. Ze hadden meer van mij dan ik dacht dat de politie mocht hebben. Gesprekken van MSN, een aantal berichten van mij hier op het forum, foto’s die ik geupload had via Imageshack.us. En inderdaad, ik had vuurwerk liggen wat niet mocht. Dat jaar al een paar keer naar Belgie geweest om vuurwerk op te halen. Een dag lang onderweg om vanuit Noord- Holland in Baarle terecht te komen met de trein en met de bus. Alles voor niets geweest. Ik had het ook niet heel moeilijk verstopt voor de politie en mijn moeder wist er ook niks vanaf. Gelukkig is het met een sisser afgelopen (o dat blijft toch een gevatte opmerking nietwaar?). Ik wist mij er mooi uit te praten.
Een jaar later stonden ze weer voor de deur. Toen had nog wel wat verboden vuurwerk, flink wat eigenlijk, maar had ik het goed verstopt. Ik liet ze het vuurwerk zien wat ik over had van oud en nieuw. Toen gelde de 10KG regeling nog en had ik 12,5KG liggen. Nooit bij nagedacht! Ik was al mijn vuurwerk kwijt, onder andere een heel karton Kanonslagen. Het was meer grappig dan serieus. De politie met een paar kartonnen klein vuurwerk wat eigenlijk geen waarde had terwijl in de tussentijd op dezelfde kamer nog veel meer vuurwerk stond waarvoor ik een stafblad zou kunnen krijgen. Dan dacht je alles gehad te hebben en een jaar later stonden ze weer aan de deur wegens ‘een anonieme melding’. Ik had toen nog wat samples staan van een Nederlandse importeur en wist dat ze daarover konden gaan zeuren. Veel meer dan dat had ik niet maar wel moest ik weer op bureau komen voor een gesprek. Ze hadden gezien dat ik aan het leren was voor mijn ambtenaarsfunctie (BOA) vanwege mijn werk, met een strafblad zou ik die niet kunnen halen. Daarom hadden ze geen aanklacht tegen mij ingediend maar moest ik wel gaan nadenken over mijn hobby vuurwerk gezien het werk en mijn officiële functie die ik daarvoor zou krijgen. Zoals ik vaak zei; je kan een kind wel uit een oorlog krijgen maar een oorlog niet uit een kind.
Even wat foto’s! Bij mijn weten moet dit 2008/2009 geweest zijn. Een flinke lading GBV vanwege mijn neef die nog werkte bij Halfords, een lading Katan dat ik dat jaar had gewonnen, en nog veel ander vuurwerk wat uit Steenbergen vandaan kwam of wat jongens van de crew hier voor mij mee hadden genomen! Daar ben ik ze altijd dankbaar voor geweest. Een vriendengroep die iedereen helpt om aan het eind van het jaar de beste dingen te voorzien.
Een klein deel van de collectie die ik nog op foto’s terug heb kunnen vinden.
Stoken konden we dat jaar als de beste! Nog thuis waar de hele gang vol stond met vuurwerk.
Mijn eerste Siamese Shising cracker van Mercurius vuurwerk!
Zoiets bijvoorbeeld!
Ook voor in de avond hadden we genoeg stookwaar. De gang stond vol en aan de andere kant van het huis in de schuur stond ook nog een flinke hoeveelheid dozen gevult met siervuurwerk.
De schade na een nacht goed doorstoken! Voor het eerst echt een berg vuurwerk waarvoor veel mensen uit de buurt bleven kijken.
Weer een paar duizend euro lichter, maar dat was het allemaal waard!
Dit hoorde er natuurlijk ook bij! De straat weer mooi aangeveegd (zover mogelijk zo te zien..) en alles aan de kant van de weg gezet.
Voor het geval dat de Gemeentedienst mijn berg afval zou missen!
Dit is het even voor nu, moet nog wat sinterklaasgedichten maken. Heb nog zo'n 1200 foto's dus genoeg leedvermaak!
Tot dat ik 15 was had ik weinig zelf in de hand. Vuurwerk werd gehaald door mijn vader en ik mocht mee om te kijken en als ik geluk had een pakket Kanonslagen naar mijn eigen hand te schuiven. Daarmee was ik de hele avond zoet en overdag mocht ik er niet aan denken om al wat af te steken. Mijn ouders waren dan ook overtuigd dat het afsteken van vuurwerk pas geoorloofd was vanaf 10 uur in de avond. Uiteraard wisten wij (broer en broertje die ook gek waren van vuurwerk) beter dan dat en waren we de hele dag buiten te vinden als zoekend naar groepjes in de buurt die wel tot het afsteken van vuurwerk toe kwamen. Zo zijn we een aantal jaarwisselingen doorgekomen waarbij we zelf niet flink konden stoken. Gek was dat ook niet, de dagen waarop we toen vuurwerk mochten afsteken was in de tijd dat wanneer je 20 euro, of zelfs guldens, uitgaf aan klein vuurwerk en je voor in de avond een pak Romeinse Kaarsen had wat je 'hoogtepunt' moest voorstellen.
Maar toen ik 15 was had ik het allemaal zelf in de hand. Ik was één van de eerste jongens die in de rij aansloot bij Hollandivani in Beverwijk. Toen herkende wij die naam nog geen eens, niemand volgens mij. In heel Nederland stond het bekend als DE Zwarte Markt. Misschien nog steeds? Ik kom er eigenlijk niet meer. Zonde, want volgens mij hanteren ze nog steeds aantrekkelijke prijzen en een leuk assortiment. Maar goed, ik had het over de jaarwisseling 2005/2006 (zo oud ben ik ook niet). Voor zover ik mij kan herinneren spraken we met een aantal jongens af om rond een uur of 3 in de rij aan te sluiten. Het was koud, er stond een flinke wind en natuurlijk was ik vergeten om warme chocomel mee te nemen. Gelukkig had ik nog een aantal blikjes frisdrank in mijn fietstassen zitten. Die fietstassen die ik achteraf gezien echt wel nodig had. Toen moest ik nog echt sparen voor vuurwerk en dat gebeurde die jaren door middel van een krantenwijk. De kerstkaarten lopen net voor oud en nieuw kwam dus goed uit om flink wat geld binnen te halen voor het vuurwerk. Achterop mijn fiets zaten dan ook grote fietstassen voor mijn kranten, alleen op die dag had dat een hele andere invulling.
De opening van de winkel was pas om 7 uur. Toen om half 7 het licht aan ging in de bunker werd het al snel dringen voor de ingang van de winkel. Ook was er al een flinke rij ontstaan. Maar wij stonden vooraan en toen de deuren stipt om 7 uur open gingen was ik één van de gelukkige die naar binnen mocht. Ik weet de indeling van de winkel nog heel goed. Je liep naar achteren waar een lange balie van ongeveer 20 meter was. Daar achter waren 3 bunkers die allemaal gebruikt werden, links en rechts waren de uitpakbunkers waar je de producten ook allemaal zag liggen. De bunker in het midden werd niet open gemaakt maar werd waarschijnlijk gebruikt om alle kartonnen uit te pakken om ze daarna naar links of rechts te verplaatsen. Ik had met een 'ruim' budget genoeg speling om ter plekke meerdere dingen uit te zoeken. Bij mijn weten had ik het volgende gehaald, ik moet ergens nog de foto hebben. 2 Lidu Fashinating Trip, de voorganger van de Extreme Salute, toen 19 schoten met 195 gram bij mijn weten. Wauw, wat was die goed! Een Lidu Egypte pakket, nummer 2 als ik mij goed kan herinneren. Lidu Ninja II pakket, voor die tijd ook steengoede pijlen. Daarnaast nog wat kleine dingen zoals 'legale' strijkers wat eigenlijk 100 rotjes waren met aan de ene kant een lontje en aan de andere kant een neppe strijkkop. Maximaal twee per klant omdat ze ook maar 20 of 25 cent per pak kostte. Ik was die ochtend ook niet meer dan 60 euro kwijt (voor dat, toen, was dat niet veel). De Big Box van Lidu kostte daar toen 55 euro!
Dat jaar kan ik mij dus nog bijzonder goed herinneren. Die middag ben ik nog naar de plaatselijke kapper (Cor) geweest om Mercurius Vuurwerk op te halen. Toendertijd hadden ze nog een flink aantal budgetcakes die zeer goed presteerde (Colony, Illusion, Paradise), nu hebben ze die waarschijnlijk nog steeds maar kosten ze het dubbele van toen en zijn de uitwerkingen niet meer zo geweldig als toen. Dat doet me gelijk weer denken aan een product van Schuurmans Vuurwerk wat verkocht werd toen ik 9 of 10 was, een dikke buis van bijna 80 centimeter met 8 schoten met gouden effecten, kostte toen echt een vermogen en wanneer ik die op 1 januari ergens in Heemskerk had gevonden nam ik hem mee naar huis om stiekem te verstoppen om er later mee op te kunnen scheppen (denk ik).
In de jaren erna werd het vuurwerk alleen maar meer en meer. De hobby leek uit de hand te lopen toen ik in 2008 met de auto mijn vuurwerk op kon halen. Volgens mij ben ik een jaar later richting Steenbergen gegaan om mijn vuurwerk daar op te halen, toen werd het steeds erger. In 2008 ben ik voor het eerst in een vuurwerkwinkel gaan werken. Via mijn neef die werkte bij de Halfords ben ik gevraagd om hun winkel te gaan versterken in Alkmaar. Een vuurwerkwinkel ergens in een industrieterrein waarbij het maar niet druk kon worden. Mensen die kwamen moest ik bijna oplichten voor mijn gevoel. Als ze maar iets meer uit konden geven dan wat ze wilden had ik ze mooie producten uit de Diamond Collection (toen voor het eerst dat ze echt toppers hadden met de Professional Series zoals de Crocodile, Spider en Buffalo). Maar wanneer ze dus niet meer dan 20 euro wilde uitgeven dan kregen ze een tamelijk slap pakket mee van Gert Breeschoten Vuurwerk, een pakket waarvan ik de naam nog geen eens wilde weten. Het woog niks, er zat geen luchtvuurwerk in en zonder ervaring kon ik vertellen dat het niets voorstelde. Maar dat doe je niet als je voor Halfords moest werken. Ze hadden mij dat jaar aangenomen omdat ik ervaring had met vuurwerk. Dat hadden ze via mijn neef gehoord omdat ik toen het hele jaar door bezig was met vuurwerk. Dat moet tevens het eerste jaar geweest zijn waarop ik mij heb aangemeld op hier op het forum.
Ik weet nog dat toen mijn collectie heel groot was. Ik werkte trouwens door op 31 december dus had voor het eerst sinds dat ik bezig was met vuurwerk, en dat ook mocht..., niets kunnen afsteken. Daar baalde ik wel flink van! Ik weet nog dat ik ook dat jaar naar Hollandivani ben geweest en dat ik mijn vuurwerk niet op de fiets meekreeg. Ik moest mijn vader wakkerbellen vroeg in de ochtend voordat ik naar Alkmaar moest vertrekken. Ik had verwacht dat ik het wel op de fiets mee kon krijgen, jaja... Buit was toen 3 grote pakketten (Big Box, Kings 5, Egypte 5) en flink wat pijlenpakketten. Toen we na het werken thuis kwamen ben ik gelijk begonnen met het afsteken van groot vuurwerk. Het eerste jaar waarin ik bijna geen klein vuurwerk had en mijn eerste projecten had gemaakt.
Daarna werd het vuurwerk alleen maar meer en meer. De meeste foto’s heb ik altijd voor mijzelf gehouden omdat er vaak spullen op stonden die niet mochten. Hoewel ik nooit met te zwaar vuurwerk heb gespeeld was de kans altijd aanwezig om gepakt te worden. Een paar keer is dat inderdaad ook zo gegaan. Ik weet nog heel goed dat ik op school zat en werd gebeld door moeders die overstuur vertelde dat ik snel naar huis moest komen. Waarom kreeg ik thuis pas te horen maar ik wist gelijk dat het foute boel was. Thuis aangekomen werd er gelijk bij de voordeur aangebeld en stonden er twee politiemensen voor de deur. De heer G.E.K. Schouten en een vrouw van de milieu politie in Haarlem. Ik kon ze niet maar andersom waren ze heel bekend met mij. Ze hadden meer van mij dan ik dacht dat de politie mocht hebben. Gesprekken van MSN, een aantal berichten van mij hier op het forum, foto’s die ik geupload had via Imageshack.us. En inderdaad, ik had vuurwerk liggen wat niet mocht. Dat jaar al een paar keer naar Belgie geweest om vuurwerk op te halen. Een dag lang onderweg om vanuit Noord- Holland in Baarle terecht te komen met de trein en met de bus. Alles voor niets geweest. Ik had het ook niet heel moeilijk verstopt voor de politie en mijn moeder wist er ook niks vanaf. Gelukkig is het met een sisser afgelopen (o dat blijft toch een gevatte opmerking nietwaar?). Ik wist mij er mooi uit te praten.
Een jaar later stonden ze weer voor de deur. Toen had nog wel wat verboden vuurwerk, flink wat eigenlijk, maar had ik het goed verstopt. Ik liet ze het vuurwerk zien wat ik over had van oud en nieuw. Toen gelde de 10KG regeling nog en had ik 12,5KG liggen. Nooit bij nagedacht! Ik was al mijn vuurwerk kwijt, onder andere een heel karton Kanonslagen. Het was meer grappig dan serieus. De politie met een paar kartonnen klein vuurwerk wat eigenlijk geen waarde had terwijl in de tussentijd op dezelfde kamer nog veel meer vuurwerk stond waarvoor ik een stafblad zou kunnen krijgen. Dan dacht je alles gehad te hebben en een jaar later stonden ze weer aan de deur wegens ‘een anonieme melding’. Ik had toen nog wat samples staan van een Nederlandse importeur en wist dat ze daarover konden gaan zeuren. Veel meer dan dat had ik niet maar wel moest ik weer op bureau komen voor een gesprek. Ze hadden gezien dat ik aan het leren was voor mijn ambtenaarsfunctie (BOA) vanwege mijn werk, met een strafblad zou ik die niet kunnen halen. Daarom hadden ze geen aanklacht tegen mij ingediend maar moest ik wel gaan nadenken over mijn hobby vuurwerk gezien het werk en mijn officiële functie die ik daarvoor zou krijgen. Zoals ik vaak zei; je kan een kind wel uit een oorlog krijgen maar een oorlog niet uit een kind.
Even wat foto’s! Bij mijn weten moet dit 2008/2009 geweest zijn. Een flinke lading GBV vanwege mijn neef die nog werkte bij Halfords, een lading Katan dat ik dat jaar had gewonnen, en nog veel ander vuurwerk wat uit Steenbergen vandaan kwam of wat jongens van de crew hier voor mij mee hadden genomen! Daar ben ik ze altijd dankbaar voor geweest. Een vriendengroep die iedereen helpt om aan het eind van het jaar de beste dingen te voorzien.
Een klein deel van de collectie die ik nog op foto’s terug heb kunnen vinden.
Stoken konden we dat jaar als de beste! Nog thuis waar de hele gang vol stond met vuurwerk.
Mijn eerste Siamese Shising cracker van Mercurius vuurwerk!
Zoiets bijvoorbeeld!
Ook voor in de avond hadden we genoeg stookwaar. De gang stond vol en aan de andere kant van het huis in de schuur stond ook nog een flinke hoeveelheid dozen gevult met siervuurwerk.
De schade na een nacht goed doorstoken! Voor het eerst echt een berg vuurwerk waarvoor veel mensen uit de buurt bleven kijken.
Weer een paar duizend euro lichter, maar dat was het allemaal waard!
Dit hoorde er natuurlijk ook bij! De straat weer mooi aangeveegd (zover mogelijk zo te zien..) en alles aan de kant van de weg gezet.
Voor het geval dat de Gemeentedienst mijn berg afval zou missen!
Dit is het even voor nu, moet nog wat sinterklaasgedichten maken. Heb nog zo'n 1200 foto's dus genoeg leedvermaak!
Ik heb je verhalen altijd van dichtbij mee mogen maken, soms erg vervelende dingen zoals met de politie maar ook veel toffe verhalen! Fijn geschreven en een goede opwarmer voor de komende weken 
